تمام حیوانات ، پرندگان و پستانداران بالاتر مدت زمان مشخصی را در خواب می گذرانند و نشاط بدن خود را بازیابی می کنند. این نظم توسط خود طبیعت از پیش تعیین شده است. در انسان ، خواب با حالت استراحت ، بی حرکتی و آرامش کامل همراه است. بنابراین ، بسیاری از آنها به چگونگی خواب دلفین ها علاقه مند هستند ، زیرا آنها هرگز کاملاً بی حرکت نیستند.
نفس کشیدن در دلفین ها
معمولاً افراد زیاد به تنفس خود فکر نمی کنند ، زیرا این یک روند طبیعی است. اما برای دلفین ها ، همه چیز پیچیده تر است ، زیرا آنها مجبورند هر 5-10 دقیقه از آب بیرون بیایند تا منبع اکسیژن خود را دوباره پر کنند. برای انجام این کار ، آنها به اقدامات مشترک مغز و ماهیچه ها به طور هماهنگ نیاز دارند.
دلفین ها پستانداران آبزی ثانویه هستند. دومی متعلق به فرزندان حیواناتی است که ابتدا در آب زندگی می کردند و سپس به خشکی پیاده شدند و در آنجا توانستند تنفس را با ریه های خود یاد بگیرند. سپس ، به دلایل ناشناخته برای علم ، آنها دوباره به عنصر آب بازگشتند. دلفین که منجر به زندگی یک ماهی می شود ، با ریه های خود نفس می کشد. با بالا آمدن به سطح آب ، او یک دریچه مخصوص باز می کند ، بازدم می کند و نفس می کشد ، پس از آن دریچه را می بندد و با یک منبع اکسیژن تازه در آب فرو می رود. تقریباً غیرممکن است که چنین فرآیند پیچیده ای با شل شدن عضلات و آرامش خاطر همراه باشد.
دانشمندان نحوه خواب دلفین ها را کشف می کنند
دانشمندان چندین فرضیه مختلف در مورد نحوه خواب دلفین ها داشته اند:
- این پستانداران دریایی مانند یک چشم خواب ، با چشمان باز و عضلات متشنج می خوابند.
- آنها از استنشاق تا بازدم می خوابند ، سپس از تغییر در ترکیب شیمیایی هوای ذخیره شده بیدار می شوند.
- دلفین ها به هیچ وجه نمی خوابند ، زیرا نیازی به خواب ندارند.
برای کشف این رمز و راز خارق العاده طبیعت ، ثبت جریان های زیستی در مغز دلفین ها مجاز است. الکتروانسفالوگرام با استفاده از یک الگوی خاص ، مراحل خواب و بیداری را منعکس می کند. این آزمایشات توسط محققان L. M. Mukhametov و A. Ya. Supin از انستیتوی مورفولوژی تکاملی و اکولوژی حیوانات (IEMEZH) آکادمی علوم اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی در ایستگاه بیولوژیکی دریای سیاه ، جایی که پستانداران دریایی هم در استخر و هم در محفظه ها مورد مطالعه قرار گرفتند. الکترونها در مغز چندین دلفین بطری و آزوکی کاشته شدند. حیوانات دست و پا می زدند و ضبط از راه دور ، از طریق سیم و رادیو انجام می شد.
قبل از این کشف ، بسیاری به یک چشم یک دلفین توجه داشتند ، اما آنها حتی نمی دانستند که او فقط خوابیده است.
نتایج این تحقیق کشف عجیبی بود: طبیعت به دلفین ها فرصت استراحت و بیدار بودن همزمان را داده است!
مشخص شد که نیمکره های مغزی این حیوان به نوبت می خوابند. در حالی که یکی از آنها بیدار است و تنفس و حرکات را کنترل می کند ، دیگری به خواب می رود که تا 1.5 ساعت ادامه دارد. پس از آن ، نوعی تغییر "ساعت" رخ می دهد و هر دو نیمکره نقش را تغییر می دهند: اونی که قبلاً فعال بود اکنون به خواب می رود و بقیه بیدار است.
وقتی دلفین از خواب بیدار می شود ، هر دو نیمکره آن به کار متصل می شوند.
بنابراین ، نیمکره "وظیفه" کنترل بدن دلفین را فراهم می کند و مطمئن می شود که به موقع برای تنفس هوا به سطح بالا می رود و خفه نمی شود. بنابراین او می خوابد.
