شایع ترین بیماری در گربه ها بیماری های پوستی است. علت آن قارچ ها و کنه های پوستی است. خطرناک ترین این بیماری ها ، تریکوفیتوز و میکروسپوریا هستند. تمام بیماری های پوستی گربه ها قابل درمان هستند. اگر علائم بیماری را در حیوان خانگی خود مشاهده کردید ، با دامپزشک خود تماس بگیرید - این امر خطر مرگ گربه را به حداقل می رساند.
دستورالعمل ها
مرحله 1
تریکوفیتوز یک بیماری قارچی است که همراه با خارش است. گربه مناطق آسیب دیده پوست را که کاملاً بیضی شکل است کاملا لیس می زند. پوست در این نواحی ممکن است خراشیده و خونین باشد یا با فلس های خاکستری پوشانده شود.
گال همراه با خارش است. این ماده توسط کنه پوستی ایجاد می شود. موهای نواحی آسیب دیده پوست شکننده و کدر می شوند ، تا حدی می ریزند. نقاط قرمز بر روی پوست قابل مشاهده است: اینها مکان های رسوب تخم و ضایعات کنه است. گال پوست سر ، گردن و گوش گربه ها را تحت تأثیر قرار می دهد.
گام 2
بیماری های قارچی با داروهایی درمان می شوند که تأثیر جهانی دارند. آنها برای درمان ضایعات پوستی قارچی و گال مناسب هستند. این یک پماد سولفوریک و پماد sulfodecortem است که بر اساس آن ساخته شده است. از داروهای گوگرد می توان برای درمان هرگونه بیماری پوستی تهاجمی استفاده کرد. پماد گوگرد و سولفودکوترم تا زمانی که تمام علائم بیماری از بین نرود استفاده می شود. این داروها عوارض جانبی قابل توجهی ندارند.
مرحله 3
در درمان بیماری های قارچی در گربه ها ، پودر Juglone اثر موثری دارد. در حال حاضر یافتن این دارو در بازار دشوار است ، اما یکی از موثرترین داروهای درمانی است. یک محلول روغن 2٪ از پودر تهیه می شود که هر 7 روز یکبار به پوست حیوان مالیده می شود. یک یا دو روش درمانی برای خلاص شدن از بیماری کافی است. روز بعد برای کاهش سوختگی احتمالی ، پماد روی روی پوست تحت درمان قرار می گیرد. لیسیدن پودر توسط گربه نامطلوب است.
مرحله 4
یک درمان ساده مانند ید نیز می تواند در درمان بیماری های قارچی کمک کند ، اما باید با احتیاط مصرف شود. ناحیه آسیب دیده پوست با محلول ید 5٪ درمان می شود (از محلول های قویتر استفاده نمی شود) ، پس از چند دقیقه یک پماد سولفوریک در ناحیه پوست تحت درمان با ید قرار می گیرد. در صورت تغییر رفتار گربه ، درمان با ید باید قطع شود.
استفاده از فلوكونازول ، اینتركونازول ، كتوكونازول نامطلوب است. این داروها حداقل اثر بهبودی دارند و بر روی غدد فوق کلیه تأثیر منفی دارند. کلوتریمازول ، باترافن ، لامیزیل نیز اثر مطلوبی ندارند.
مرحله 5
برای درمان گال ، آمیترازین ، پماد آئورسکتین ، داروهای اپاسید آلفا و ایورمکتین مناسب هستند. ایورمکتین به صورت زیر جلدی هر 7 روز یکبار به میزان 1 میلی لیتر در هر 25 کیلوگرم وزن بدن تجویز می شود. می توان آن را زودتر از زمان رسیدن گربه به سن 3-4 ماهگی استفاده کرد. آماده سازی نئوستومازان ، اکتومین ، آنتومازان به شکل آئروسل نسبت به داروهای فروخته شده در آمپول برای درمان گربه ها در برابر گال م effectiveثرتر و بی خطرتر است. با گسترش کمی گال ، از تار استفاده می شود. گربه ها با افزایش ترشح بزاق به آن واکنش نشان می دهند ، این خطرناک نیست. پمادهای گوگردی همچنین می توانند به مبارزه با گال کمک کنند.
