در طول قرن ها زندگی مشترک ، حیوانات یاد گرفته اند که کاملاً قابل تحمل ، و نه تنها خود کلمات ، بلکه زبان بدن را کاملاً قابل تحمل می دانند. خود مردم در ارتباطات بین گونه ای چندان موفق نبودند ، اما با این وجود برخی از تفاوت های ظریف را آموختند. به عنوان مثال ، این واقعیت که یک سگ هنگام خوشحالی دم خود را تکان می دهد. اما یک همراه چهارپای دیگر انسان - گربه - بنا به دلایلی چنین عادت ندارد.
ظرافت های زبان سگ
اعتقاد عمومی بر این است که سگ در صورت خوشحالی دم خود را تکان می دهد. در واقع ، ملاقات با یک مالک محبوب و سایر اعضای خانه ، منتظر پذیرایی یا قول پیاده روی ، دیدن یک فرد آشنا یا سگ همسایه ، انتظار اینکه سگ توسط یک اسباب بازی مورد علاقه پرتاب شود یا به پشت او زده شود گردن ، حیوان را دم خود را بچرخانید. با این حال ، اگر یک نگاه دقیق به سگ بیندازید ، متوجه می شوید که حیوان در ابتدا با مشاهده یک فرد بزرگ و پرخاشگر دیگر دم خود را تکان می دهد و سپس غرغره کسل کننده ای از خود ساطع می کند و به حمله می رسد. دانشمندان تصمیم گرفتند چنین تناقض واضحی را به دقت مطالعه كنند و دریافتند كه سگ با ملاقات صاحبخانه ، دم خود را با تعصب به سمت راست تكان می دهد و پس از برخورد موضع گیری ، دم خود را بیشتر به سمت چپ خود متمایل می كند. ابزاری به سادگی دم به حیوان اجازه می دهد تا طیف نسبتاً وسیعی از احساسات را بیان کند.
دم را به سمت راست "شیب" می دهد نه تنها شادی ، بلکه کنجکاوی را از دیدن یک جسم یا موجود ناآشنا که برای سگ تهدیدآمیز به نظر نمی رسد.
آنچه گربه می خواهد بگوید
دم در زندگی گربه نقش مهمی دارد اما حیوان با کمک این قسمت از بدن سعی در انتقال اطلاعات متفاوت از سگ دارد. یک نشانه خوب یک دم کرکی است که توسط یک لوله بلند می شود. این به این معنی است که حیوان احساس خوبی دارد ، روحیه بالایی دارد و روحیه جنگندگی دارد و آماده بازی است. اگر گربه تند تند تکان بخورد ، مانند شلاق ، این نشان دهنده عصبانیت آن است. اگر در این لحظه حیوان تنها نماند ، می تواند شخص را خراشیده کند.
در شرایطی که گربه نه تنها دم ، بلکه کل قسمت عقب را نیز حرکت می دهد ، حیوان توسط شکار به آنجا منتقل می شود و در حال آماده سازی برای پرتاب قاطع است.
مثل گربه و سگ زندگی کنید
سگ ها حیوانات گله هستند ، در حالی که گربه ها ترجیح می دهند بیشتر آنها به تنهایی زندگی کنند. این خصوصیات شیوه زندگی بود که چنین عادات مختلفی از حیوانات را تعیین می کرد. سگها برای نشان دادن نه تنها پرخاشگری ، بلکه همچنین گرایش خود مجبور به برقراری ارتباط با بستگان بودند. به نوبه خود ، مردم تمایل بیشتری به تولید سگهایی داشتند که نه تنها با ویژگی های شکار ، گله یا نگهبانی ، بلکه همچنین با عشق به صاحب ، که از جمله با دم زدن دم خود را ابراز می کردند ، خود را متمایز می کنند. گربه ها خیلی دیرتر اهلی شدند ، آنها نیازی به نشان دادن رفتار خوب خود با همنوعان خود نداشتند و بنابراین عادت مشابهی را در یک خانه انسانی به دست نیاوردند.
