الک به حق زیباترین حیوان بزرگ جنگل محسوب می شود. معمولاً نمایندگان این گونه تا دو - دو و نیم متر رشد می کنند ، در حالی که وزن آنها به ششصد کیلوگرم می رسد. اگرچه زیست شناسان موس را به چندین زیرگونه تقسیم می کنند ، بعید است افراد غیر متخصص تفاوت بین موشهای زیرگونه کانادایی ، آسیایی و اروپایی را مشاهده کنند. این زیبایی های جنگل چه می خورند؟
خوردن گوزن در ماههای گرم
در تابستان ، این زیبایی های شاخدار باید شبانه باشند. گوزن مانند انسان از حشرات خونخوار بیزار است. و این از میان پشه ها و پشه ها است که در طی روز موها مخفی می شوند ، تا گردن خود در دریاچه ها یا رودخانه ها (گاهی حتی در گل) ایستاده و شب ها برای تأمین مقدار کافی بیرون می روند. با این حال ، حتی در طول روز در آبهای مجاور ، به لطف توانایی در نفس کشیدن موها ، گیاهان ساحلی و جلبک ها را نیش می زنند. ضمناً ، برای مستی باید گوزن ها را به زانو درآورد. به هر حال ، گردن و پاهای بلند او خیلی کوتاه است که می تواند به روش معمول مست شود.
همانطور که قبلاً ذکر شد ، گوزن از حشرات خونخوار رنج می برد. آنها تا کجا حاضرند برای خلاص شدن از شر آنها بروند؟ به نظر می رسد که در جستجوی یک جنگل صنوبر جوان یا زیر کشت انبوه ، در سایه آن می توانید از گرما منتظر بمانید و از دست حشرات فرار کنید ، گوزن ها آماده پیاده روی در مسافت نسبتاً طولانی ، یا حتی دو کیلومتر شنا هستند.
غذاهای گیاهی که گوزن ها جذب می کنند شامل پوست ، سوزن ، برگ و شاخه ها هستند. همانطور که می فهمید ، این رژیم غذایی قادر به تأمین کامل این عناصر کمیاب لازم برای این حیوان بزرگ نیست. بزرگترین مشکلی که گوزن شمالی از آن رنج می برد کمبود نمک است. به همین دلیل است که اغلب می توانید گوزن را روی لیس نمک مشاهده کنید - در آنجا آنها زمین را لیس می زنند و بدن خود را با این ماده معدنی لازم پر می کنند. در زمستان ، مرغ اغلب به همین دلیل در جاده ها بیرون می رود - آنها می دانند که محلول نمکی لازم را می توان در بزرگراه های اصلی یافت. برای جلوگیری از حوادث احتمالی ناشی از ملاقات شخص با گوزن ، جنگلبانان اغلب در جنگل زمستانی مکعب های فشرده نمکی می ریزند و به خوراک نمک اضافه می کنند ، این گیاه همچنین در گلدان باقی مانده است.
رژیم پاییزی
در پاییز ، گوزن های شکار برای شکار قارچ بیرون می روند. غالباً ، گوزن ها قارچ اسفنجی می خورند - پورسینی ، بولتوس و قارچ. همچنین ، گوزن ها اغلب آگاریک مگس می خورند ، زیرا سم قارچ روی این حیوانات باشکوه اثر نمی گذارد. در پاییز ، انواع توت ها به رژیم غذایی موس - زغال اخته ، شاه توت ، توت سیاه و تمشک اضافه می شوند. قبل از شروع هوای سرد ، گوزن ها سعی کنند به سختی تغذیه کنند تا چربی بدن افزایش یابد. این اتفاق می افتد که در تابستان ، بزرگسالان بیش از سی کیلوگرم خوراک می خورند ، و در زمستان - حداکثر پانزده.
تغذیه زمستانی
به نظر می رسد که مطلوب ترین زمان برای گوزن شمالی تابستان است. گوزن های ساکن توندرا از خزه ها و گلسنگ ها تغذیه می کنند. گوزن Taiga گل ختمی ، ترشک ، شاخه های جوان و علف های غلیظ ، نیلوفرهای آبی می خورند. و چه چیزی برای یک گوزن دریایی برای زمستان باقی مانده است؟ به دلیل افت دما به چه نوع رژیم اجباری روی می آورد؟
اگر گوزن های دریایی در مناطقی که برف کم است زندگی می کنند ، آن ها به زندگی کم تحرک خود ادامه می دهند. آنها در جنگل های مخروطی از سرما پنهان می شوند ، جایی که برای خود غذا پیدا می کنند. به عنوان مثال ، صنوبر ، صنوبر یا کاج از غذاهای مورد علاقه آنها در یخبندان زمستانی است.
اگر گوزن های دریایی مجبور به زندگی در مناطقی باشند که پوشش برف زیاد است ، آنها به مناطق گرمتری مهاجرت می کنند ، جایی که برای خوردن پوست پوست می توان برف را برف پا کرد و شاخه ها یخ نمی زنند.
