انواع مختلفی از زنبورها در طبیعت وجود دارد. همه آنها از خانواده Hymenoptera هستند و بیشتر حشرات اجتماعی با سازمان حیاتی بسیار بالا هستند.
زنبورهای عمومی و انفرادی
زنبورهای اجتماعی معمولاً در خانواده ها زندگی می کنند ، از چند ده تا چند صد نفر. آنها وظایفی را در جامعه تقسیم می کنند. ملکه تخم می گذارد و از رفاه فرزندان مراقبت می کند ، زنبورهای کار لانه می سازند و شکار می کنند. زنبورهای مجرد همه کارها را به تنهایی انجام می دهند و تقریباً تمام زندگی خود را بدون نیاز به شرکت در نوع خود سپری می کنند.
وسپیری
زنبورها خانه خود را برای پرورش و تغذیه فرزندان می سازند ، خانه هایی که آنها به سختی از آنها مراقبت می کنند ، مواد غذایی را تأمین می کنند و از تجاوزات مختلف شکارچیان محافظت می کنند.
تنوع اشکال و مصالح معماری مورد استفاده توسط زنبورها در ساخت لانه ها چنان متنوع است که به سختی می توان آن را در جاهای دیگر طبیعت یافت. بیشتر زنبورها خانه خود را از روی کاغذ می سازند. روش بدست آوردن کاغذ مدت زیادی قبل از کشف این ماده توسط حکمای چینی توسط زنبورها شناخته شده بود. جویدن تکه های چوب ، علف ها و سایر الیاف گیاهی با کمک آنزیم های موجود در بزاق ، حشرات سلولز بدست می آورند که از آن ورقه های نازک کاغذی ساخته می شود. با چسباندن آنها به روشی خاص ، زنبورها به لانه زنبوری های کاغذی می رسند. شانه ها به طور مستقیم یا با استفاده از یک "پا" نازک به سطح متصل می شوند ، که به تنظیم رژیم دما کمک می کند ، از لانه و لاروهای موجود در آن از گرم شدن بیش از حد محافظت می کند.
زنبورهای خاکی منفرد لانه می سازند ، سوراخ هایی در زمین حفر می کنند ، و درون آنها یک لارو چربی را که با سم فلج شده است می خورند تا فرزندان خود را تغذیه کنند ، روی آن تخم می گذارند. لارو تهیه شده با "غذای کنسرو شده زنده" می تواند قبل از شفیره با خیال راحت و راضی کننده ایجاد شود.
زنبورهای نجاری با ایجاد حفره هایی در چوب پوسیده ، لانه می سازند و سطح لانه را از داخل با نوعی "کاغذ دیواری کاغذی" به دلایل استحکام و بهداشت به پایان می رسانند. سفالگران زنبور "کاست" های اصلی را برای تخمگذاری تخمگذار از خاک رس می کنند. برخی از انواع زنبورها حتی قادر به استفاده از ابزار هستند. آنها لانه خود را می پوشانند و ورودی حفره را با سنگهای کوچک می پوشانند ، که آنها را پیدا می کنند و به کمک فک های قدرتمند خود به لانه می آورند.
زنبورهای بزرگ انفرادی مانند اسکولی و هورنت اصلاً خانه سازی نمی کنند. آنها لاروهای بزرگ سوسک را در انبوه هوموس و کود پیدا می کنند ، تخمهای خود را در آنها می گذارند. لارو زنبور به خودی خود تخم می زند ، ظرافت هایی را که برای آن حفظ شده و توله سگ ها را می خورد.
اینگونه است که زنبورهای هوشمند زندگی می کنند - شکارچیان خستگی ناپذیر و والدین دلسوز.
