چگونه می توان بیماری یک قارچ جوانه ای را تشخیص داد

فهرست مطالب:

چگونه می توان بیماری یک قارچ جوانه ای را تشخیص داد
چگونه می توان بیماری یک قارچ جوانه ای را تشخیص داد

تصویری: چگونه می توان بیماری یک قارچ جوانه ای را تشخیص داد

تصویری: چگونه می توان بیماری یک قارچ جوانه ای را تشخیص داد
تصویری: قارچ کش واریانو ایکس پرو برای محافظت قطعی مزارع غلات از بیماری های قارچی - Variano Xpro 2024, نوامبر
Anonim

در 9 مورد از 10 مورد ، علت بیماری طوطی نگرش بی دقتی صاحبان آن است: خوراک بی کیفیت ، روشنایی ناکافی ، کمبود ویتامین در رژیم روزانه پرنده ، تمیز نامناسب قفس و اتاق به عنوان کامل همه اینها ایمنی طوطی را کاهش می دهد و آن را مستعد ابتلا به بسیاری از بیماری ها می کند.

چگونه می توان بیماری یک قارچ جوانه ای را تشخیص داد
چگونه می توان بیماری یک قارچ جوانه ای را تشخیص داد

دستورالعمل ها

مرحله 1

تمام بیماری های طوطی ها را می توان به چند گروه تقسیم کرد. گروه اول بیماری های تغذیه ای است. دلایل آنها تغذیه فقط با خوراک دانه یا برعکس ، عمدتا با سبزیجات و میوه ها ، تغذیه بیش از حد با دانه های یکی از انواع و عدم دسترسی پرنده به تغذیه مواد معدنی است. چنین بیماری هایی را می توان با علائم زیر تشخیص داد: طوطی کمی حرکت می کند ، علاقه ای به تاب ، اسباب بازی ، زنگوله ، مدفوع مایع ، نشستن بی احساس در یک سوسک روی دو پا ، امتناع کامل یا جزئی از غذا ندارد.

گام 2

گروه دوم بیماری ها شامل بیماری های انگلی است. تشخیص دقیق را فقط می توان در محیط آزمایشگاهی انجام داد. برای این کار باید پرنده را به دامپزشک پرنده شناس نشان دهید. به احتمال زیاد ، او خواهان آوردن مدفوع و پرهای پرنده به آزمایشگاه برای تجزیه و تحلیل است. بیماری های انگلی به صورت کندن غیرمعقول پرها توسط طوطی ، ظهور رشد روی منقار ، منقار و پنجه ها (معمولاً سفید ، خاکستری یا قهوه ای) و از بین رفتن پرهای شکسته آشکار می شود. روی پرهایی که توسط پرنده ای ریخته یا کنده شده است ، بعضی اوقات می توانید چیزی شبیه به کثیفی قسمت متراکم پر (در پایه) ، سوراخ هایی در محور پر ، "دوختن" روی خود پر را مشاهده کنید.

مرحله 3

گروه سوم بیماری های عفونی است. آنها کاملا نادر هستند: اکثر ویروسهای انسانی برای طوطی ترسناک نیستند و اگر به درستی نگهداری شوند ، جایی برای "برداشتن" ویروس های پرندگان وجود ندارد. بیماری های عفونی خود را به صورت سوزن شدن ، ترشح منقار و موم ، مدفوع زرد مایع یا سبز روشن ، بی علاقگی نشان می دهند. اغلب اوقات ، طوطی از غذا امتناع می ورزد ، اما شروع به نوشیدن آب بسیار بیشتر از قبل می کند.

مرحله 4

گروه چهارم معمولاً شامل آسیب های مختلفی است: کوفتگی ، بریدگی ، شکستگی و سایر آسیب های مکانیکی. علائم ضربه اغلب دیده می شود: طوطی می لرزد ، به طور غیر طبیعی یکی از پاهای خود را خم می کند ، بال های خود را به اشتباه جمع می کند یا آنها را پایین نگه می دارد ، خون یا مخاط بر روی پرها قابل مشاهده است ، نگه داشتن سر ، بدن برای پرنده دشوار است به پهلو می افتد ، طوطی نمی تواند روی اجاق گاز بماند و در سلولهای پایین می نشیند.

مرحله 5

گروه پنجم شامل بیماری های اندام های داخلی است. تعیین آنها با چشم غیرمسلح غیرممکن است. حتی یک پرنده شناس همیشه قادر به تشخیص دقیق نیست. یکی از بیماری های شایع در این گروه بیماری کبدی است. آنها زمانی به وجود می آیند که طیور دارای مقدار زیادی خوراک با محتوای بالای چربی ، به عنوان مثال دانه های آفتابگردان است. اگر حتی گاهی اوقات به پرنده اجازه داده شود با غذای "انسانی" غذا بخورد ، ارگان های داخلی نیز رنج می برند: ماکارونی ، شکلات ، نان سفید تازه ، سوسیس و …

توصیه شده: