در بیشتر موارد ، خلاص شدن از شر سندرم درد حیوان دلیل اصلی درد را از بین نمی برد ، اما وضعیت آن را تسهیل می کند و بهبودی سریع را ایجاد می کند. برای این منظور ، هم از داروهای خاص دامپزشکی و هم از آن داروهای مسکن که برای انسان در نظر گرفته شده استفاده می شود. در این حالت ، رعایت دوز مصرفی از اهمیت ویژه ای برخوردار است.
علائم درد در حیوانات خانگی
وقتی یک حیوان آسیب می بیند ، بدون کلمات می توانید حدس بزنید که صدمه می زند. اما در موارد نکروز بافتی ، اختلال در گردش خون ، اسپاسم عضلانی یا کشش اعضای گرد یا توخالی ، حیوان ممکن است در سکوت رنج ببرد و شما فقط باید برای تعیین سندرم درد به دقت رفتار او را کنترل کنید.
علامت اصلی درد هر دو سگ و گربه تغییر رفتار است: گربه ها شروع به پنهان کردن و "آرامش" می کنند - آنها آرام تر از حد معمول هستند. برعکس ، سگ ممکن است از هر طریق ممکن شروع به جلب توجه به خودش کند. درد هم در آن و هم در دیگران می تواند با علائم مشخصه شخص همراه باشد: ناله ، زمزمه ، زوزه ، میو و حتی وقتی که قوی است فریاد می کشد. رفتار پرخاشگرانه را می توان مشاهده کرد - به خصوص اگر به طور تصادفی یک نقطه درد را لمس کنید. به عنوان یک قاعده ، حیوانات کم اشتها هستند ، تغییر در راه رفتن - لنگش ، اگر پنجه ها آسیب ببینند ، تنفس سریع و ضربان قلب. با درد شدید ، تشنج شایع است. اما همه این علائم می تواند نه تنها درد ، بلکه سایر اختلالات باشد ، بنابراین مهم است که حیوان را به دامپزشک نشان دهیم تا بتواند دقیقاً درمانی را که لازم است تشخیص دهد و تجویز کند و باعث تسکین حیوان شود.
چگونه دوز مسکن را برای حیوان خود انتخاب کنیم
شما باید به وضوح درک کنید که خود تجویز داروها برای یک حیوان ممکن است گاهی اوقات وضعیت او را بهبود ندهد ، اما باعث خراب شدن می شود. این می تواند در شدیدترین موارد در صورت عدم مراقبت های دامپزشکی انجام شود ، زیرا در هر مورد خاص ، انتخاب فردی نه تنها از خود داروها ، بلکه از دوز آنها نیز مورد نیاز است.
دوز مورد نیاز در دستورالعمل هایی که به مسکن هایی که مخصوص گربه ها و سگ ها طراحی شده اند ، ضمیمه شده است: "فلکسوپروفن" ، "ریمادیل" ، "تراوماتین" ، "کارپرویدیل". بنابراین ، "تراومتین" با دو تا 4 میلی گرم برای سگهای اندازه متوسط و بزرگ ، برای توله سگها و سگهای کوچک ، 5/0 میلی گرم تا 2 میلی گرم تجویز می شود. "ریمادیل" در قرص ها محاسبه می شود - 1 قرص برای هر 5 کیلوگرم از وزن حیوانات.
اینها داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی هستند که به بیماری های سیستم اسکلتی عضلانی کمک می کنند. کورتیکواستروئیدها تسکین دهنده درد هستند اما با عوارض جانبی همراه است. نمی توان از آنها با داروهای گروه اول استفاده کرد. داروهای گروه مواد افیونی م mostثرترین هستند ، اما آنها همچنین بر سیستم عصبی مرکزی تأثیر می گذارند ، در بعضی موارد باعث خواب آلودگی می شوند ، در بعضی دیگر - هیجان.
در مواردی که هیچ آماده سازی خاصی برای حیوانات در دست با نشان دادن مقدار مصرف وجود ندارد ، می توانید از داروهای "انسانی" استفاده کنید. بنابراین ، "پنتالگین" به میزان ½ قرص برای هر 20-30 کیلوگرم وزن سگ ، یا 1/8 قرص ، اگر دارو برای گربه باشد ، تجویز می شود. اگر بارالگین در آمپول وجود داشته باشد ، به صورت عضلانی با ساندویچ 3 مکعب در هر 40 کیلوگرم وزن تزریق می شود ، دوز آن برای گربه کمتر از 0.5 مکعب خواهد بود. اگر در جعبه کمک های اولیه چیزی وجود ندارد ، می توانید "Analgin" را بدهید. برای یک گربه - ¼ قرص ، برای یک سگ - 1 قرص در هر 30 کیلوگرم وزن بدن.
