2023 نویسنده: Austin Elmers | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-05-24 13:00
بوبتیل یک سگ دیدنی است که از دور جلب توجه می کند. خز عظیم او که باعث می شود او مانند یک اسباب بازی بزرگ و مخمل خواب دار به نظر برسد ، در بسیاری از کشورهای جهان طرفداران او را به دست آورده است. Bobtail یک سگ است که برای خانواده های دارای فرزند مناسب است و یک همراه عالی است.
داستان Bobtail
اعتقاد بر این است که Bobtail نژادی است که طی دویست و پنجاه سال گذشته تکامل یافته است. Bobtail ، همچنین با نام شناخته می شود چوپان انگلیسی قدیم ، نتیجه نیاز کشاورزان به داشتن سگی است که با آنها دوستانه باشد اما گله های آنها را نگهداری کند. چوپانان انگلیسی قدیم پس از عبور از اتومبیل های مرزی با چوپانان روسی جنوبی ظاهر شدند. در قرن هجدهم ، در اسناد مکتوب ، از چوپانان بزرگی نام برده شد که صاحبان آنها مالیات بدهی ندارند. از آنجا که سگها یک نژاد کارگر بودند ، دم آنها بسیار کوتاه شد. در حقیقت ، نام Bobtail از کلمات انگلیسی به معنی دم کوتاه آمده است.
این بوبتیل برای کشاورزان بسیار ارزشمند بود زیرا سرما را به خوبی تحمل می کرد و در برف احساس خوبی می کرد. بوبتیل به عنوان نژادی مشهور شد که کاملاً هر حیوان گله ای را که نگهداری می کند می شناسد و دشمنان را از دور متوجه می شود. اگرچه این نژاد طی دو قرن و نیم گذشته تکامل یافته است ، اجداد Bobtail دو هزار سال قبل از دوره جدید به انگلستان رسیده اند.
حتی در آن زمان ، سگهای مشهوری وجود داشتند که شبیه Border Collies و Bobtails بودند. حتی در آن زمان ، این سگهای بزرگ از گله ها در برابر دزد و گرگ محافظت می کردند. پس از محبوبیت Bobtail در سراسر انگلستان ، سگهای این نژاد با Border Collies ترکیب شدند تا گله ها را به خوبی حفظ کنند. Bobtail گله را به مسیر درست هدایت کرد و در هر طرف یک ماشین Border وجود داشت تا از پراکنده شدن گله به سمت چپ یا راست جلوگیری کند.
از بوبتیل برای اجبار گوسفندان به داخل رودخانه استفاده شد ، زیرا ایستادن در آب روان باعث بهبود کیفیت پشم می شود. بوبتیل در نمایشگاهی در سال 1865 ارائه شد و از آن زمان این نژاد محبوبیت فزاینده ای پیدا کرده است. در پایان قرن نوزدهم سگهای نژاد Bobtail همچنین در ایالات متحده ظاهر شد ، جایی که دوستان بزرگ کرکی مرد محبوبیت فوری را بدست آوردند.
در سال 1888 ، اولین باشگاه Bobtail در انگلیس تأسیس شد. جنگ جهانی اول تأثیر شگرفی در رشد نژاد داشت و تعداد کمی سگ از این نژاد در انگلیس باقی ماندند که مجبور شدند از ایالات متحده وارد شوند. پس از جنگ جهانی دوم ، بوبتیل به دلیل محبوبیت سگهای این نژاد در تبلیغات تجاری ، کارتون ها و فیلم های سینمایی ، به یک سگ بسیار محبوب در سراسر جهان تبدیل شد. بنابراین ، چوپان انگلیسی قدیم به یک حیوان خانگی ایده آل تبدیل شد.
استاندارد Bobtail
نرهای نژاد Bobtail نباید کمتر از 61 سانتی متر و ماده ها - کمتر از 56 سانتی متر نباشند. برای سگهای این نژاد حد بالایی وجود ندارد. قد در پارامترهای 32-46 کیلوگرم است. Bobtail یک سگ عضلانی بزرگ با سیستم اسکلتی عظیم است. سر بزرگ ، دارای پوزه ای کشیده و کشیده است. بینی همیشه به رنگ سیاه است. گوشها بسته است.
چشم ها بیضی شکل و تیره رنگ هستند. رنگ چشم آبی قابل قبول است. نمایندگان مدرن نژاد Bobtail دم بریده ندارند. خیلی طولانی نیست و با خز درشت پوشیده شده است. یک نقص دم در نظر گرفته می شود که از پشت فر می شود. سینه Bobtail بسیار بزرگ است ، اندام ها عضلانی و بزرگ هستند. پنجه ها گرد هستند و در بیشتر اعضای نژاد کت روی پنجه ها تیره تر است ، گویی سگ جوراب پوشیده است.
خز Bobtail به رنگ نقره ای یا خاکستری است ، تمام سایه های این رنگها مجاز است. پنجه های Bobtail ممکن است سفید یا به رنگ خز بدن باشد. لکه های سفید روی سر ، گردن ، سینه و شکم قابل قبول است. لکه های سیاه کوچک روی کت مجاز است.کت بلند ، ضخیم و خشن در لمس است. او باید درست بگوید
مراقب Bobtail باشید
بزرگترین نگرانی سگهای Bobtail خز آنها است. کت Bobtail از دو لایه تشکیل شده است. لایه پایین باید به خوبی شانه شود ، شما نباید فقط به لایه بالایی پوست توجه کنید. توصیه می شود که خز Bobtail حداقل دو بار در هفته شانه شود.
یک واقعیت جالب این است که سگ های ماده ممکن است قبل از تولد مقداری از خز خود را از دست بدهند ، اما به سرعت بهبود می یابد. توصیه می شود Bobtail خود را در هوای بارانی با ژاکت مخصوص بیرون ببرید تا شکم آن خیلی کثیف نشود. Bobtail به مالک و خانواده اش اختصاص داده شده است. وقتی بیرون است ، هرگز مشکلی ایجاد نمی کند. سگهای Bobtail درگیری ندارند و شانسی برای مبارزه با سگ دیگری ندارند.
bobtail فقط در صاحب آن متمرکز است ، او به چیز دیگری علاقه ندارد و بنابراین به سگهای دیگر توجه نمی کند ، صرف نظر از نژاد و جنس آنها. موارد استثنا فقط در دوره عشق رخ می دهد. Bobtail فقط لحن روحیه استاد خود را درک می کند و آن را در نظر می گیرد.
این بوبتیل برای خانواده هایی که بچه های کوچکی دارند ایده آل است زیرا از آنها به عنوان یک پرستار کودک مراقبت می کند. توصیه نمی شود به Bathe Bobtail | بیشتر از سه بار در سال ، اما در صورت لزوم ، این کار باید با آب گرم و یک شامپوی مخصوص با نرم کننده انجام شود تا شل شدن کت پس از خشک شدن راحت تر باشد. آنها باید هفته ای یک بار معاینه شوند گوشهای Bobtail برای جلوگیری از ایجاد عفونت گوش.
آموزش Bobtail
Bobtail سگی است که دارای عقلی بسیار پیشرفته است و به راحتی قابل آموزش و تربیت است. این سگی است که توانایی تحلیل هر موقعیتی را دارد و بسته به آنچه اتفاق می افتد واکنش نشان می دهد. bobtail یک سگ پرخاشگر نیست ، اما اگر سگ از اطاعت از دستورات خودداری کند ، استفاده از نیروی جسمی توصیه نمی شود.
تغذیه Bobtail
Bobtail را می توان با غذای خشک یا کنسرو با مقدار زیادی پروتئین یا با محصولات طبیعی مصرف کرد. علی رغم اندازه بزرگ آن Bobtail غذا نمی خورد غذای بسیارزیاد. یک واقعیت جالب این است که بعد از یک سال و نیم Bobtail خودش تعیین می کند که چند بار در روز غذا بخورد. معمولاً سگهای این نژاد ترجیح می دهند دو یا سه بار در روز غذا بخورند. اگر به Bobtail غذا دهید با محصولات طبیعی ، حتماً منوی غذایی او را با مواد معدنی و ویتامین ها همراه کنید.
خوردن Bobtail همراه با نیم کیلو گوشت چرخ کرده خام در روز ، همراه با مقداری غلات و سبزیجات توصیه می شود. در Bobtails همیشه باید آب در دسترس باشد ، زیرا سگهای این نژاد مقدار زیادی نوشیدنی می نوشند. تو می توانی برای تغذیه Bobtail با محصولات لبنی - ماست ، پنیر دلمه و خامه کم چرب. توصیه نمی شود به سگ نژاد گوشت گوسفندی یا گوشت خوک ، استخوان جوشانده ، استخوان لوله ای ، سیب زمینی ، چغندر ، غذاهای شیرین و خیلی شور ، ماکارونی و شیرینی جات نژاد Bobtail بدهید.
بیماری های Bobtail
Bobtail به طور کلی یک نژاد سالم است ، اما هنوز هم مستعد ابتلا به برخی بیماری های ژنتیکی است. این موارد شامل دیسپلازی مفصل ران ، بیماری های مختلف چشم و نفخ و ناراحتی معده است. اگر هنگام غلت دادن معده به موقع به معده پاسخ داده نشود ، نتیجه آن می تواند کشنده باشد.
چیزهای بی اهمیت در مورد Bobtail
از نظر ژنتیکی ، سگهای Bobtail توانایی نگهداری یک گله را دارند و حتی مجبور نیستند برای این منظور تلاش زیادی در آموزش آنها انجام دهند. از جمله مهارت هایی که سگهای بوبتیل می توانند پیدا کنند یافتن گوسفندان صاحبشان در گله ای با حیوانات فراوان و بیرون راندن آنها از گله است. یک بوبتیل کاملاً آموزش دیده می تواند گوسفندان را در قلم کوچکی قرار دهد که در گوشه های مختلف یک چمنزار بزرگ پراکنده شده اند. دشوارترین وظیفه ای که به بوبتیل سپرده شده این است که گروهی از گوسفندان را در یک گله بزرگ با حیوانات فراوان به صاحب خود برساند و سپس آنها را از آن گله خارج کند.
یک واقعیت جالب این است که کوچک است توله سگهای ببتیل سیاه و سفید متولد می شوند ، و سپس رنگ آنها تغییر می کند.گرچه خز بلند و ضخیمی دارد ، اما بوبتیل نمی چیند و بوی مشخص سگ را ندارد ، اما بوی سختی ندارد ، بنابراین در بسیاری از کشورها حیوان خانگی مورد علاقه است.
یک واقعیت جالب این است که سگهای ماده نژاد Bobtail اغلب 9 یا 10 توله به دنیا می آورند ، تولد پنج یا شش توله بسیار نادر است. از مشاهیر طرفدار سگهای بوبتیل می توان به آدریانو سلنتانو بازیگر و خواننده ایتالیایی و پل مک کارتنی ستاره بیتلز اشاره کرد.
معایب Bobtail
تنها ضرر Bobtail این واقعیت است که اگر به طور منظم شانه نشود پوست او تا حدی مات خواهد شد که سگ باید به حدی اصلاح شود که دیگر خز نماند. این تأثیر بسیار بدی در ظاهر او خواهد داشت و اگر او سگی باشد که در نمایش ها و مسابقات شرکت می کند ، چنین تغییری در ظاهر او را برای مدت طولانی از لیست رقبا خارج می کند.
