ماهی ها ساکنان زیرآبی حساس هستند ، بنابراین بسیاری از س manyالات در مورد زیستگاه آنها ، چه در شرایط آکواریوم داخلی و چه در طبیعت وحشی طبیعی ، ایجاد می شود. اندام های بوی ماهی قادر به تشخیص بین بستگان ، بوی غذا و همچنین بوی مواد شیمیایی هستند.
ماهی ها رایحه ای دارند ، بویژه حیوانات خشکی را در زیر آب می گیرند. اعتقاد بر این است که همه ماهی ها به دو گروه تقسیم می شوند ، یكی - ماهی با حجم زیادی از كیسه بویایی و گردش مداوم آب در آن ، می تواند بوی بسیار بیشتری را نسبت به ماهیانی كه این كیسه در آنها كوچك است ، تشخیص دهد و علاوه بر این ، با جریان ناسازگار آب.
فیزیولوژی
اندام اصلی بویایی ماهی روی سر قرار دارد ، در داخل سوراخ های بینی در قسمت بین چشم و دهان قرار دارد. ماهی دارای دو سوراخ بینی است: با کمک یک آب وارد آن می شود و با کمک دیگری خارج می شود. هر گونه ماهی ترتیب خاصی از اندام های بو را دارد. شایان ذکر است که ، به عنوان مثال ، در ماهیان استخوانی ، چنین سوراخ های بینی در هر دو طرف سر قرار دارند.
به فلپ که سوراخ های بینی ماهی را جدا می کند توجه کنید: در هنگام حرکت ، این فلپ به فشار آب کمک می کند. بعد از ورود آب به سوراخ های بینی ، بیشتر به درون ساختاری موسوم به "گل سرخ" می ریزد. کل این ساختار از سلولهای حسی بسیاری تشکیل شده است که چگالی تقریبی آنها حدود 500 هزار در هر میلی متر مربع است. ساختار چین خورده به شما امکان می دهد تعداد زیادی سلول را مرتب کنید ، اما هر نژاد ماهی تعداد چین های خاص خود را دارد ، در بعضی از آنها می تواند 9 و در بعضی دیگر تا 90 باشد.
بنابراین ، با کمک این گیرنده ، ماهی بویایی را بوجود می آورد که احساسات مختلفی را در آن ایجاد می کند ، به عنوان مثال شناخته شده است که بوی فنل باعث وحشت در ماهی های بزرگ می شود ، و در ماهی های کوچک باعث افسردگی سیستم عصبی و حتی مرگ.
واکنش بو
اعتقاد بر این است که شکارچیان دارای حس بویایی شدیدی هستند که برای آن حس بویایی برای یافتن غذا حیاتی است. ماهی های درنده بلافاصله به بوی خون واکنش نشان می دهند ، برای آنها مانند "پارچه قرمز" است: گیرنده تحریک می شود و ماهی به سرعت منبع بو را پیدا می کند. بعضی اوقات با فاصله تا 5-5 کیلومتر.
بسیاری از ماهیان به اصطلاح مخاط ترشح می کنند ، که توسط آن ماهی های دیگر می توانند به جستجوی بستگان خود بپردازند. اما اگر مخاط توسط ماهی زخمی ترشح شده باشد ، سایر ماهیان واکنش حیرت انگیزی دارند و تا آنجا که ممکن است از چنین بویی شنا می کنند.
ترشحات بدبو مانند فرومون ها باعث جذب ماهی به یکدیگر می شوند. از نظر فیزیولوژیکی ، آنها به دلیل تمایل ماهی به تولید مثل هستند. به همین دلیل ماهی ها کاملاً بوی فرمون دارند و در هنگام تخم ریزی یافت می شوند.
همچنین ، بسیاری از ماهی ها توسط بوی روغن های خاصی جذب می شوند: کنف ، انیسون ، آفتابگردان و نعناع. ماهی ها به اسیدهای آمینه و اسیدهای صفراوی ، که در غذاها وجود دارد ، حساس هستند ؛ وقتی وارد آب می شوند ، بلافاصله ردپای معطر را پشت سر می گذارند ، ماهی که از طریق آن هدایت می شود.
