پرندگان موجودات زیبای طبیعت هستند. مدت هاست که مردم به توانایی پرواز خود حسادت می کنند ، اما پرندگان ویژگی دیگری دارند که فرد می تواند تحسینش کند. این دید شگفت انگیز آنهاست.
دستورالعمل ها
مرحله 1
چشم انداز نقش زیادی در زندگی پرندگان دارد. بسیاری از پرندگان باید به طور همزمان طعمه های خود را ردیابی کرده و با دقت تماشا کنند تا خودشان شام کسی نشوند. دیگران در این زمان در آسمان به دنبال قربانیان خود در زمین می گردند. دیگران هنوز شب هستند و می توانند در تاریکی کاملاً ببینند. بنابراین ، در طی تکامل ، بینایی در پرندگان بسیار بهتر از انسان رشد کرده است.
گام 2
دید پرندگان چهار تا پنج برابر تیزتر از انسان است. در بیشتر گونه ها ، بینایی یک چشم است (به استثنای جغدها) - یعنی آنها یک شی را عمدتا با یک چشم درک می کنند. اما خود میدان دید بسیار گسترده تر از انسان است و حدود 300 درجه است. چنین دیدگاهی به دلیل قرارگیری چشم حاصل می شود - در پرندگان آنها در طرفین هستند. و ساختار ارگان بینایی کابوس شبانه به او امکان می دهد 360 درجه را ببیند بدون اینکه سرش را بچرخاند.
مرحله 3
یک فرد در وسط فوندوس یک نقطه زرد دارد - جایی که حداکثر غلظت سلولهایی که به نور حساس هستند مشاهده می شود. پرندگان دو لکه از این قبیل دارند. بنابراین ، آنها می توانند همزمان دو شی of مورد علاقه خود را که در فاصله ای از یکدیگر قرار دارند ، در نظر بگیرند.
مرحله 4
چشم بعضی از پرندگان می تواند مانند یک اسپایگلاس واقعی کار کند. شکارچیان - کندورها ، کرکس ها ، عقاب ها - باید از ارتفاع زیادی به دنبال طعمه خود باشند. برای مشاهده بهتر قربانی ، در طول تکامل ، آنها اقتباس جالبی را ایجاد کرده اند. بسته بصری مرکزی آنها قادر است تصویر را دو و نیم برابر بزرگ کند.
مرحله 5
پرندگان شبانه وسایل خاص خود را دارند که به آنها امکان دیدن در تاریکی را می دهد. در پایین کره چشم جغدها و جغدهای عقاب ، پشت شبکیه ، یک لایه بازتابنده وجود دارد. این توانایی ضبط نور ضعیف سرگردان را دارد. چشم جغدها ، بر خلاف سایر پرندگان ، در جلو قرار دارند و کره چشم آنها کاملا محکم است ، که به طور قابل توجهی زاویه دید آنها را محدود می کند. اما جغدها با یادگیری چرخاندن 360 درجه سر خود موفق به حل این مشکل شدند.
