اولین پناهگاه هایی که برای نگهداری حیوانات خانگی بدون صاحب در نظر گرفته شده است در قرن نوزدهم در ایالات متحده شروع به کار کردند. در استرالیا ، اولین موسسه از این دست در سال 1912 تشکیل شد و تا به امروز فعالیت می کند. در روسیه ، چنین پناهگاه هایی به عنوان شرکت های شهری فعالیت می کنند ، اما بیشتر آنها با کمک های شخصی وجود دارند یا توسط سازمان های عمومی ایجاد می شوند که داوطلبان در آن کار می کنند.
پناهگاه های سگ چگونه کار می کنند
پناهگاه های حیوانات خانگی بسته به نوع مالکیت ، اهداف مختلفی دارند. پناهگاه های شهرداری که تعداد آنها زیاد نیست ، برای اسکان موقت حیوانات ولگردی که در خیابان گرفتار شده اند در نظر گرفته شده است. بودجه ناچیزی که برای نگهداری آنها اختصاص داده شده است فقط اجازه می دهد چندین سگ را در محفظه هایی کاملاً تنگ قرار داده و وعده های غذایی یکبار مصرف را برای آنها فراهم کند که ارزان ترین غذایی است که هیچ چیزی به جز کنجاله استخوان ندارد.
زمان نگهداری یک حیوان در پناهگاه شهرداری به شش ماه محدود می شود و اگر در این مدت صاحب او را پیدا نکند ، حیوان به سادگی از سرگذاشته می شود. به طور طبیعی ، در صورت بیماری ، مراقبت های دامپزشکی به سگ ارائه نمی شود. همچنین نمی توان روی انسانی بودن پرسنل حساب کرد - کارگران کم مهارت که عمدتاً از جمهوری های جنوبی در پناهگاه های شهرداری کار می کنند.
آن پناهگاه هایی که توسط سازمان های عمومی ایجاد می شوند دائماً با دشواری هایی روبرو هستند. این کمبود بودجه برای نگهداری و کمبود تعداد کافی کارگر و عدم تمایل مقامات برای کمک و یا حداقل اختصاص رسمی یک قطعه زمین برای یک پناهگاه است. اما در چنین م institutionsسساتی ، حیوان می تواند به مراقبت های دامپزشکی که به طور رایگان توسط کلینیک های تخصصی ارائه می شود و همچنین تا زمان پیری روی نگهداری حساب کند. ما باید ادای احترام کنیم - داوطلبان این پناهگاه ها همه تلاش خود را می کنند تا سگ صاحب جدیدی پیدا کند.
در پناهگاه های خصوصی ، نگهبانان سگ حرفه ای کار می کنند ، که می توانند حیوانات را به طور واجد شرایط کمک کنند ، اما آنها همچنین محاسبه می شوند که صاحبان حیوان را به پناهگاه حداقل برای دامپزشک و غذا پول برای او اختصاص می دهند.
چگونه سگ را به پناهگاه برسانیم
اگر وضعیت شما واقعاً ناامیدکننده است و شما فقط نمی توانید حیوان را با خود نگه دارید ، سعی کنید ابتدا آن را به برخی افراد مهربان وصل کنید ، هنوز تعداد زیادی از آنها وجود دارد. در صورت عدم موفقیت ، از طریق اینترنت همه جا پیدا کنید که پناهگاه هایی برای حیوانات بی خانمان در شهر شما کار می کنند. اگر چاره ای دارید ، سعی کنید سگ را در یک پناهگاه خصوصی یا عمومی رها کنید و حداقل با برخی وسایل مادی یا شاید با مصالح ساختمانی برای محوطه های ساختمانی ، غذا ، داروها ، افراد خیرخواه را از آن حمایت کنید. اما باید درک کنید که پناهگاه ها جایی نیستند که حیوانات احساس خوبی داشته باشند ، مهم نیست که چه نوع نگهداری در آنجا ارائه می شود.
