نظرات زیادی در مورد طول عمر پرندگان وجود دارد. با پرسیدن اینکه چند کلاغ و عقاب زندگی می کنند ، اغلب می توانید جواب قرائت شده از A. S را بشنوید. پوشکین در "دختر کاپیتان". داستان کالمیکی که پوگاچف برای گرینف تعریف می کند حدود سیصد سال از زندگی یک کلاغ لاشخور و سی و سه عقاب است که خون تازه می نوشید.
طبق گفته پرندگان شناس ، کلاغ ها و عقاب ها تقریباً یکسان زندگی می کنند - هر کدام 80 سال. با این حال ، چنین آماری منحصراً مربوط به زندگی در اسارت است: بدون دشمن ، با یک رژیم غذایی متنوع ، بدون فصول گرسنه ، همیشه با جوجه کشی جوجه ها. در طبیعت ، عقاب ها و زاغ ها حداکثر سن 20 سال دارند. و با این حال ، داستان طول عمر مرتبط با لاشه در رژیم غذایی اساس دارد. یکی از طولانی ترین زندگی ها در دنیای پرندگان پاک کننده ، کرکس بوقلمون آمریکایی است که تا 118 سال در طبیعت زندگی می کند.
منابع اطلاعاتی در مورد زندگی پرندگان
زیست شناسان از نتایج مشاهدات در باغ وحش ها و داده های ایستگاه های پرنده شناسی برای ارائه اطلاعات در مورد حداکثر سن پرندگان استفاده می کنند. متخصصان پرنده شناس ، با زنگ زدن به پرندگان مهاجر و رفع مهاجرت بعدی افراد مشخص شده سال به سال ، سوابقی را ثبت می کنند که تعیین میانگین طول عمر پرندگان را امکان پذیر می کند. و اگرچه نظرات بسیاری به اندازه ناظران وجود دارد ، اما میانگین شاخص های آماری به ندرت متفاوت است.
ارزش آزادی در قالب زندگی آزاد منحصراً توسط شخصی که تنوع گونه های ساکنان کره خاکی ایجاد شده توسط طبیعت را حفظ می کند ، تأکید می شود. اسارت به صورت قفس یا حیوان خانگی باغ وحش تضمین کننده صلح و زندگی مناسب با نظارت دوره ای توسط دامپزشک است. سرپرستی انسان قوانین انتخاب طبیعی را لغو می کند و پرندگان رکورد شکنی می کنند ، که برای 10-20 قرن پرندگان زندگی می کنند و توسط آنها در طبیعت آزاد می شود.
مشهورترین حقایق در مورد طول عمر پرندگان
یک زندگی نسبتاً کوتاه ، پرندگان مرغ یا مرغ را از هم جدا می کند - گیاهان فندق ، قرقاول ها ، گیاه سیاه ، بوقلمون ها و دیگران. به طور متوسط "سن" آنها حدود 14 سال است. در میان رکوردداران جوجه های خانگی هستند که گهگاه از آستانه 20 سال عبور می کنند. بلدرچین ها - جایگزینی برای جوجه ها برای رساندن تخم مرغ به میز انسان - 5-6 سال زندگی می کنند. نمایندگان خانواده اردک - غازها ، اردک ها ، قوها ، غازها - همچنین شانس زیادی برای زندگی تا 2 دهه دارند. حتی در طبیعت ، ناظران پرنده مواردی از اردک های اردوی جنگلی 18-20 ساله را گزارش کرده اند.
طبق آمار ، امید به زندگی 70 ساله در باغ وحش یک قو لال مشخص شده است. اما به طور کلی ، اردک و مرغ از نظر محدودیت سنی تفاوت زیادی ندارند.
وجود پرندگان قاره آمریکا ، پشه آبی و مرغ مگس خوار کوتاه مدت است - به ترتیب 4 و 8 سال. سن کبوتر وحشی کوتاه است - 3-5 سال ، در حالی که پرندگان به مدت 15 و حتی 30 سال در کبوترخانه ها و قفس های فضای باز باغ وحش ها زندگی می کنند. روک ها هشت سال و 9 سال زندگی می کنند - پرستوی معمولی و جغد برفی ، که ظاهر آن از بوکل ، پستچی هری پاتر مشخص است. در اسارت ، چنین جغدهایی تا 28 سال عمر می کنند. جغدها در همان شرایط قادر به زندگی 60 ساله هستند. تا 24 سال سن ، محبوب ترین خوانندگان انسان - قناری ها ، در قفس زندگی می کنند.
گنجشک های خانگی بسیار کم - 3-5 سال زندگی می کنند و بیشتر آنها در 1 سال زندگی می میرند. با این حال ، حداکثر دوره در شرایط مطلوب نیز تعیین شده است - 23 سال.
هرچه پرنده بزرگتر باشد ، پتانسیل طول عمر آن نیز بیشتر است. پنگوئن های Emperor ، بزرگترین پرندگان دریایی بدون پرواز ، تا 25 سال عمر می کنند. بقیه خانواده پنگوئن ها از 7 تا 20 سال تعیین شده اند. Emus و cassowaries چندین سال بیشتر در اسارت زندگی می کنند - تا 40 سال سن ، مرغ مگس خوار و جرثقیل های صورتی می توانند این سالگرد را با آزادی "جشن بگیرند". در میان شترمرغ های آفریقایی ، نمونه هایی 75 ساله در برابر پس زمینه معمول 40 ساله وجود دارد. پرندگان موش صحرايي كيوي بدون پرواز ، بومي نيوزلند ، از 50-60 سال از وجود بدون پرواز خود لذت مي برند. طوطی های خاکستری ، کاکادو و ماکاوی قرمز اغلب بیش از نیم قرن عبور می کنند - این نیز توسط مشاهدات پرندگان شناس ثابت می شود.
