بسیاری از مردم متقاعد شده اند که حیوانات موجوداتی بدوی هستند که فقط توسط غرایز رانده می شوند. اما کسانی که در خانه حیوانی دارند در پاسخ به این سوال که آیا حیوانات دارای هوش هستند دریغ نخواهند کرد. و بیهوده نیست ، زیرا شواهد علمی زیادی در این باره وجود دارد.
ویژگی های هوش حیوانات
هوش یک حیوان با انسان متفاوت است و نمی توان آن را با آزمایش های هوشی متداول سنجید. برای اینکه رفتار غریزی حیوانات با منطقی اشتباه نشود ، باید درک کرد که غریزه یک توانایی ذاتی است ، و هوش توانایی است که در طول تجربه روزمره به دست می آید.
برای بروز توانایی های فکری ، یک حیوان در راه دستیابی به یک هدف خاص نیاز به موانعی دارد. اما ، اگر به عنوان مثال ، یک سگ در طول زندگی خود هر روز از ظرف خود غذا دریافت کند ، در این صورت توانایی های فکری آشکار نمی شوند. در یک حیوان ، اقدامات فکری فقط به منظور ابداع روش جدیدی از عمل برای رسیدن به یک هدف می تواند بوجود آید. علاوه بر این ، این روش برای هر حیوان جداگانه خواهد بود. در جهان حیوانات هیچ قانون جهانی وجود ندارد.
حیوانات اگرچه توانایی های فکری دارند اما در زندگی آنها نقش اصلی ندارند. آنها به غرایز بیشتر اعتماد دارند و هر از چندگاهی از هوش استفاده می کنند و در تجربه زندگی آنها ثابت نیست و به ارث نمی رسد.
نمونه هایی از رفتار هوشمندانه حیوانات
سگ اولین حیوانی است که انسان رامش کرده است. او از همه حیوانات خانگی باهوش است. یک بار یک جراح مشهور که در قرن گذشته زندگی می کرد سگی را پیدا کرد که اندامی آسیب دیده در زیر درب او بود. او حیوان را شفا داد و فکر کرد که سگ به نشانه تشکر با او خواهد ماند. اما حیوان صاحب دیگری داشت و معلوم شد که اولین محبت قویتر بود و سگ آنجا را ترک کرد. اما تعجب جراح چه بود که مدتی بعد ، در آستانه خانه اش ، همان سگ را پیدا کرد که سگ دیگری را با پنجه شکسته آورده بود به امید اینکه دکتر نیز به او کمک کند.
و چه ، هر چقدر هم که جلوه ای از هوش باشد ، می تواند رفتار یک سگ سگ را که از یک مسیر باریک در امتداد گذرگاه عابر پیاده از جاده عبور می کنند ، توضیح دهد ، در حالی که افرادی که از بدو تولد دارای هوش هستند ، در مکان نامناسبی از آن عبور می کنند.
نه تنها سگ ها ، بلکه حیوانات دیگر نیز هوش خود را نشان می دهند. حتی در مواردی که لازم است اطلاعات مربوط به یک منبع غذایی غنی را به خاطر بسپارید و به تولیدکنندگان آنها انتقال دهید ، حتی مورچه ها قادر به حل مشکلات بسیار پیچیده هستند. اما تجلی توانایی های ذهنی آنها به همین محدود است. در شرایط دیگر ، هوش در این امر دخیل نیست.
مشاهده شده است که پرستوها هنگام جوجه ریزی ، زمانی که شخصی در نزدیکی لانه است ، به جوجه های خود زنگ خطر می دهند. جوجه تا جایی که از صدای پدر و مادرش بفهمد خطر از بین رفته است ، با منقار خود از کوبیدن در پوسته دست می کشد. این مثال شاهدی بر این است که هوش در حیوانات در نتیجه تجربه زندگی آشکار می شود. پرستوها ترس از انسان را از والدین خود قبول نکردند ؛ آنها یاد گرفتند که در طول زندگی از او بترسند.
به همین ترتیب ، خروسها از مردی که اسلحه دارد جلوگیری می کنند ، زیرا بوی باروت. اما آنها نتوانستند آن را از نیاكان خود بیاموزند ، زیرا باروت دیرتر از ظهور سرخ ها اختراع شد. آنهایی که ترس آنها نیز نتیجه تجربه زندگی است.
هر صاحب گربه ، سگ ، طوطی یا موش صحرایی حیوان خانگی خود را تأیید می کند. واضح است که حیوانات باهوش تر از انسان نیستند ، اما ویژگی های دیگری دارند که برای انسان ارزشمند است.
