آبردین آنگوس نماینده برجسته نژاد گوشت است. این گاوها در سراسر جهان گسترده هستند ، آنها گوشت خوشمزه ، خیلی چرب نمی دهند ، به سرعت وزن می گیرند ، با بهره وری بالا و نگهداری بی تکلف متمایز می شوند.
تاریخچه نژاد
اجداد آبردین مدرن گاوهای بدون شاخ نژادهای کارگر انگلیس هستند. این گیاه به طور سنتی در مزارع اسکاتلند پرورش داده می شد و به دلیل بزرگ بودن ، بی ادبی و استقامت از آن قدردانی می شد. از اواخر قرن هجدهم آزمایشات برای اصلاح نژاد شروع شد که بیش از صد سال به طول انجامید. به حیواناتی که در نتیجه انتخاب پرورش یافته اند ، آبردین آنگوس گفته می شود. آنها با رشد سریع ، افزایش وزن خوب ، کیفیت طعم بالا گوشت متمایز شدند.
گاوهای جدید در اسکاتلند بومی خود بسیار محبوب شدند و به تدریج در سایر کشورهای اروپایی ظاهر شدند. کشاورزان برای بهبود نژادهای محلی مایل بودند گوساله بخرند. اولین گله از 8000 حیوان در سال 2873 به ایالات متحده آورده شد و 10 سال بعد ، انجمن پرورش دهندگان گاو آبردین-آنگوس رسما در این کشور ثبت شد.
آبردین ها به خصوص در کشورهایی که در پرورش گاو گوشت گاو تخصص دارند و نژادهای بومی مناسب ندارند ، علاقه زیادی دارند. آنگوس نه تنها در ایالات متحده آمریکا ، بلکه در استرالیا ، نیوزیلند ، کانادا ، آرژانتین نیز رشد می کند. حیوانات از این نژاد در روسیه وجود دارد ، جایی که پرورش گوشت گاو تازه در حال توسعه است. ابردین در مناطق مرکزی و ولگا ، مناطق مسکو و اورنبورگ ، کراسنویارسک ، استاوروپول ، سرزمین های آلتای پرورش می یابد.
خارجی
آبردین آنگوس نژادهای گوشتی در اوایل بلوغ است. این انتساب ظاهر حیوانات بالغ را توضیح می دهد. آنها بسیار بزرگ ، دارای اضافه وزن ، بدنی پهن و پاهایی نسبتاً کوتاه هستند. گردن آن پهن و کوتاه ، سینه عمیق است. سر کوچک ، دارای پوزه خشک خشک و رسا و پیشانی محدب است.
از ویژگی های بارز ابردین ، عضله سازی بسیار پیشرفته آنها است. اسکلت بسیار قوی است ، توانایی تحمل وزن چشمگیر حیوانات را دارد. پوست نازک ، براق ، به طور مساوی رنگی است. بافت چربی زیر جلدی به خوبی بیان می شود. در بیشتر مواقع ، افرادی با رنگ مشکی ذغال وجود دارند ، اما سایه های مختلف قهوه ای نیز قابل قبول است. هیچ لکه سفید روی پوست وجود ندارد.
اندازه حیوانات بالغ چشمگیر است. قد آنها در پژمردگی از 110 تا 130 سانتی متر است وزن گاوهای آبردین از 800 تا 850 کیلوگرم ، از گاوها - از 550 تا 600 کیلوگرم است.
بهره وری
آبردین آنگوس برای گوشت پرورش داده می شود. این با کیفیت بالا چشایی متمایز می شود: طعم غنی ، پروتئین بالا ، محتوای چربی متوسط. استخوان ها بیش از 17٪ از وزن لاشه را تشکیل نمی دهند. با یک رژیم غذایی خاص ، گوشت بافت "مرمر" پیدا می کند: فیبرهای عضلانی با لایه های چربی متناوب می شوند ، که محصول را به ویژه آبدار و خوشمزه می کند. گوشت آبردین در آشپزی بسیار مورد استفاده قرار می گیرد و استیک های عالی درست می کند. دسته زیادی از محصولات به طور مرتب به رستوران های سراسر جهان تحویل داده می شوند.
یک مزیت بزرگ نژاد: رشد سریع و افزایش عضلات. هنگام تولد ، گوساله ها حدود 28 کیلوگرم وزن دارند ، با تغذیه و نگهداری مناسب ، آنها 800 گرم در روز اضافه می کنند. در شش ماهگی ، گاوها و گوساله ها به وزن 160-180 کیلوگرم می رسند.
مانند دیگر نژادهای گوشت گاو ، آبردین نیز محصول شیر خوبی ندارد. یک گاو بالغ سالانه 1500-1700 لیتر شیر تولید می کند. معمولاً برای تغذیه گوساله ها که اشتهای عالی دارند استفاده می شود.
جوانب مثبت و منفی آبردین آنگوس
گاوهای آبردین آنگوس مزایای بسیاری نسبت به سایر گاوها دارند:
- سازگاری خوب گاوها به سرعت با شرایط آب و هوایی سازگار می شوند ، سرما و گرما را به همان اندازه تحمل می كنند ، هوا یا رطوبت بیش از حد را تحمل می كنند. این ویژگی فرصتهای کافی برای پرورش نژاد در مناطق مختلف آب و هوایی را فراهم می کند.
- بلوغ زودرس حیوانات این نژاد خیلی زود بالغ می شوند.ماده ها در سن 14-15 ماهگی به بلوغ جنسی می رسند ، فرزندان کامل حتی در تلیسه های گوساله اول نیز متولد می شوند.
- باروری گاوها از نظر باروری خوب متمایز می شوند ، اغلب 2 گوساله در یک زایش متولد می شوند. حیوانات جوان زنده هستند ، کمی در معرض عفونت هستند.
- افزایش سریع وزن گوساله ها توده عضلانی را به خوبی جمع می کنند و این ویژگی در سطح ژنتیکی حفظ می شود و به نسل های بعدی منتقل می شود.
- امکان تلاقی با نمایندگان نژادهای دیگر. آبردین صفات خود را به خوبی به ارث می رساند و هر گله را بهبود می بخشد. گاوها از این نژاد با بهره وری بالا متمایز هستند و می توانند برای احیا و بهبود دام های محلی مورد استفاده قرار گیرند.
- مصونیت خوب به لطف انتخاب شایسته ، نژادی تشکیل شده است که در برابر جهش های ژنتیکی ، بیماری های عفونی و ویروسی مقاوم است.
- گوشت با کیفیت با طعم عالی. گوشت آبردین هنگام تغذیه مناسب ، بسیار لطیف و آبدار است و برای استیک مناسب است.
- سود اقتصادی آنگوس به انبارهای سرمایه ای و مراقبت های پیچیده احتیاج ندارد. آنها در مراتع آزاد به خوبی رشد می کنند.
علیرغم مزایای فراوان ، گاوهای آبردین آنگوس معایبی دارند که برای هر کشاورز کاملاً شناخته شده است:
- پاهای ضعیف عضلات گاوها به خوبی رشد کرده اند ، اما وزن بیش از حد روی اندام ها تحمل می شود. گاوهایی که بیش از حد تغذیه می شوند اغلب سقوط می کنند و حتی پاهای خود را می شکنند. کنترل دقیق رژیم و اندازه آن به شما کمک می کند تا از چنین مشکلاتی جلوگیری کنید.
- عوارض هنگام زایمان. ویژگی به دلیل وزن زیاد و اندازه بزرگ جنین. در دوران بارداری ، زنان به چکاپ های مکرر دامپزشکی نیاز دارند ؛ در کمترین مشکل در هنگام زایمان ، مداخله فوری لازم است.
- پرخاشگری یک گله آزاد به تدریج از صاحب خود جدا می شود ، اطاعت نمی کند. انتقال حیوانات به اصطبل به مدت 1-2 ماه (معمولاً در زمستان) به جلوگیری از این رفتار کمک می کند. آبردین ها علی رغم گرایش های آزادیخواهانه و مستقل خود ، والدینی بسیار مراقب هستند. ماده ها حتی هنگام بزرگ شدن از گوساله ها مراقبت می کنند.
- نیاز به یک پیاده روی خوب. بنابراین گوشت آبردین خوشمزه است و گاوها نیز چاق نمی شوند ، آنها نیاز به یک پیاده روی گسترده دارند. گاوهای این نژاد نباید در غرفه های تنگ نگهداری شوند. بهترین گزینه مزارع بزرگ با علفزارهای سرسبز خاص خودشان است.
ظرافت های رژیم و مراقبت
طعم گوشت به آنچه حیوان خورده بستگی دارد. گوساله های جوان منحصراً با شیر تغذیه می شوند ، اگر مادر شیر کافی نداشته باشد ، شیر از گاوهای دیگر گرفته می شود. حیوانات جوان رشد یافته باید با غلات و علوفه مخلوط تغذیه شوند ، لزوماً از ویتامین ها و مکمل های معدنی در ترکیب آن استفاده شود. بخشهایی دقیقاً دوز می شوند تا حیوانات چاق نشوند ، اما به خوبی توده عضلانی بدست آورند.
حیوانات بالغ باید بیشتر روز را در مراتع سپری کنند. آبردین در هر آب و هوایی چرا می کند ، به لطف تأمین چربی زیر پوستی ، یخ نمی زند و از رطوبت بالا رنج نمی برد. در زمستان ، غذای غنی شده و غلات به رژیم غذایی اضافه می شود. هرچه گاوها علف کمتری بخورند ، به غذاهای کمکی بیشتری نیز احتیاج دارند. با این حال ، مقدار زیاد دانه می تواند خوشمزه شدن گوشت را مختل کند.
حیوانات سرما را به خوبی تحمل می کنند ، اما در روزهای گرم تابستان برای استراحت به مناطق سایه دار نیاز دارند. کشاورزان درست در زمین مزرعه سوله ایجاد کردند. گاوها باید زیاد بنوشند ، غرفه ها باید به موقع از کود پاک شوند و ملافه های کاه باید عوض شود. این امر به ویژه برای گاوهای باردار و حیوانات جوان بسیار مهم است.
گوشت آبردین: آنچه باید باشد
کارشناسان مطمئن هستند: بهترین گوشت مرمر را می توان از گاو نرهای اخته شده تهیه کرد. برای بهبود طعم پذیری و توزیع یکنواخت لایه های نازک چربی ، کشاورزان به دنبال ترفندهای مختلف هستند ، به عنوان مثال ، به حیوانات ماساژ ویژه دهند و حرکت آنها را محدود کنند.
گوشت پس از ذبح در یک اتاق بدون بریزه پیر می شود: این برای بلوغ مناسب لازم است.بافت عضله نرم تر ، آبدارتر و خوش طعم می شود. در عین حال ، کیفیت غذایی گوشت نیز افزایش می یابد.
