مردم تمایل دارند تنها حیواناتی را که خسارت قابل مشاهده دارند و در نزدیکی انسان زندگی می کنند ، بیرحمانه و جسور بدانند. رسم است که ترس از شکارچیان جنگل ، سگهای ولگرد ، پرندگان ، که برخی از آنها با خلوص خاص رفتار می کنند ، به دلایلی از چشم دور می شوند.
در میان پرندگان شکارچیان زیادی وجود دارد. خطرناک ترین عقاب ها ، عقاب های طلایی ، عقاب ها ، شاهین ها و کرکس ها هستند. آنها می توانند ساعت ها در جستجوی طعمه های خود حلقه بزنند یا مدت ها آن را تعقیب کنند تا به طعمه خود برسند. با این حال ، چرمی به عنوان خطرناک ترین و ترسناک ترین پرنده در میان خانواده پر شناخته شده است.
گرگ پرواز
هارپی از خانواده شاهین جنگل است. امروزه این پرنده بزرگترین شکارچی بالدار محسوب می شود. از نظر وزن بدن ، این پرندگان می توانند به 10-12 کیلوگرم برسند و وزن نر همیشه یک دو کیلوگرم کمتر از ماده است.
طول بال های هارپی 2 متر است.
اگرچه پرندگانی وجود دارند که از نظر اندازه بدن از چنبر پیشی می گیرند ، اما هیچ یک از آنها نمی توانند به چنین سرسختی ، قدرت و تیزی پنجه ها افتخار کنند. این اجازه می دهد تا شکارچی پر با طعمه های خود به بالا پرواز کند و آن را برای مسافت های طولانی در چنگال های خود حمل کند. طول پنجه های هارپی می تواند 8-13 سانتی متر رشد کند.
این پرندگان دارای پرهای خاکستری روشن در سر و پرهای تیره در پشت و گردن هستند. با مشاهده خطر و در حین شکار ، هارپی ها تاج خود را بالا می برند و آن را به صورت هود باد می کنند. با این حال ، آنها بسیار ترسناک به نظر می رسند. هارپی ها در شاخه های بالای درختان برگریز متراکم در جنگل های بارانی گرمسیری لانه می کنند. قطر لانه به یک و نیم متر می رسد.
چنگ می تواند 900 تا 2000 متر به آسمان صعود کند.
شکارچی پر دارای چنان پنجه های قدرتمندی است که استخوان های قربانی را خرد می کند. همه اینها ، همراه با بینایی تیز ، به پرنده اجازه می دهد تا طعمه خود را در فاصله 200 متر ردیابی کند ، همچنین سرعت پرواز تا 80 کیلومتر در ساعت دارد ، چنگ را به رتبه خطرناک ترین شکارچیان می رساند. عجیب نیست که او را گرگ پرواز لقب دادند. هارپی نه تنها طعمه را شکار می کند ، بلکه با بی رحمی با آن مقابله می کند ، و اغلب نای را بیرون می کشد تا قربانی طی چند ساعت به آرامی بمیرد. این رفتار توجیه پذیر است ، چربی می تواند در این مدت غذای گرم و هنوز زنده را به لانه بیاورد.
برداشت هارپی
این پرنده قادر به از بین بردن حیوانی است که بیش از وزن بدن او باشد. اساساً ، این شکارچیان میمون ها و تنبل ها را شکار می کنند ، بنابراین نام مستعار دوم خود را می گیرند - میمون خواران. هارپی ها نیز علیرغم پوسته محافظتی سخت خود ، پوسوم ، آگوتی ، خوک های دریایی ، مورچه خوار و آرمادیلو می خورند.
پرندگان از سگهای شکار ، خوک ، مار و مارمولک بیزار نیستند. هارپی ها همرزمان خود را نیز شکار می کنند. بنابراین ، رژیم غذایی آنها شامل توكان و طوطی ماكائو است. هارپی ها هرگز طعمه های خود را از دست نمی دهند ؛ آنها نمی توانند از آن فرار کنند ، چه رسد به اینکه پنهان شوند. به همین دلیل او بسیار ترسناک و خطرناک است. این پرندگان حتی دشمن ندارند ، بنابراین هیچ شکارچی برای آنها وجود ندارد و بنابراین بالاترین حلقه را در زنجیره زیست محیطی غذایی به خود اختصاص می دهند.
