زبان روسی شاعرانه ، متنوع و گویا است. گاهی اوقات اسناد زیادی برای نشان دادن یک مفهوم در آن وجود دارد و کلمات مشابه می توانند معناهای کاملاً متفاوتی داشته باشند. به عنوان مثال ، آیا می دانید تفاوت خر با خر چیست؟
خیلی ساده است. الاغ یک الاغ اهلی است و می توان الاغ را هم "حیوان خانگی" اهلی و هم برادر وحشی آن نامید. در یک کلام ، تنها تفاوت در جایی است که این کلمات ریشه دوانده اند.
منشأ مفاهیم
در روم باستان ، جانوران کوچک بار Asinus نامیده می شدند. در طول قرن ها ، این کلمه برای ما "الاغ" بیشتر شناخته شده است ، و این نام در حیوانات ماندگار شده است ، به معنی نوع حیوان و در خانه است.
اما کلمه "الاغ" از زبان ترکی قرن شانزدهم وارد گفتار ما شد. در خاور میانه ، این اسب های کوتاه پا مقاوم نیز رایج بودند و توانایی حمل بار سنگین ، گاری یا شخصی را برای روزها داشتند.
در کتاب آموزشی کودکان "دنیای حیوانات" Sitnikov V. P. توضیح می دهد که خرها نام خرهای نر اهلی است ، در حالی که برای ماده ها نام جداگانه ای وجود ندارد - خرها و همه کسانی که گاهی اوقات "خر" نامیده می شوند.
اطلاعات کلی
خر یا خر اهلی پستانداری است که امید به زندگی آن 30-20 سال است. اجداد خر از اجداد گورخر و اسب بودند. فصل تولید مثل در اواخر بهار - اوایل تابستان اتفاق می افتد و بارداری به طور متوسط یک سال ، گاهی بعلاوه یک ماه طول می کشد. الاغی 1 تا 2 توله به دنیا می آورد.
الاغ تا دو سالگی "بزرگ" می شود ، یعنی آماده کار سخت است ، اما نمی توان الاغ را تا سه سالگی با وزن های الاغ بار کرد تا تغییر شکل ندهد ستون فقرات هنوز شکننده است ارتفاع در خشک شدن - 90-160 سانتی متر ، بسته به نژاد. بزرگترین آنها نماینده نژادهای Puatus و کاتالان هستند. رنگ نیز به نژاد بستگی دارد - خر می تواند سفید ، خاکستری ، قرمز ، تقریباً سیاه ، قهوه ای و غیره باشد.
مزایای الاغ سرسخت آرام نسبت به اسب واضح است - او می تواند وزنی بیش از وزن خود داشته باشد ، تقریباً شبانه روز کار می کند ، بدون ترس از تردد در مسیرهای کوهستانی و برای مدت زمان طولانی بدون آب و غذا ، که در آن بسیار ساده تر از هر مادیان است.
نامهای دیگر
نام های بسیاری دیگری برای یک حیوان لجباز کوچک وجود دارد که از قرن پانزدهم قبل از میلاد برای انسان بسیار کار کرده است - کولان ، قاطر ، قاطر ، ماشتک. اما همه آنها با الاغ مطابقت ندارند. تعداد کمی از افراد می دانند که الاغی قادر به مخلوط شدن با اسب است ، اگرچه فرزندان عقیم هستند.
قاطر ، مانند یک هینی ، نتیجه چنین اتحاد ، یک اسب قوی است که قد کمی بالاتر از خرهای معمولی و استقامت آن گرفته است. یک تصور غلط وجود دارد که قاطر یک خر اخته است ، اما اینطور نیست. قاطر ، مانند یک هینی ، کاملاً خر نیست ، بلکه فقط تلاقی بین اسب و الاغ است و قادر به تولید فرزندان نیست.
کولان - این نام گونه ای از خانواده "اسب" است که اشتراکات زیادی با خر دارد. اما در واقع ، این حیوان متفاوتی است ، اگرچه اجداد مشترک با الاغ مشترک هستند.
کولان متفاوت به نظر می رسد ، در استپ های چمنزار آسیا معمول است و هرگز رام نشده است ، مگر در موارد جدا. همه الاغهایی که در خدمت انسان هستند ، الاغهای رام شده از آفریقا هستند.
ماشتاک - این کلمه از زبان قزاقستانی به ما رسیده است و به معنای یک اسب کوچک ، قوی و قوی است. و آنها همچنین به شوخی افراد اسکات ، مردان لاغر و با شخصیت تیره را صدا می کردند.
کمی تاریخ
برای اولین بار ، اطلاعات مربوط به خرها در اسناد تاریخی در حدود قرن پانزدهم قبل از میلاد آمده است. از خرهای نوبیا برای حمل کالا در دلتای نیل استفاده می شد ، اطلاعات مربوط به حیوانات پاکت کوچک نیز در قرص های بین النهرین موجود است. پیشینیان تمدن روم ، اتروسک ها نیز از خرها نام می برند. در مصر باستان ، خر حیوان نمادین خدای ست بود.
افسانه های یونان باستان به معنای واقعی کلمه از الاغ پر شده است و این حیوانات به عنوان الگوی سرسختی و شجاعت قلمداد می شدند. تفاوت بین تصویر یونانی از خر و نمادگرایی آن در دوران امپراتوری روم تقریباً اساسی است.در رم ، خر به نشان شهوت ، طمع و حماقت تبدیل می شود و اولین کاریکاتورهای مسیحیت جوان خرهای مصلوب شده را به تصویر می کشد.
به هر حال ، یک رمان کنایه آمیز رومی در 11 کتاب وجود دارد ، نوشته شده توسط آپولیوس ، به نام "Metamorphoses" (یا "خر طلایی") ، جایی که خر ، یا بهتر بگوییم ، قهرمان اصلی لوسیوس ، تبدیل به یک الاغ می شود ، شخصیت اصلی می شود از داستان و او به دلیل لذتهای نفسانی فراوان (که به طور مفصل در صفحات رمان شرح داده شده) و وسوسه های زندگی ، که او را به یک حالت "حیوان" تبدیل کرده بود ، روی آورد.
در ظاهر یک حیوان ، یک پسر در خدمت صاحبان مختلف قرار می گیرد ، طاقت فرسا کار می کند ، گرسنه می شود و زندگی اقشار مختلف جامعه را از درون می بیند ، در همه جا شاهد کاهش اخلاق است. می توانید در مورد این اثر باستانی در ویکی پدیا مطالعه کنید.
در افسانه ها ، پادشاه میداس گوش الاغی را به عنوان مجازات دریافت می کند ، گوش های بلند بخشی از کلاه شوخی است. الاغها به دیونیسوس در غول پیکر خود کمک کردند ، آنها فدای خدای جنگ آرس شدند ، سیلنوس سوار الاغی شد و غول Typhon از خشم خدایان نجات یافت. در یک کلام ، در تمدن باستان ، الاغ معروف شخصیتی شناخته شده بود و به طور فعال در هنر ، اقتصاد و حتی در جنگ ها مورد استفاده قرار می گرفت. به هر حال ، کلئوپاترا بی نظیر حمام خود را از شیر خر تهیه کرد.
در مسیحیت ، خر به نمادی از فروتنی ، صبر ، فروتنی و فقر تبدیل می شود. روی الاغ بود که مریم به بیت لحم سفر کرد و مسیح وارد اورشلیم ، پایتخت اسرائیل شد - این یک واقعیت تاریخی مسلم است.
در ادیان مختلف ، خر از خصوصیات متفاوتی برخوردار است - در یهودیت این نماد لجاجت است ، در آیین بودا تجسم زهد و تحقیر است ، از الاغ در قرآن به عنوان نمادی از نامردی احمقانه یاد شده است. علاوه بر این ، اسلام خوردن گوشت الاغهای خانگی را منع کرده است ، اما الاغهای وحشی مجاز هستند.
در روسیه در قرن 17th ، یک سنت کلیسایی وجود داشت - انحراف عید پاک توسط پدرسالار مسکو بر روی یک خر. این حیوان با نخل یکشنبه و نیکلاس عجیب و غریب مرتبط بود. با این وجود ، الاغ خانگی در آسیا بسیار رایج بود و آنجا بود که سرسختانه آن را الاغی نامیدند ، که خود پادیشا از سوار شدن بر آن بیزار نبود.
شخصیت معروف فولکلور خوجه ناصرالدین ، قهرمان یک لایه فرهنگی کامل از افسانه ها ، مثل ها ، سخنان ، قصه های طنز و حکایت های شرق ، در همه جا سوار بر خر محبوب خود ظاهر شده است ، بنابراین او به شکل بناهای تاریخی متعددی به تصویر کشیده شده است - یک خنده مرد سوار الاغ.
وی ولگرد و آزاد اندیش است و به نوعی در فرهنگ ترکیه ، چین ، در ادبیات عربی ، فارسی ، قفقازی ، بالکان و آسیای میانه حضور دارد. و او همیشه سوار الاغی به تصویر کشیده می شود که اغلب به شخصیت اصلی داستان های مربوط به هاج تبدیل می شود.
زمان حال
در قرون وسطی ، خر در سراسر اروپا پخش شد و شروع به خدمت به گوشت ، پوست ، شیر کرد و پوست الاغ بود که برای طبل و تولید پوست بهتر است. اما برای حمل و نقل ، اسب ها از قبل در حال جابجایی بودند - به دلیل ظرفیت حمل و سرعت بیشتر.
اما یک خر کوچک سرسخت و مقاوم امروزه در هر کجا که افراد و شرایطی برای نگهداری این حیوانات نسبتاً دوستدار گرما وجود داشته باشد ، همچنان به طور گسترده در فعالیت های انسانی استفاده می شود. قفقاز ، آسیا ، چین ، کره - تقریباً در همه جای خانواده یک خر سخت کوش وجود دارد.
از گوشت خر به طور فعال در پخت و پز کره ، چین ، جمهوری کومی ، آسیای میانه استفاده می شود. این ماده غذایی از گوشت گاو مغذی تر است ، از نظر مواد مغذی غنی تر است و صد البته لجبازی خر گور را در رسیدن به اهداف خود به ارمغان می آورد. درست است ، تهیه گوشت الاغ کاملا دمدمی مزاج است - باید مدت زیادی خیس بخورد تا عطر خاصی از آن گرفته شود و سپس برای مدت طولانی بپزید تا گوشت نرم شود.
در چین ، خر یک حیوان ارزشمند است که نه تنها برای دهقانان کار می کند و جایگاه زیادی در پخت و پز دارد ، بلکه برای بدست آوردن euzyao نیز مورد استفاده قرار می گیرد. این ماده خاص شکلات مانند است که از پوست خر ساخته می شود و در تولید محصولات زیبایی و داروها استفاده می شود.متأسفانه امروزه کلمات "الاغ" و "الاغ" اسناد بسیار ناپسندی هستند که در مورد افراد احمق ، حریص و شرور به کار می رود ، اما این کارگر کوچک ، لجباز و باهوش که قرن ها برای مردم کار کرده است ، به سختی شایسته چنین برخوردی است.
