سنجاب ها ساکنان معمولی استپ های جنگلی ، مناطق تایگایی و پارک های شهری هستند. ظاهر زیبا ، اندازه کوچک و اجتماعی بودن این حیوان منجر به این واقعیت شده است که آنها اغلب به حیوانات خانگی تبدیل می شوند. رژیم پروتئینی متنوع است. آنها در محیط طبیعی خود بیش از صد نوع غذای طبیعی می خورند ، بنابراین نگهداری آنها در اسارت مشکلات زیادی ایجاد نمی کند.
رژیم غذایی پروتئین مستقیماً به محل زندگی آن بستگی دارد. این حیوان تقریباً در هر منطقه می تواند غذا پیدا کند. پروتئین ها از خوردن دانه های گیاهان ، مخروط ها ، بلوط ها ، مغزها ، قارچ ها و شاخه های جوان لذت می برند.
تغذیه پروتئین در محیط طبیعی
بذر درختان و بوته ها جایگاه اصلی رژیم غذایی پروتئین ها را به خود اختصاص می دهند. این نوع غذا را هم در تابستان و هم در زمستان می توان یافت. حیوانات دانه های صنوبر ، کاج ، صنوبر ، راش ، گردو و فندق را ترجیح می دهند. سنجاب ها گرسنگی را با بلوط برطرف می کنند فقط در مواردی که یافتن نوع دیگری از غذا مشکل ساز باشد. غالباً ، جمعیت این حیوانات مستقیماً به عملکرد گیاهان مخروطی بستگی دارد. در سال های کم چربی ، تعداد سنجاب ها در جنگل ها و پارک ها به طور قابل توجهی کاهش می یابد.
سنجاب نه تنها از دانه ها و میوه های گیاهان تغذیه می کند ، اغلب این حیوانات لانه های پرندگان را از بین می برند ، تخم مرغ و حتی جوجه های کوچک می خورند. علاوه بر این ، سنجاب ها می توانند به جوندگان دیگری که اندازه آنها کوچکتر است حمله کنند.
آجیل های پروتئین ، به طور معمول ، در زمستان خورده می شوند. این میوه ها به ذخایر اصلی زمستان تبدیل می شوند ، حیواناتی که به طور قابل اعتماد در زیر پوست درختان ، در گودال های قدیمی یا در خزه ها دفن می شوند. مغزهای کاج و فندق در رژیم غذایی غالب هستند.
قارچ دومین ماده غذایی مهم برای پروتئین ها است. حیوانات نه تنها با آویزان كردن آنها روی شاخه های درخت ، لوازم را ذخیره می كنند ، بلكه قارچ های یخ زده را نیز از برف حفر می كنند. پروتئین ها به ویژه برای انواع لوله ای قارچ ترجیح داده می شوند.
علاوه بر قارچ و دانه ها ، پروتئین ها گل آذین درختان و درختچه ها ، ریشه گیاهان ، سوزن ها ، گلسنگ ها و بسیاری از انواع دیگر غذاهای گیاهی را می خورند. با این حال ، چنین محصولاتی برای حیوانات خوراکی اساسی نیستند ، بلکه مکمل غذایی هستند. در سالهای لاغر ، حیوانات می توانند پوست و جوانه های درختان را بخورند. با این حال ، با چنین رژیم غذایی ، سنجاب ها قادر به جمع آوری مقدار کافی چربی بدن برای زمستان نیستند.
زندگی سنجاب ها در پارک های شهر تقریباً آسان تر شده است. افراد به طور منظم از حیوانات تغذیه می کنند ، بنابراین یافتن غذا برای آنها دشوار نیست. برخی از ترجیحات ذائقه افراد فردی است. به عنوان مثال ، هر سنجاب نمی خواهد از کوکی ها یا چوب ذرت جشن بگیرد.
با کمبود کلسیم ، پروتئین ها حتی می توانند شاخ شاخدار دور ریخته شده موز و آهو و همچنین استخوان های حیوانات دیگر را ببزند.
خوردن پروتئین در خانه
در خانه ، رژیم پروتئین می تواند به طور قابل توجهی متنوع شود. حیوانات از خوردن توت ، سبزیجات خشک و میوه لذت می برند. به عنوان مثال مشاهده شده است که بیشتر از همه حیوانات عاشق زردآلو خشک ، آلو خشک ، کشمش و سیب هستند. بسیاری از پروتئین ها نان سفید را رد نمی کنند.
علاوه بر مغزها ، مخروط ها و دانه ها ، در رژیم غذایی این حیوان باید دانه های آفتابگردان ، تخمه کدو ، انگور و هویج تازه نیز وجود داشته باشد. توصیه نمی شود که پروتئین را با دانه های زردآلو یا گیلاس تغذیه کنید ، رژیم غذایی را فقط به آجیل محدود کنید و به هیچ وجه نباید بادام را درمان کنید. هنگام نگهداری سنجاب به عنوان حیوان خانگی ، تهیه آب کافی برای آن بسیار مهم است. حیوان باید حداقل دو بار در روز غذا بخورد.
