طول عمر موش 1.5 تا 3 سال است. موش های جوان به دلیل اعتماد بیشتر ، بهتر سازگار می شوند و به صاحب آن عادت می کنند. حیوانات جوان به طرز مسالمت آمیزی در یک گله مشترک متحد می شوند و حیوانات بالغ درگیری هایی را ترتیب می دهند که ممکن است به مرگ یک فرد ضعیف تر انجام شود مصرف موش های تا 6 - 8 هفتگی توصیه نمی شود. موشهای جوان مخصوصاً برای کسب تجربه و مهارتهای ایمنی نیاز به تماس با مادر خود دارند.
دستورالعمل ها
مرحله 1
ساده ترین راه برای تعیین سن موش وزنی است. وابستگی وزن موش ها به سن آنها در نرها و ماده ها متفاوت است.
یک مرد در سن 2 ماهگی دارای وزنی کمتر از متوسط از 120 گرم تا 150 گرم ، وزن متوسط از 160 گرم تا 220 گرم ، وزن زیاد از 230 گرم تا 260 گرم است.
یک مرد در 3 ماهگی دارای وزنی زیر متوسط از 210 گرم تا 240 گرم ، وزن متوسط از 250 گرم تا 310 گرم ، وزن زیاد از 320 گرم تا 360 گرم است.
مرد در 4 ماهگی دارای وزنی کمتر از متوسط از 310 گرم به 330 گرم ، وزن متوسط از 340 گرم به 410 گرم ، وزن زیاد از 420 گرم تا 450 گرم است.
مرد در 5 ماهگی دارای وزنی کمتر از متوسط از 410 گرم تا 440 گرم ، وزن متوسط از 500 گرم تا 530 گرم ، وزن زیاد از 230 گرم تا 260 گرم است.
گام 2
وزن ماده در 2 ماهگی از 120 گرم تا 150 گرم ، وزن متوسط از 160 گرم تا 210 گرم ، وزن زیاد از 220 گرم تا 250 گرم است.
وزن ماده در 3 ماهگی از 170 گرم تا 200 گرم ، وزن متوسط از 210 گرم تا 250 گرم ، وزن زیاد از 260 گرم تا 290 گرم است.
وزن ماده در 4 ماهگی از 210 گرم تا 240 گرم ، وزن متوسط از 250 گرم تا 270 گرم ، وزن زیاد از 280 گرم تا 310 گرم است.
وزن ماده در 5 ماهگی از 250 گرم تا 280 گرم ، وزن متوسط از 290 گرم تا 310 گرم ، وزن زیاد از 320 گرم تا 350 گرم است.
مرحله 3
نمودار تقریباً تقریبی است ، بنابراین قبل از نتیجه گیری ، ببینید که پدر و مادر موش چه ساختاری داشته اند ، و همچنین شرایط نگهداری و تغذیه حیوان. صاحبان موش باتجربه با بازرسی بصری ، سن تقریبی حیوانات را تعیین می کنند. در موش های جوان ، کت باید بدرخشد ، کاملاً متناسب با بدن باشد و لایه چربی باید به طور مساوی در بدن پخش شود. حیوان پیر دارای کت باریکتر و کسل کننده ای است ، یک لایه نازک چربی در پشت دارد ، ستون فقرات حتی در شرایط تغذیه خوب بیرون می زند ، پوست دم درشت و خشن است.
مرحله 4
اگر موش در سنین پیری باشد ، به عنوان یک قاعده ، با دندان های خود مشکل دارد ، دندان های برش بیش از حد رشد می کنند. موش های پیر از ضعف اندام رنج می برند ، فعالیت بدنی آنها کاهش می یابد ، آنها بدنبال گرما هستند. هیچ ریشه ای در دندان های برش موش وجود ندارد ، بنابراین آنها دائما در حال رشد هستند. سطح جلوی دندان های برش با مینای دندان محکم پوشانده شده است ، اما در پشت هیچ پوششی وجود ندارد ، دندان های برش در آنجا سریعتر می پوشند ، تراش دندان ها به شکل یک اسکنه است.
