لگورن مرغی است ریشه ای مدیترانه ای و افزایش تولید تخم مرغ. این ماده در قرن نوزدهم در ایتالیا پرورش داده شد و نام آن به افتخار بندر لیورنو ایتالیا داده شد. بعداً آن را با نژادهای تزئینی جنگی ، اسپانیایی ، ژاپنی و همچنین با نژاد سفید مینور عبور دادند. امروزه Leghorns در همه دنیا رایج است.
شرح مرغ های لگورن
مرغ لگورن پرنده ای نسبتاً کوچک ، بسیار متحرک ، زود بالغ و مقاوم به وزن 1 ، 8–2 ، 5 کیلوگرم است (وزن خروس ممکن است کمی بیشتر باشد). او دارای بدنی گوه ای و کمی برآمده ، به نسبت متناسب ، یک سینه گرد و محدب با عضلات کاملاً رشد یافته ، شکمی حجیم است. پشت او پهن ، کشیده ، در وسط مقعر است. سر از اندازه متوسط است ، که با یک قائم قرمز روشن (در خروس ها) یا شانه برگ شکل آویزان از یک طرف (در مرغ ها) تزئین شده است.
چشم ها رسا هستند. منقار زرد است ، در انتها کمی خمیده است ، پاها دارای طول متوسط ، نازک است. شکل دم بسته به جنسیت پرنده بالا یا پایین می آید. به طور کلی ، شکل ظاهری مرغ مانند سایر نژادهای حامل تخم مرغ است. با توجه به رنگ ، بیش از 30 گونه از Leghorns متمایز می شوند که محبوب ترین آنها خالدار ، حنایی و سفید است.
هر دو مرغ و خروس لگورن شخصیتی سرزنده و سرسخت دارند. آنها به خوبی سازگار ، دارای مزاج و تحرک هستند ، قادر به جستجوی سنگریزه ، حشرات و مواد غذایی به طور مداوم در حرکت هستند. آنها کاملاً با هر شرایطی سازگار می شوند. آنها غریزه جوجه کشی ندارند ، اما قادرند به یک ماده اولیه عالی برای پرورش نژادهای جدید تبدیل شوند که دارای شاخص های تولید خوبی باشند. به هر حال ، برای این منظور است که آنها اغلب پرورش می یابند.
داده های تولیدی از لگورن سفید:
مرغ های Leghorn یک نژاد تخمگذار است. فقط یک فرد قادر به تولید 200-300 تخم با پوسته سفید برفی در سال است که وزن هر یک از آنها 55-58 گرم است. بعلاوه ، اولین بار یک مرغ پس از 4 ، 5-5 ماه از لحظه تولد تخم می گذارد.. حتی یک مرغ از نژاد دیگر توانایی این کار را ندارد. با این حال ، شایان ذکر است که در سال دوم ، تولید تخم مرغ به شدت کاهش می یابد. با استفاده از دستگاه جوجه کشی می توانید مرغ تخمگذار لگورن پرورش دهید. قابلیت جوجه ریزی حیوانات جوان 87-92٪ است.
نگهداری جوجه های لگورن
نژاد تخم مرغ مرغ های تخمگذار Leghorn نیازی به مراقبت ویژه ندارد. او به راحتی می تواند در یک مرغ کوچک مرغ ، ساخته شده در یک قطعه شخصی زندگی کند. اغلب او را می توان یافت که در اطراف حیاط قدم می زند. اما هنوز ارزش ایجاد شرایط مناسب برای زندگی پرنده در پرورشگاه مرغ را دارد. با این کار تعداد تخمهای گذاشته شده (در سال) افزایش می یابد. لگورن ها در قفس نیز بسیار خوب زندگی می کنند. آنها خیلی سریع با چنین شرایطی سازگار می شوند و صاحبان خود را با تعداد زیادی تخم مرغ خوشحال می کنند.
