تنها یک مورد شناخته شده وجود دارد که یک گوریل و یک شیر با یکدیگر جنگ می کنند. اما این یک مدل رایانه ای بود. توسط برنامه نویسان حرفه ای بر اساس تعداد زیادی پارامتر ساخته شده است. گوریل در این نبرد پیروز شد ، و او شیر را نه با زور ، بلکه با حیله گری شکست داد.
"پادشاه جانوران" در ساواناها زندگی می کند ، "زن مو" در جنگل ها زندگی می کند ، مسیرهای آنها در شرایط طبیعی تلاقی نمی یابد ، آنها نمی توانند ملاقات کنند. در باغ وحش ها ، مردم به اعتبار خود ، ترتیب درگیری بین حیوانات را نمی دهند ، این حیوانات در همان قفس کاشته نمی شوند.
نمی توان به صراحت به این پرسش پاسخ داد که چه کسی قویتر است - شیر یا گوریل. دلیل آن این است که این حیوانات در محیط های مختلف زندگی می کنند.
جوزف کالمن ، محقق علوم طبیعی آمریکایی معتقد است که برای پاسخ به این سوال که چه کسی قویتر است - گوریل یا شیر ، لازم است مشخص شود که کدام ویژگی های رفتاری حیوانات به آنها کمک می کند تا در مبارزه برای زنده ماندن بقا یابند. برای انجام این کار ، شما باید تعدادی از پارامترها را تعیین کنید که توسط آنها باید حیوانات را مقایسه کنید. به طور معمول ، این پارامترها عبارتند از: وزن حیوان ، اندازه آن ، سرعت دویدن ، نیروی گاز گرفتن ، نیروی ضربه ، مقاومت. اما برتری در این پارامترها همیشه به کسی اجازه نمی دهد که در جنگ پیروز شود. از بسیاری جهات ، نتیجه به هوشمندی حیوان بستگی دارد.
نیروی گزش
نیروی گزش شیر 41 اتمسفر است ، گوریل 88 است. یعنی مزیت گوریل بیش از 2 برابر است. دلیل این چیست؟ شیر یک حیوان درنده است ؛ شیرها جفت شکار می کنند. برای کشتن قربانی ، کافی است که به شریان نرم گاز بزنید ؛ نیش های قدرتمند نیازی به این کار نیست.
گوریل یک حیوان علف خوار است. غذای اصلی آنها برگ ، شاخه ، شاخه های جوان است. در زمان خشک ، شاخه های بامبو. این سبک زندگی به فک های قدرتمند و عضلات قوی گردن شکل گرفته است که برای زنده ماندن و نه حمله طراحی شده است.
چه کسی اول است
شیر درنده است. وظیفه او این است که ابتدا حمله کند ، در حالی که گوریل از خود دفاع می کند و فقط تجاوز را نشان می دهد.
لئو به "درجه بندی" خود اهمیتی نمی دهد. او پادشاه است. گوریل حیوان بسیار آرام تری است. وظیفه او حمله نیست ، بلکه ترساندن حریف است. با فریادهای بلند ، مشت های مشت در سینه ، گوریل دشمن را می ترساند. بعداً مانند تانک به حریف حمله می کند اما در آخرین لحظه دور می شود و فرار می کند.
هوش
حیوانات روی زمین هرگز فقط به خاطر یک مبارزه با یکدیگر نمی جنگند. چنین دعواهایی صرفاً به دلیل ماده ، به دلیل دفاع از خود ، یا هنگام شکار غذا امکان پذیر است.
تلاش ها برای کشف وجود هوش در حیوانات تاکنون هیچ نتیجه ملموسی نداشته است. در مورد گوریل ها ، دانشمندان وجود خودآگاهی را در آنها ثابت کرده اند که شیرها نمی توانند از آن مباهات کنند.
به دلیل ویژگی های ساختار دستگاه صوتی ، گوریل ها نمی توانند صحبت کنند ، اما قادر به برقراری ارتباط با زبان اشاره ، تفکر نمادین و شوخ طبعی هستند. گوریل کوکو ، که توسط دانشمندان دانشگاه استنفورد مورد مطالعه قرار گرفت ، به ضریب هوشی باورنکردنی در محدوده 75 - 93 رسیده است (برای یک فرد ، میانگین 90 است). هیچ شیری به چنین نتایجی نخواهد رسید.
شمپانزه ها ، همچنین عضوی از خانواده میمون ها در مناطق استوایی شرق آفریقا ، از حیوانات بزرگ تغذیه می کنند. برای کشتن آنها ، آنها از یک ترفند استفاده می کنند - آنها گردن طعمه خود را می شکنند و سرشان را به زور به زمین می کوبند. درگیری با پلنگ که غالباً با گوریل اتفاق می افتد نیز به لطف نبوغ معمولاً به پیروزی اولی خاتمه می یابد.
قدرت عضلانی
هیچ اطلاعات دقیقی در مورد قدرت شیر وجود ندارد. اما می توانید درباره این واقعیت قضاوت کنید که وی قادر به حمل طعمه است ، تقریباً برابر با وزن خودش. یک گوریل نر ، با متوسط قد 175 سانتی متر ، یعنی با رشد یک فرد معمولی ، بدون تلاش زیاد ، باری به وزن حدود 2 تن را انتقال می دهد ، یعنی ده برابر بیشتر از وزن خودش!
