گوزن ها شاخ های خود را در پایان زمستان - در ابتدای بهار ریختند. گوزن های پیر خیلی زودتر از بچه های جوان از شر آنها خلاص می شوند. شاخ شاخ مفتخر هر گوزن است: از آنها در نبرد برای ماده ها استفاده می شود ، برای دفاع از خود در برابر شکارچیان استفاده می شود و حتی به گوزن ها کمک می کند تا در زمستان غذای خود را بدست آورند.
شاخ گوزن افتخار آهو است
شاخ گوزن بارزترین ویژگی است که این حیوانات زیبا را از سایر حیوانات متمایز می کند. وقتی رشد می کنند ، با پوستی حساس و لطیف پوشانده می شوند که از طریق رگ های خونی نفوذ می کنند. این عروق هستند که استخوان شاخ ها را تغذیه می کنند و باعث افزایش آن می شوند.
پس از مدتی گردش خون که مواد مغذی را به شاخ می رساند متوقف می شود. حلقه ای در قاعده شاخ ها ایجاد می شود و باعث ریزش آنها می شود. در این حالت گفته می شود که گوزن شاخهای خود را انداخته است. مدتی که برای رشد شاخ گوزن جدید لازم است می تواند از دو تا چهار ماه طول بکشد. این موضوع باید با جزئیات بیشتری مورد بررسی قرار گیرد.
چرا آنها را رها می کنند؟
در اصل ، پاسخ این س alreadyال قبلاً در پاراگراف قبلی آورده شده است: ریختن شاخ های آنها توسط گوزن را می توان با صدف معمول که در بسیاری از حیوانات اتفاق می افتد ، برابر دانست. شاخ گوزن یک موجود زنده است: سلولهای آنها رشد می کنند ، تقسیم می شوند و از بین می روند. این قانون طبیعت است. گوزن ها سالانه بیش از یک بار شاخ شاخ خود را نمی ریزند. این معمولاً در فصل زمستان بعد از فصل جفت گیری اتفاق می افتد: فصل جفت گیری آنها از دسامبر آغاز می شود و تا فوریه ادامه دارد.
برای سرعت بخشیدن به سقوط ، آهوها شاخهای خود را به همه چیز می مالند: روی تنه درختان ، روی کنده درختان ، روی زمین ، روی سنگهای بزرگ. آهوی پیر سعی دارند زودتر از جوانها از شر شاخ های قدیمی خلاص شوند. دلیل این امر این است که هر ساله حمل چنین بار شاخه ای برای گوزن های پیر دشوارتر می شود.
جانورشناسان به این واقعیت پی برده اند که گوزن ها سعی می کنند شاخ های شاخ خود را در همان مکان بریزند. این که چه چیزی به آن مرتبط است هنوز مشخص نیست ، فقط می توان تصور کرد که این کار برای این حیوانات آسان تر است: آنها فکر می کنند شاخ ها بدون درد ، عمدتا در همان مکان ریخته می شوند. روند از دست دادن شاخ ها نیز کنجکاو است: اول ، قطعات کوچک از آنها جدا می شود ، و سپس بیشتر و بیشتر. پس از مدتی شاخ ها کاملاً می ریزند.
بعضی اوقات این فرآیند با برخی معایب انجام می شود: قسمت عظیمی از شاخ گوزن ممکن است روی سر گوزن باقی بماند ، که منجر به ناراحتی خاصی می شود - سر گوزن شروع به پایین رفتن می کند. این به طور قابل توجهی آزادی حرکت او را محدود می کند. معمولاً در این حالت ، گوزن سعی می کند با آسیاب کردن آن روی سنگ ، بقایای غیرضروری یکی از شاخ ها را به سرعت از بین ببرد.
چرا گوزن ها به شاخ گوزن احتیاج دارند؟
گوزن ها در موارد مختلف از شاخ شاخه های خود استفاده می کنند. اول ، شاخ ها سلاح های بسیار خوبی هستند که برای دفاع در برابر دشمنان استفاده می شوند. اعتقاد بر این است که آهوها هرگز با شاخهای خود از خود دفاع نمی کنند. این درست نیست. تعداد کمی از شکارچیان در معرض حمله به گوزن بالغی قرار می گیرند که تاج آن را با شاخ های شاخدار مجلل و شاخه ای تشکیل می دهند.
ثانیاً ، شاخ گوزن وسیله ای شگفت انگیز است که به حیوان امکان می دهد در زمین یخ زده بدنبال این یا آن غذا برود. به عنوان مثال ، برای اینکه زیر غذای مورد علاقه اکثر آهوها - گلسنگ زیر برف قرار بگیرند ، آنها مجبورند ساعتها با شاخهای خود برف حفر کنند.
سرانجام ، گوزن ها برای دوئل هایی که این حیوانات در فصل جفت گیری ترتیب می دهند ، به شاخ شاخ نیاز دارند. کنجکاو است که در مبارزه برای زن بین مردان ، نبردهای واقعی خونین رخ دهد! آهوها با قساوت خاصی به یکدیگر حمله می کنند. نگاه کردن به حیوان بازنده دردناک است: از سر تا پا خونریزی می کند و برنده حق جفت گیری با یک ماده جوان را می یابد.
