پرندگان موجوداتی خونگرم هستند ، بنابراین در فصل سرما همچنان فعال هستند ، اما به غذای زیادی احتیاج دارند. کمبود غذای کافی در زمستان باعث می شود که برخی از پرندگان سرزمینهای بومی خود را ترک کنند و به سمت جنوب پرواز کنند. اما چنین گروهی نیز وجود دارد که هرگز برای زمستان در کشورهای گرم پرواز نمی کند و تمام زمستان را در کنار یک شخص زندگی می کند. باید در مورد آنها با جزئیات بیشتری صحبت کنید.
دستورالعمل ها
مرحله 1
دلایل اصلی وادار کردن گونه های پرندگان مهاجر به ترک سرزمینهای بومی خود برای زمستان ، کمبود غذای کافی و سرمای زیاد است. اما مادر طبیعت سرشار از اختراعات است: در کنار پرندگان مهاجر پرندگان کم تحرکی نیز هستند که به گرسنگی و سرما اهمیت نمی دهند. پرندگان کم تحرک معمولاً به یک قلمرو خاص می چسبند ، و خارج از آن حرکت نمی کنند. در این میان پرندگانی وجود دارند که در کنار یکدیگر زندگی می کنند و مستقیماً به او بستگی دارند: کبوترها ، جوانان بزرگ ، گنجشک ها ، کلاغ های کلاه دار ، چغندرها. علاوه بر این ، در جنگل زمستانی ، می توانید صدای دارکوب ، جیک جیک جوانان ، مهره ها و جی ها را بشنوید. گراز چوبی نیز سرزمین مادری خود را ترک نمی کند ، زیرا فقط از یک سوزن کاج تغذیه می کند. Crossbills معمولاً در زمستان موفق به ساخت لانه و جوجه ریزی می شود.
گام 2
کبوترها پرندگانی هستند. در زمستان که غذای کاملی وجود ندارد ، آنها می توانند از زباله های مختلف و مواد غذایی مانده در زباله دانهای شهر تغذیه کنند. کبوترها شب را در زمستان و تابستان در اتاق زیر شیروانی و زیرزمین می گذرانند و این باعث می شود که آنها در طول سال تولید مثل کنند. به همین دلیل است که در هر زمان از سال تعداد زیادی کبوتر در شهرها وجود دارند. این موجودات پرنده پرندگان قوی و مقاومی هستند. جای تعجب نیست که از زمان های بسیار قدیم کبوترها به عنوان "پستچی" استفاده می شدند. یک پستچی خوب می تواند به سرعت پرواز خود تا 140 کیلومتر در ساعت برسد و در مسافت های حداکثر 3 هزار کیلومتری پرواز کند.
مرحله 3
تیزهوشان مانند کبوتر پرندگان همه چیزخواری هستند. عجیب است که اگرچه کم تحرک هستند ، اما در فصل سرما ، بخش کوچکی از آنها هنوز می توانند به جنوب - به شهرها و روستاها مهاجرت کنند. آنها از جوانان و حبوبات ، و دانه ها ، و غلات ، و تكه های گوشت و گوشت خوك ، و زباله های مختلف از محل دفن زباله تغذیه می كنند. چنین غذایی را در زمستان فقط در نزدیکی محل سکونت انسان می توان تهیه کرد. این همان چیزی است که باعث می شود جوانان در جنگل از جنگل خارج شوند و در نزدیکی فردی که آنها را تغذیه می کند ساکن شوند. با شروع فصل گرم ، برخی از جوانان دوباره به جنگل پرواز می کنند و برخی دیگر در نزدیکی مردم - در پارک ها ، باغ ها ، نخلستان ها - باقی می مانند.
مرحله 4
کلاغ های کلاه دار در غذا نیز بی تکلف هستند. در زمستان ، آنها عمدتا از لاشه یا در زباله های شهری تغذیه می کنند. کلاغ ها با مرد دوستی نداشتند ، بنابراین مجبور نیستند به تغذیه اعتماد کنند ، مگر اینکه یک تکه نان از برخی گنجشک ها بردارند یا لانه شخص دیگری را خالی کنند. تمام کلاغ های زمستانی روی شاخه های درختان لانه می کنند و در گله های بزرگ جمع می شوند. این به آنها کمک می کند تا از سرما زنده بمانند. حتی بعضی از آنها موفق به ایجاد لانه در درختان می شوند.
مرحله 5
گنجشک ها در کنار هم با کلاغ ها خواب زمستانی می کنند. برخی از آنها در زیر تیرهای سقف خانه ، در شکاف خانه ها ، در خانه های پرستاری خالی لانه می کنند ، در حالی که برخی دیگر در فضاهای باز زندگی می کنند و در گودال ها لانه می کنند. در زمستان ، گنجشک ها ، مانند جوانان ، به محل زندگی انسان نزدیک می شوند. گنجشک ها موجوداتی جمعی هستند. اگر یک گنجشک غذا پیدا کند ، قطعاً غذای اصلی خود را صدا می زند. عصرها و شبهای زمستان ، این خرده های قهوه ای به صورت دسته ای جمع می شوند و خود را گرم می کنند. در این زمان ، آنها شبیه توده های پر از نفخ هستند.
