خرگوش ها پستاندارانی هستند که در همه قاره ها زندگی می کنند. در روسیه ، آنها از دریاچه لادوگا تا قلمرو پریمورسکی یافت می شوند. خرگوش ها که خود طعمه گوشت گوشتخواران هستند ، از گیاهان استثنایی ، آبدار و لطیف و خشن و رشته ای تغذیه می کنند.
تنوع تابستانی
خرگوش ها یک منطقه باز را برای سکونت انتخاب می کنند ، بدون پوشش گیاهی متراکم ، که برای حرکت سریع آنها در صورت خطر مهم است. اینها استپ ها ، لبه های جنگل با درختچه ها و علفزارهای علفزار است ، یعنی مکان هایی که شرایط عالی تغذیه برای سکونت وجود دارد. خرگوش ها در بازوی رودخانه ها ، دریاچه ها و کانال های مختلف احساس خوبی دارند. آنها در اینجا با فراوانی سبزیجات تازه و آبدار جذب می شوند ، که حتی در زمان های خشک نیز ادامه دارد. خرگوش اغلب در مکانهایی که محصولات غلات رشد می کند یافت می شود.
چمن آبدار ، غلات ، حبوبات یکی از غذاهای مورد علاقه خرگوش در تابستان و بهار است. آنها غالباً در جوار محصولات زراعی از جمله مزارع کلم و هویج زندگی می کنند. به طور معمول ، خرگوش ها غذاهای بالایی می خورند ، اما همچنین می توانند ریشه های کم عمق را بیرون بیاورند. نزدیکتر به پاییز ، خرگوشها می توانند قارچ بخورند ، از جمله قارچ های خاکی. آنها از دم اسب نسبتاً سختی که در کنار رودخانه ها ، در جنگل ها رشد می کند ، دست نخواهند داد.
منوی زمستانی
در زمستان ، خرگوش ها گرسنگی نمی کشند. آنها کمی زیستگاه خود را تغییر می دهند ، سعی می کنند به زیستگاه بوته ها و درختان جوان نزدیک تر باشند. در زمستان ، خرگوش ریشه های کم عمق گیاهان و درختچه ها را بیرون می کشد و در آنجا چمن سال گذشته را نیز پیدا می کند که برای او خیلی مغذی نیست. بنابراین ، در زمستان ، پوست درختان و شاخه های جانبی ، که می تواند به لطف دندان های بسیار تیز خود بخورد ، به غذای اصلی خرگوش تبدیل می شود. حیواناتی که در مرکز روسیه زندگی می کنند ، پوست بید ، فندق ، توس را ترجیح می دهند. در مناطق سیبری ، خرگوش نیز می تواند از کاج جوان تغذیه کند.
از این عشق به خرگوشها به درختان جوان ، کشاورزان اغلب رنج می برند ، درختان میوه ای که خسارت قابل توجهی به آنها وارد می شود ، مزارع جنگل و جنگل های جوان نیز رنج می برند.
ویتامین های بهاره برای خرگوش
کاهش ارزش غذایی مواد غذایی در خرگوش در زمستان با چمن تازه جبران می شود ، که در جستجوی آن در اوایل بهار به طور فعال حرکت می کنند. با توجه به این واقعیت که اولین چمن جوان در جزایر کوچک رشد می کند ، خرگوشها در ده ها ماده غذایی سبز جمع می شوند و خود را در معرض خطر گرفتار شدن توسط حیوانات گرسنه یا شکارچیان قرار می دهند.
ویژگی های رژیم غذایی خرگوش
خرگوش ها دندان های نیش ندارند ، اما از طرف دیگر ، دندان های ثنایا ، که خیلی زود فرسوده می شوند ، در طول زندگی حیوان به طور مداوم رشد می کنند.
سیستم هضم خرگوش به طرز جالبی تنظیم شده است. یک مجموعه خاص که باعث تجزیه فیبر در دستگاه گوارش خرگوش می شود ، در راست روده متمرکز شده است. به همین دلیل ، فضولاتی که آنها دفع می کنند سرشار از مواد مغذی است. بنابراین ، خرگوش ها گاهاً فضولات خود را که سرشار از پروتئین و اسیدهای آمینه است ، می خورند. این امر به ویژه در شرایط زمستانی بیشتر صدق می کند.
خرگوش عملا مشروب نمی خورد. آنها با خوردن چمن آبدار نیاز خود را به آب جبران می کنند.
