طول عمر پرندگان به عوامل زیادی بستگی دارد: چه در اسارت نگه داشته شوند و چه در آزادی زندگی کنند ، سرعت متابولیسم آنها سریع است و غیره حداکثر عمر در کرکس ، عقاب و قو است. به احتمال زیاد کوتاهترین عمر را کوچکترین پرندگان دارند - دام پشه و مرغ مگس خوار.
مدت هاست که دانشمندان پرندگان متوجه شده اند که هرچه پرنده بزرگتر باشد ، عمر آن نیز بیشتر است. برعکس ، هرچه پرنده کوچکتر باشد ، متابولیسم آن سریعتر ، طول عمر آن کوتاهتر است. معمولاً حتی کوچکترین پرنده نیز حداقل یک و نیم تا دو سال در طبیعت زندگی می کند. بنابراین صحبت در مورد پرندگانی که فقط یک سال زندگی می کنند اشتباه است. چنین مواردی در طبیعت بسیار نادر ، غیر طبیعی است و با گونه خاصی از پرندگان ارتباط ندارد.
یکی دیگر از عواملی که بر امید به زندگی تأثیر می گذارد ، ویژگی های محتوا است. معمولاً پرندگانی که در قفس نگهداری می شوند بسیار بیشتر از همتایان خود که در آزادی زندگی می کنند زندگی می کنند. به طور معمول ، این امر به این دلیل است که در طبیعت ، پرندگان توسط بسیاری از خطرات ، بیماری ها ، گرسنگی ، بلایای آب و هوایی و غیره تهدید می شوند. در اسارت ، همه اینها نیست ، بنابراین ، در شرایط "گلخانه ای" ، پرندگان عمر بسیار بیشتری دارند.
با توجه به دو الگویی که در بالا توضیح داده شد ، می توان فرض کرد که کوچکترین پرندگان که در آزادی زندگی می کنند کوتاهترین عمر را دارند. از جمله این پرندگان می توان به تله های کالیبر و پشه اشاره کرد.
جگرهای طولانی در دنیای پرندگان
کرکس-بوقلمون ، عقاب ، قو لال - کبد طولانی در دنیای پرندگان. به عنوان مثال یک کرکس می تواند 110 سال یا بیشتر عمر کند. و قو تا 70 سال سن دارد. حداکثر عمر یک کبوتر معمولی 35 سال ، یک گنجشک - 23 سال ، قناری - 24 سال است. مرغ مگس خوار و پشه های آبی پرندگانی هستند که کمتر از ده سال عمر می کنند. مرغ مگس خوار تا هشت سال و دام پشه - حداکثر تا چهار سال عمر می کند. البته ، تحت شرایط طبیعی ، این دوره می تواند بسیار کاهش یابد - تا یک یا دو سال. مرغ مگس خوار بیش از 90 بال در یک ثانیه تولید می کند و قلب او با سرعت حداکثر 500 ضربان در دقیقه می زند. در این حالت حتی یک پرنده نمی تواند مدت زیادی دوام بیاورد. بدن مرغ مگس خوار به سرعت فرسوده می شود و به محدوده سن فیزیولوژیکی می رسد.
پرندگانی که فقط 2-3 ماه زندگی می کنند
پرندگانی وجود دارند که عمر آنها تحت تأثیر متابولیسم یا نگهداری در اسارت نیست. و آنها واقعاً کمتر از یک سال زندگی می کنند. اینها مرغ گوشتی هستند. در مرغداری ها ، جوجه های گوشتی در سن 8 تا 12 هفتگی ذبح می شوند. در این زمان ، وزن مرغ گوشتی می تواند به دو یا بیشتر کیلوگرم برسد.
