لاک پشت ها حیوانات خانگی محبوب با ظاهر جالب و بی تکلف هستند. آنها آنقدر متفاوت از حیوانات دیگر هستند که بعضی از صاحبان آنها گاهی از نفس کشیدن حیوانات خانگی متعجب می شوند.
دستورالعمل ها
مرحله 1
از نظر ساختار سیستم تنفسی ، لاک پشت ها با حیوانات دیگر تفاوت زیادی ندارند. آنها ریه های خوبی دارند که با آنها نفس می کشند و خارج می شوند ، اما لاک پشت ها دنده ای ندارند. آنها نه به دلیل همگرایی و واگرایی دنده ها نفس می کشند ، زیرا این امر توسط کاراپاس جلوگیری می شود ، بلکه با استفاده از دسته عضلانی که از شانه و کمربندهای لگنی به سمت پلاسترون می روند و همچنین عضلات پشتی-شکمی که واقع در امتداد لبه کاراپاس. حرکت این عضلات منجر به تغییر حجم حفره بدن می شود - کاهش یا افزایش و در نتیجه تغییر حجم ریه ها ، در نتیجه آن استنشاق یا بازدم رخ می دهد.
گام 2
در انتهای جلوی سر لاک پشت سوراخ های بینی وجود دارد که از طریق آنها هوا را استنشاق می کند. سپس وارد حفره دهان می شود ، جایی که سوراخ های بینی داخلی مجاری حفره حنجره ، دارای یک خروجی است. هوا وارد نای ، سپس نایژه ها و از آنجا به ریه ها وارد می شود.
مرحله 3
لاک پشت ها آبشش ندارند ، بنابراین نمی توانند اکسیژن محلول در آب را تنفس کنند. حیوانات آبزی و خشکی هم برای زندگی عادی به هوا احتیاج دارند. اما تنفس لاک پشت به هیچ وجه به اندازه تنفس انسان نیست. در طول دوره فعالیت ، لاک پشت خشکی در هر دقیقه فقط 4-6 نفس می کشد. آب ، و حتی کمتر اوقات ، می تواند به سطح آب شناور شود تا فقط هر بیست دقیقه یک بار نفس بکشد. در طول خواب زمستانی ، هنگامی که متابولیسم حیوانات کند می شود ، نیاز آنها به اکسیژن به طور قابل توجهی کاهش می یابد.
مرحله 4
در طول تکامل ، لاک پشت ها سازگاری های بسیار اصلی را برای تسهیل روند تنفس دریافت کرده اند. به عنوان مثال لاک پشت های بدن نرم نه تنها با کمک ریه های خود تنفس می کنند بلکه قادر به جذب مقداری اکسیژن از طریق پوست هستند. و در لاک پشت های آب شیرین ، بخشی از تبادل گاز در کیسه های مقعدی باز می شود که به کلوآکا باز می شود.
