خرچنگ های آکواریومی یک پالت رنگی متنوع دارند. نمایندگان آبی ، قرمز ، قهوه ای ، لکه دار و حتی سفید وجود دارد. تفاوت فقط در شکل و اندازه خرچنگ مشاهده می شود و مراقبت از آنها تقریباً همیشه یکسان است.
دستورالعمل ها
مرحله 1
خرچنگ های آکواریومی فردگرا هستند. آنها تنها زندگی می کنند. علاوه بر این ، حتی افراد همکار نیز اجازه ورود به قلمرو خود را ندارند. خرچنگ خانه ها ، مکان هایی را در زیر چوب های چوبی اشغال می کند ، یا حفره هایی در شن می کند. وقتی ارتعاشات یا سایه های آب ظاهر می شود ، محافظان آکواریوم بلافاصله حالت دفاعی به خود می گیرند و پنجه های خود را به سمت بالا برمی دارند.
گام 2
خرچنگ های آکواریومی اغلب به سطح آب شناور می شوند. این واقعیت را باید هنگام تجهیز آکواریوم به خاطر بسپارید - درب آن باید همیشه بسته باشد. در غیر این صورت ، سرطان می تواند به راحتی فرار کند. این نمایندگان دنیای زیر آب به دلایل مختلفی به سطح زمین می آیند - آلودگی آب ، حملات مداوم توسط رقبا ، یا صرفاً علاقه به محیط زیست.
مرحله 3
غذای اصلی سرطان ، صدف ، قورباغه ، کرم ، لارو و حشرات است. در طی پوست اندازی و تولید مثل ، خرچنگ دریایی میزان دو برابر غذا مصرف می کند. غذای گیاهی نیز از این قاعده مستثنی نیست ، خرچنگ دریایی جلبک ها را با لذت و همچنین غذای مخصوص ماهیان آکواریومی را می خورد.
مرحله 4
خرچنگ آکواریوم نه تنها یک تزئین تزئینی از دنیای زیر آب خانه است ، بلکه یک دستیار نیز است. او هر روز سرزمین را بررسی می کند و انواع غذاهای باقیمانده را می خورد ، در نتیجه به اصطلاح نظافت را انجام می دهد.
مرحله 5
شما می توانید رژیم غذایی سرطان را با برگ های خشک درخت تنوع دهید. به هیچ وجه نباید شاخ و برگ تازه را در آکواریوم قرار دهید. برای سرطان ها ، نه تنها مفید نخواهد بود ، بلکه می تواند بر سلامتی نیز اثر سو det بگذارد. این به دلیل آزاد شدن مقدار زیادی سموم در آب است.
مرحله 6
اگر یک خرچنگ دریایی در یک آکواریوم زندگی می کند ، از این رو مجاورت ماهی های زیرین باید کنار گذاشته شود. در غیر این صورت ، ساکنین پایین دست دشمنانی قلمداد می شوند که به غذا و پناهگاه سرطان دست می زنند.
