یورکشایر تریر اخیراً نه تنها یک نژاد شیک ، بلکه همچنین یک نژاد تبدیل شده است ، چنین حیوان خانگی به عنوان نشانه ای از رفاه اقتصادی خانواده تلقی می شود. و این کاملاً قابل درک است - قیمت این سگ ها می تواند به چندین هزار دلار برسد. علاوه بر این ، هرچه وزن Yorkie کمتر باشد ، هزینه آن نیز بیشتر است.
استانداردهای نژاد
Yorkies با وجود اندازه کوچک ، بسیار متناسب است ، حتی توسط پشم ضخیم ، بلند و ابریشمی ، که به طور مساوی در هر دو طرف می افتد ، پنهان نمی شود. از ویژگی های تریرهای یورکشایر چابکی و خوی سرزنده اما متعادل است. از آنجا که این نژاد در بسیاری از کشورها پرورش می یابد ، استانداردهای ملی موجود ممکن است در توصیف پارامترهای فیزیکی کمی متفاوت باشد.
بنابراین ، وزن استاندارد تعیین شده توسط فدراسیون بین المللی کنل (FCI) ، برای Yorkies 3.1 کیلوگرم است. این مقدار به عنوان حداکثر و در استاندارد های Kennel Club (AKC) آمریکایی داده می شود. جد نژاد انگلیس بزرگ است ، Club Kennel Club (UK KC) حداکثر در حدود 3.2 کیلوگرم تعیین کرد ، اما استاندارد International Kennel Union (IKU) با 3.5 کیلوگرم بالاترین استاندارد است.
اگر به الزامات استاندارد تعیین شده توسط انگلیس پایبند باشید ، بیشترین افراد را ترجیح می دهید که وزن آنها از 1 ، 8 تا 2 ، 7 کیلوگرم باشد ، قد متوسط در پژو 28 سانتی متر است. همه استاندارد ها به نقایص بیش از حداکثر مقدار وزن ، و اگرچه حداقل وزن آنها به هیچ وجه مشخص نمی شود ، ذکر شده است که مقادیر کوچک آن "مورد استقبال نیست".
مینی و فوق العاده مینی یورکی ها
با این حال ، درجه بندی غیر رسمی وجود دارد ، که بر اساس آن Yirkshirk Terriers وزن بیش از 2 کیلوگرم به عنوان "مینی" طبقه بندی می شود ، و کسانی که وزن آنها از 0.9 تا 1.3 کیلوگرم است - در گروه "فوق العاده مینی" طبقه بندی می شوند. آنها البته از سگهایی با اندازه و وزن استاندارد گران ترند اما نژاد جداگانه ای نیستند. ظاهر چنین "نوزادانی" در بسترهای والدین با وزن استاندارد یک حادثه است و به طور معمول تمام تلاش های پرورش دهندگان برای تولید انواع جدیدی از یورکی های کوچکتر موفقیت آمیز نیست.
با خرید چنین توله سگ ، شما باید به وضوح درک کنید که در معرض خطر زیادی هستید ، اما ممکن است پرورش دهنده در مورد آن به شما نگوید. واقعیت این است که افراد کوچک ، در بیشتر موارد ، دارای مشکلات سلامتی هستند که تنها پس از مدتی قابل شناسایی است. جدی ترین آسیب شناسی موقعیت غیرمعمول کبد است که باعث مرگ سگ در 1-3 سال می شود. علاوه بر این ، این "نوزادان" مستعد ابتلا به هرگونه عفونت هستند و نیاز به نظارت مداوم توسط دامپزشک دارند. یک سگ معمولی با وزن استاندارد احتیاج به مراقبت دائمی دامپزشکی ندارد ، بندرت بیمار می شود و به طور متوسط تا 15 سال زندگی می کند.
