اورمیا مسمومیت است ، که در طی آن سیستم دفع حیوان قادر به حذف محصولات متابولیکی ، به ویژه متابولیسم نیتروژن نیست. اگر این اصطلاح را به معنای واقعی ترجمه کنید ، "ادرار در خون" دریافت می کنید.
اورمیا به دو نوع تقسیم می شود. می تواند حاد یا مزمن باشد. حاد با سرعت صاعقه ایجاد می شود ، نارسایی حاد کلیه ناشی از ضربه ، سوختگی ، مسمومیت یا احتباس ادرار منجر به آن می شود. اورمی مزمن به تدریج ایجاد می شود و می تواند مدت زمان زیادی طول بکشد. این بستگی به این دارد که نارسایی مزمن کلیه تا چه مدت به علت پیلونفریت ، ورم سنگ ، دیابت شیرین ، ناهنجاریهای آناتومیک مادرزادی ، مسمومیت و نئوپلاسم ایجاد شود. علائم اورمیا ممکن است شامل استفراغ ، امتناع از خوردن غذا ، کاهش وزن ، افسردگی ، بوی اوره از دهان یا کمبود ادرار باشد.
تشخیص اورمیا
1) آزمایشات بیوشیمیایی و عمومی خون. با کمک آنها می توانید سطح کراتینین ، اوره ، فسفر را ارزیابی کنید ، تغییرات در ترکیب الکترولیت را شناسایی کنید و همچنین وجود التهاب و کم خونی را تشخیص دهید.
2) سونوگرافی حفره شکم. با کمک آن ، می توان ساختار تشریحی کلیه ها را ارزیابی کرد ، تشخیص داد که آیا سوسپانسیون ها و حسابهای موجود در مثانه وجود ندارد یا اینکه ، حالب و مجرای ادرار گشاد هستند.
3) اشعه ایکس شکم برای تجسم سنگ های رادیوپاک در کلیه ، مجرای ادرار یا مثانه. نارسایی مزمن کلیه معمولاً در حیوانات مسن دیده می شود. بیماران جوان به دلیل احتباس حاد ادرار یا به علت آسیب های ارثی - آمیلوئیدوز ، بیماری کلیه کیستیک با اورمیا روبرو هستند.
تأثیر اورمی بر بدن یک حیوان
نارسایی مزمن کلیه ، ساختار کلیه ها را به تدریج تغییر می دهد. برخی از نفرون ها از کار می افتند ، مسمومیت (اورمی) به تدریج جمع می شود. به دلیل عدم وجود علائم ، تغییرات ممکن است نادیده گرفته شود. هرچه تعداد نفرون بیشتر بمیرد ، علائم بارزتر این علائم عبارتند از: تشنگی و تکرر ادرار ، ورم معده اورمیک و گاهی اوقات استوماتیت. غالباً ، وقتی بسیاری از نفرونهای کارگر از بین می روند ، صاحبان خیلی دیر به دنبال کمک می روند.
هرچه سطح مسمومیت بیشتر باشد ، احتمال ایجاد آسیب های ثانویه بیشتر است. این موارد کم خونی غیر احیا کننده ، الکترولیت و اختلالات غدد درون ریز ، مشکلات قلبی و عصبی است. بدترین نتیجه کما اورمی است.
درمان اورمی و نارسایی مزمن کلیه
درمان با قطره های داخل وریدی برای اصلاح تعادل الکترولیت ها و مقابله با کم آبی آغاز می شود. درمان با آزمایشاتی همراه است ، از جمله نظارت آزمایشگاهی بر روی گازهای خون. وعده های غذایی با رژیم غذایی کم پروتئین تجویز می شوند. داروهای تجویز شده شامل داروهایی هستند که سطح اوره و فسفر را کاهش می دهند ، همچنین داروهای ضد فشار خون و داروهای با هدف درمان و پیشگیری از کم خونی.
پیشگیری از بیماری
آزمایش خون برای تشخیص نارسایی کلیه و مرحله اولیه اورمی توصیه می شود که به طور دوره ای انجام شود ، زمانی که حیوان به 6-7 سالگی می رسد.
با احتباس حاد ادرار چه باید کرد
پیامد ادراری ، پروستاتیت ، ضربه ، سیستیت و آتونی مثانه می تواند احتباس حاد ادراری باشد. تعیین آن آسان است - شکم بزرگ شده ، دفع ادرار وجود ندارد یا اشتیاق به دفع ادرار غیرمولد است ، استفراغ ظاهر می شود ، حیوان از خوردن غذا امتناع می ورزد. در این حالت ، به کمک متخصص اضطراری نیاز است ، با هدف بازگرداندن خروج ادرار با اصلاح اختلالات الکترولیت با استفاده از مایعات داخل وریدی. همه اینها تحت کنترل آنالیزها و سونوگرافی صورت می گیرد.
اورمیا یک بیماری جدی است. این نیاز به تشخیص فوری و مداخله پزشکی دارد.در مراحل اولیه شناسایی شده و به حیوان خانگی آسیب نمی رساند.
