دنیای طبیعی مملو از انواع بوها است ، آنها اطلاعات مختلفی را درباره فضای اطراف حمل می کنند. بنابراین ، حس بویایی اندام حسی بسیار مهمی برای حیوانات است.
توانایی بویایی حساس احتمالاً مهمترین ویژگی اکثر حیوانات است. حیوانات با کمک گیرنده های بویایی بدنبال غذا و شرکای جنسی می گردند ، جوانان و دشمنان خود را می شناسند. حس بویایی شدید به حیوانات این توانایی را می دهد که از بسیاری از موقعیت های تهدید کننده زندگی جلوگیری کنند.
خال بیش از حیوانات دیگر به بو نیاز دارد
ساکنان زیرزمین به طور ذاتی بینایی ضعیفی دارند و تمام حواس دیگر در آنها رشد می کنند. شنوایی ، لمس و حس بویایی عالی به حیوان امکان می دهد بدون محدودیت جدی در فضا حرکت کند.
اخیراً دانشمندان دریافته اند كه حس بویایی در خال ها بصورت استریوسكوپی است ، یعنی برای شناسایی صحیح بوها ، یك حفار زیرزمینی به هر دو سوراخ بینی احتیاج دارد. اگر یکی از آنها را مسدود کنید ، حیوان شروع به گم شدن در فضای اطراف می کند.
خال ها حساسیت لمسی خاصی نیز دارند. آنها به معنای واقعی کلمه با استفاده از موهای پوسته فضا را اسکن می کنند و هر نوع لرزش را از یک جسم در حال حرکت ساطع می کنند.
حیواناتی که دارای حس بویایی هستند
به گفته جانورشناسان ، کوسه ها شدیدترین بویایی را دارند. آنها قادرند یک قطره خون را به نسبت 100 میلیون قسمت آب بوی دهند. این باعث می شود که شکارچی دریا خطرناک ترین دشمن در میان برادران خونخوار او باشد.
حس بویایی سگ ها افسانه ای است. سگهای خدماتی که در حال پیگیری هستند قادر به یافتن مقصر هستند. و سگهای شکارچی بو را از طریق بو جستجو می کنند و رد دنباله حیوان را به وضوح بو می کنند. رایحه سگ ها بخشی جدایی ناپذیر از زندگی آنهاست ؛ زندگی برای حیوانی که حس بویایی خود را از دست داده بسیار دشوار است.
گربه ها نیز برخلاف تصور عمومی ، به شدت به حس بویایی احتیاج دارند. گرچه دید شکارچیان کوچک از رایحه قوی تر است ، دومی نقش مهمی در تولید مثل و شکار دارد.
مارمولک ها قادر به بوییدن طعمه ای به عمق 8 سانتی متر هستند. مادران بزرگتر آن ، تمساح ، طعمه های خود را فقط با چشم و سوراخ بینی بزرگ بیرون می کشند. به لطف این ، حمله آنها سریع و کشنده است.
حتی خوک معمولی به دلیل کمک به مردم در استعمار کلنی های ترافل مشهور است. حس بویایی در پرندگان خصوصاً در رفتگران بسیار رشد کرده است. خرگوش ها قلمرو خود را مشخص می کنند و بنابراین بسته به جنسیت یکدیگر را تشخیص می دهند.
بوی غذا و نه تنها بخش مهمی از زندگی کل دنیای حیوانات است. فردی که توانایی بویایی خود را از دست داده ، آسیب پذیرتر و کمتر تحت تأثیر قرار می گیرد. طبیعت چیزهای غیرضروری ایجاد نمی کند و "اندام های بویایی" تأیید بارز این امر است.
