با قدم زدن در میان جنگل ، اغلب می توانید با یک حیوان کوچک خاکستری روبرو شوید که بی سر و صدا برای کار خود می دود ، خارها را به بدنش فشار می دهد. این دوست قدیمی ما است - یک جوجه تیغی معمولی. گرفتن او آسان است ، حیوان بیش از حد به سوزن های خود اعتماد می کند و مقاومت نمی کند ، با این تفاوت که خرخر می کند.
جوجه تیغی خود را با خود نبر
خیلی وسوسه انگیز است که جوجه تیغی بگیرید و آن را به خانه ببرید. و اگر فرزندی با خود داشته باشید ، آنها قطعاً شما را متقاعد می کنند و حیوان فقیر با ترک جنگل آشنا خود ، به یک آپارتمان شهری می رود ، که به هیچ وجه مناسب زندگی او نیست.
قبل از تصمیم گیری درباره چنین مرحله جدی ، باید به یاد داشته باشید: یک حیوان ، چه اهلی یا وحشی ، یک اسباب بازی نیست. یک شخص مسئولیت کامل آن را به عهده دارد و باید شرایط زندگی نزدیک به شرایط طبیعی را فراهم کند.
خارپشت گربه نیست ، او در آپارتمان احساس بدی خواهد داشت. این حیوان شبگرد است ، بنابراین ، داشتن جوجه تیغی ، آماده باشید که فعالیت شما هنگامی که می خواهید بخوابید آغاز می شود. او راه خواهد رفت ، پنجه هایش را زیر پا خواهد زد ، در گوشه ها خش خش می کند ، بر روی یک تپه بالا می رود ، از آنها سقوط می کند.
خارپشت ناقل تعدادی از بیماری های جدی است - لنتوسپیروز ، سالمونلوز و خطرناک ترین - هاری. علاوه بر این ، کک و مک همیشه در خارپشت ها وجود دارد. آنها بین سوزن ها پنهان می شوند و حیوان راهی برای خلاص شدن از شر آنها ندارد. کک ها در یک آپارتمان گرم ، با کمال میل صاحب خود را تغییر می دهند.
بنابراین شما باید قبل از دعوت چنین مهمان ناراحت کننده ای به خانه خود ، خوب فکر کنید ، از او ، اتفاقاً ، هیچ لذتی ندارد - او روی دامان شما نمی پرد ، غرق نمی شود ، روی پاهای عقب نمی رقصد ، نمی کند یک توپ به دندانهایش بیاورید.
خارپشت در خانه
اما مواقعی وجود دارد که باید جوجه تیغی را به خانه ببرید. به عنوان مثال ، اگر حیوان آسیب دیده یا در شرایط نامساعد قرار داشته باشد. سپس ، البته ، شما نیاز به کمک دارید.
نحوه چیدمان جوجه تیغی
در خانه ، برای تعیین پناهگاه به جوجه تیغی نیاز دارید. بهتر است اگر جعبه ای با دیوارهای نسبتاً بلند باشد. برای اینکه حیوان از روی آنها بالا نرود ، باید رینگ ها را بسازید. هر از گاهی برای دویدن و گرم شدن حیوان باید آزاد شود. در طبیعت ، جوجه تیغی ها در جستجوی غذا بسیار حرکت می کنند ، بنابراین حیوان احساس نیاز به حرکت می کند.
چه جوجه تیغی را تغذیه کند
در طبیعت ، رژیم جوجه تیغی بسیار متنوع است. او حشرات زیادی می خورد ، بعضی از آنها حتی سمی هستند. قورباغه ها ، وزغ ها ، تخم مرغ هایی که در زمین یافت می شوند ، جوجه ها ، کبوترهای بزرگ ، حلزون های حلزونی ، کرم های خاکی - اینها ترجیحات تقریبی غذایی یک حیوان خار است. او به ندرت موش می خورد ، صید آنها برای او آسان نیست. همچنین ، خارپشت گاهی توت و میوه می خورد.
اگر یک جوجه تیغی در خانه نگهداری می کنید ، می توانید به او گوشت خام و آب پز ، مرغ غذا دهید ، پنیر کوک را با یک تخم مرغ خام ، هویج رنده شده به او بدهید. در حالت ایده آل ، موش های تازه متولد شده (برهنه) ، کرم های غذایی باید در فهرست روزانه خارپشت قرار گیرند. جوجه تیغی و سوسک مه با میل خود قاپ می زنند. اما نباید شیر را به جوجه تیغی داد. او البته آن را می نوشد ، اما در این صورت مشکلاتی در هضم غذا پیش خواهد آمد. به همین دلیل ، لازم نیست همه جوجه تیغی هایی که با شیر روبرو می شوند ، درمان شوند.
بگذارید برود خانه
وقتی حیوان خانگی شما خوب است ، بهتر است اجازه دهید او به همان جایی که پیدا کرده اید بروید. درست است ، در این مورد لازم است که شرایط حیوان ، فصل ، طبیعت منطقه و مدت زمانی که حیوان خانگی با شما بوده را در نظر بگیرید. اگر خیلی طولانی شود ، دیگر نمی توان او را آزاد کرد - او مهارت های طبیعی خود را از دست داده است. در این حالت بهتر است آن را به شخصی که یک قطعه باغ دارد اهدا کنید. آنجا را آباد کنید و جوجه تیغی را آباد کنید. به هر حال ، یک جوجه تیغی اولین دستیار یک باغ باغ است ؛ در یک روز او بسیاری از حلزونها و کرم ها را از بین می برد.
