اسب ها حیوانات باهوش و زیبایی هستند که شخصیت پر زرق و برق خاص خود را دارند که باید هنگام اسب سواری مورد توجه قرار دهند. اگر می خواهید حیوان به شما اختصاص داده شود ، پس هرگز اسب را آزرده نکنید ، با او سختگیرانه اما ملایم رفتار کنید. دور زدن با اسب ها ممکن است در بعضی مواقع دشوار باشد ، اما تمام تلاش ها با فداکاری آنها پاداش می گیرد.
دستورالعمل ها
مرحله 1
اولین قدم شناختن اسب است. شما نمی توانید از پشت به او نزدیک شوید ، یک اسب می تواند لگد بزند ، یک اسب ناآشنا نیز می تواند شما را گاز بگیرد ، بنابراین بهترین کار این است که از پهلو به او نزدیک شوید. اگر حیوان به شما اعتماد ندارد ، اجازه نمی دهد روی خود بنشینید ، لگد می زند و بلند می خندد. شخصیت های اسب ها متفاوت است. برخی از آنها آرام هستند ، به شما اجازه می دهند تقریباً بلافاصله سوار خود شوید. دیگران ، با مزاج ، سعی می کنند سوار را گاز بگیرند یا پرتاب کنند ، نریان ها ممکن است سعی کنند با دیگر نمایندگان گونه های خود مبارزه کنند. هنگام برقراری ارتباط با اسب ، مهمترین چیز آرامش و اطمینان است. اگر حیوان متوجه شود شما از آن ترسیده اید ، هرگز به شما اجازه نمی دهد به او فرمان دهید.
گام 2
سن مناسب برای شروع دور زدن برای اسب ، 1 ، 5 یا 2 سال است. این کار فقط توسط سوارکاران باتجربه انجام می شود - افراد باتجربه ای که می دانند چگونه از اسب استفاده کنند. افراد خارجی در طی این روش حضور ندارند ، تا اسب تداخل ایجاد نکند و باعث تحریک آن نشود. اولین کاری که باید انجام دهید این است که روی حیوان هولتر بگذارید. وقتی اسب نر عادت کرد ، آنها موی خود را می بندند. پس از آن ، او به زین عادت کرده و مدتی تحت نظارت بر روی خط می دود و به "لباس" جدید عادت می کند.
مرحله 3
هنگامی که اسب از بند و زین راحت است ، یک سوارکار باتجربه ، سبک و کوتاه ، روی آن می نشیند. حیوانات ناگسستنی می پرند و سعی می کنند شخصی را به بیرون پرتاب کنند ، غالباً به آن بسته می شود. سوارکار باید اسب را بشناسد تا بتواند به او اعتماد کند و شخصی قوی تر از خود را در او احساس کند. اسب برای مدتی سعی در پرش و انداختن فرد دارد که این به شخصیت آن و تجربه سوار بستگی دارد. این یک دوره از چند روز تا چند هفته است ، اما به ندرت بیش از یک ماه است.
مرحله 4
برخی از افراد ، که فکر می کنند دیگر فرصتی برای اتلاف وقت در اسب ندارند ، در تلاشند روان حیوان را بشکنند. قبلاً در روستاها برای آرامش بخشیدن به شخصیت خود ، در تابستان با دونده های زمستانی سورتمه به اسب می بستند ، یا دهان اسب های جوان را با م brرد پاره می کردند و کمر خود را که عادت به کار زیر زین نداشتند ، می شستند.. اسبی از چنین قساوتی حتی می تواند دیوانه شود. در هر صورت ، این یک حیوان سالم نخواهد بود ، روان او برای همیشه آسیب می بیند. با اسب باید به عنوان یک فرد مستقل رفتار کرد ، همین است. سپس شما نه تنها می توانید در اطراف آن سفر کنید ، بلکه با این حیوان هوشمند و زیبا دوست نیز می شوید.
