مارها به زیر فرمان خزندگان تعلق دارند ، بسیار زیاد هستند و در تمام قاره ها به استثنای فقط قطب جنوب وجود دارد. اعتقاد بر این است که مارها بینایی و شنوایی ضعیفی دارند. با وجود این واقعیت ، در حال حاضر یکی از موفق ترین انواع شکارچیان است.
دید مار
انصافاً ، مارها آنطور که معمولاً تصور می شود کور نیستند. دید آنها بسیار متفاوت است. به عنوان مثال ، مارهای درختی بینایی نسبتاً تیز دارند و کسانی که سبک زندگی زیرزمینی دارند فقط قادر به تشخیص نور از تاریکی هستند. اما در بیشتر موارد آنها واقعاً نابینا هستند. و در طول دوره molting ، آنها به طور کلی می توانند در طول شکار از دست بدهند. این امر به این دلیل است که سطح چشم مار با قرنیه شفاف پوشانده شده و در زمان پوست اندازی آن نیز جدا می شود و چشم ها کدر می شوند.
با این حال ، کم هوشیاری مار توسط اندام حساسیت حرارتی جبران می شود ، که به آنها امکان می دهد گرمای ساطع شده توسط طعمه را ردیابی کنند. و برخی از خزندگان حتی قادرند جهت منبع گرما را ردیابی کنند. به این اندام یک مکان یاب حرارتی گفته می شد. در واقع ، به مار این امکان را می دهد تا طعمه های طیف مادون قرمز را "ببیند" و حتی در شب با موفقیت شکار کند.
شایعه مار
با توجه به شنوایی ، ادعای ناشنوا بودن مارها درست است. آنها فاقد گوش خارجی و میانی هستند و فقط گوش داخلی تقریباً کامل رشد کرده است.
طبیعت به جای اندام شنوایی ، به مارها حساسیت بالایی در ارتعاش می دهد. از آنجایی که آنها با کل بدن خود با زمین در تماس هستند ، به شدت از کوچکترین لرزش ها آگاهی دارند. با این حال ، صداهای مار هنوز درک می شوند ، اما در یک محدوده فرکانس بسیار کم.
بوی مار
ارگان اصلی حس مارها بویایی کاملاً شگفت آور و ظریف آنها است. یک نکته جالب: هنگام غوطه ور شدن در آب یا دفن شدن در شن ، هر دو سوراخ بینی محکم بسته می شوند. و آنچه جالب تر است - در روند بو ، یک زبان بلند که در انتهای آن چنگال است ، مستقیماً درگیر است.
وقتی دهان بسته می شود ، از طریق شکاف نیم دایره در فک بالا بیرون می زند و هنگام بلعیدن در واژن عضلانی خاص پنهان می شود. با ارتعاشات مکرر زبان ، مار ذرات میکروسکوپی مواد بو را گرفته ، مثل اینکه نمونه می گیرد و آنها را به دهان می فرستد. در آنجا او زبان خود را به دو چاله در قسمت فوقانی کام - اندام ژاکوبسون ، که از سلولهای فعال شیمیایی تشکیل شده است ، فشار می دهد. این اندام است که اطلاعات شیمیایی مار را در مورد آنچه در اطراف اتفاق می افتد به مار ارائه می دهد و به او کمک می کند طعمه ای را پیدا کند یا به موقع متوجه شکارچی شود.
لازم به ذکر است که در مارهایی که در آب زندگی می کنند ، زبان به همان اندازه در زیر آب کار می کند.
بنابراین ، مارها به معنای واقعی کلمه از زبان خود برای تعریف طعم و مزه استفاده نمی کنند. توسط آنها بعنوان افزودنی به اندام برای تشخیص بو استفاده می شود.
