افسانه ای وجود دارد که خدا خال را از دید دور می کند ، زیرا او دائماً در زمین غر می زد و درختان باغ عدن را خراب می کرد. خدا قول داد که وقتی به اندازه ستاره های آسمان سوراخ کند ، خال را بازگرداند …
برای درک اینکه آنها چه نوع حیواناتی هستند ، می توانید یک آزمایش کوچک انجام دهید. خال را از راسو جدا کرده و روی زمین قرار دهید. خواهید دید که او بلافاصله در جستجوی خاک سست از یک طرف به آن طرف حرکت می کند تا در اسرع وقت در آن حفاری کند. خال در حدود یک دقیقه قادر به فرو رفتن در زمین است. زیرا این جهان زیرین است که زیستگاه مورد علاقه او است.
بدیهی است که یک خال که مدام در زیر زمین است واقعاً به بینایی نیاز ندارد. او همه چیز لازم برای وجود در زمین را پیدا می کند ، از جمله غذا. این غذا عمدتا از حشرات و کرم ها تغذیه می کند. در جستجوی غذا ، او دائماً در معرض خطر است ، زیرا بیش از 12 ساعت ، بدون غذا ، توانایی تحمل ندارد. تمام بدن او فقط با این سبک زندگی سازگار است. حتی پشم این حیوانات "رنگ خاک سیاه" دارد و به روشی خاص رشد می کند - مستقیم ، که برای حرکت در زیر زمین از هر جهت بسیار مناسب است.
این خال هنوز هم چشم دارد ، هرچند به اندازه یک سر سوزن است. آنها به سختی توسط پلک ها و خز بسته می شوند ، که از چشم در داخل آنها محافظت می کند. خال عملاً از بینایی استفاده نمی کند ، اما با این وجود بین نور و تاریکی تمایز قائل می شود. این توانایی اغلب در صورت خطر به او کمک می کند. اگر او متوجه "شکاف" شود ، بلافاصله سعی می کند خود را عمیق تر دفن کند ، تا در هر صورت روی سطح نباشد.
خال زمستان ها را در لایه های بالایی خاک می گذراند ، که تا آخر منجمد نمی شود و جایی که همیشه می توانید نوعی غذا پیدا کنید.
خال ها را کاملاً نابینا نمی توان نامید. آنها حس لامسه و بو بسیار پیشرفته ای دارند. می توان گفت که پنجه های پهن مانند بیل ، پنجه های قوی و بوی تیز دقیقاً چشم واقعی خال ها هستند. این "بینایی" است که به او کمک می کند تا در زیر زمین ، در غیاب کامل نور ، زنده بماند. چشم برخی از این حیوانات می تواند به طور کامل با پوستی نازک و شفاف رشد کند.
