نهنگ ها جز as سزارین ها طبقه بندی می شوند که شامل دلفین و خوک نیست. از زبان یونانی ، نام اصلی "نهنگ" به عنوان "هیولای دریا" ترجمه شده است. نهنگ ها ماهی نیستند ، آنها پستاندارانی هستند که بچه های خود را با شیر تغذیه می کنند.
نهنگ ها فقط در آب های گرم زندگی نمی کنند. آنها در شرایط سرد کاملاً راحت هستند. آنها چربی بدن فراوانی دارند و به طرز عجیبی موهای بدن وجود دارد.
دانشمندان همه سزارین را به سه گروه تقسیم می کنند:
- نهنگ های باستان ؛ کاملاً منقرض شده تلقی می شود؛
- سبیل؛ همانطور که از نام آن پیداست ، این نهنگ ها سبیل دارند.
- نهنگ های دندانه دار که رژیم غذایی آنها عمدتا از ماهی مرکب و ماهی بزرگ تشکیل شده است.
واقعیت جالب: یک نهنگ می تواند بدون غذا بیش از 10 ماه زنده بماند. علاوه بر این ، ممکن است حدود 3 ماه پشت سر هم نخوابد. در هنگام خواب در نهنگ ها ، یک قسمت از مغز دائماً فعال است. این اجازه می دهد تا پستانداران غول پیکر ، نیمه خواب ، هر از چند گاهی به سطح بالا بروند و نفس بکشند.
عجیب است که این حیوانات دریایی در یک تنفس چنین مقدار اکسیژن (حدود 2000 لیتر) را دریافت کنند ، که به آنها اجازه می دهد 2-3 ساعت با آرامش زیر آب قرار بگیرند. نهنگ ها نه با دهان و بینی خود نفس می کشند بلکه با سوراخ سوراخ قرار گرفته در پشت سر قرار دارند. و فقط نهنگ های کمان ، در حال بازدم ، جریان قدرتمندی از آب را پرتاب می کنند که ارتفاع آن می تواند 6 متر باشد.
غول پیکرترین نماینده سیاسک ها یک نهنگ آبی (آبی) در نظر گرفته می شود. حداکثر وزن آن 160 تن است و طول بدن آن می تواند به 30-40 متر برسد. علاوه بر این ، ماده ها همیشه بزرگتر و پرجرم تر از مردان هستند.
توله سزارها ، در دنیا متولد می شوند ، می توانند اندازه بدن آنها تا 8-9 متر باشد. آنها بیش از 300 لیتر شیر مادر در روز مصرف می کنند. یک فرد بالغ روزانه تا 8 میلیون کالری مصرف می کند. واقعیت جالب: نهنگ ها دریا یا آب دیگری نمی نوشند. آنها منحصراً از غذایی که می خورند رطوبت می گیرند.
طبق میانگین تخمین ها ، حدود 8000 لیتر خون در بدن یک حیوان دریایی وجود دارد. این نهنگ های آبی قلب بزرگی دارند ، وزن آن می تواند به یک تن کامل برسد. و وزن زبان آنها حداقل 4 تن است. سطح آن به راحتی می تواند 60-80 نفر را در خود جای دهد.
نهنگ ها تار صوتی ندارند. با این حال ، این به هیچ وجه مانع از آواز خواندن آنها نمی شود. بعضی از گونه های سزارین صداها را آنقدر کم می کنند که انسان قادر به شنیدن آنها نیست.
نهنگ ها هم گوش ندارند. آنها صداها را با آرواره تحتانی حساس خود تشخیص می دهند. این غول هایی که در ستون آب زندگی می کنند بینایی بسیار ضعیفی دارند. وقتی نهنگ عمیق می شود ، اشکهای خیلی چرب از چشمان کوچکش شروع به جاری شدن می کنند. آنها از چشم در برابر نمک های دریایی محافظت می کنند و دید پستانداران را کمی بهبود می بخشند.
نهنگ ها کاملاً بی بو هستند. بعلاوه ، آنها حس چشایی پیشرفته ای ندارند.
عمق متوسطی که حیوان قادر به پایین آمدن است 3-4 کیلومتر است. در این لحظه قلب عظیم نهنگ با سرعت کمتری شروع به تپیدن می کند. در هر دقیقه بیش از 10 ضربان ندارد.
حیواناتی که ترتیب سزارین را تشکیل می دهند طول عمر متفاوتی دارند. بعضی از گونه ها می توانند تا 100 سال یا بیشتر زندگی کنند.
واقعیت غیرمنتظره و کنجکاوی دیگر در مورد نهنگ ها: هر فرد دم منحصر به فردی دارد. به اندازه اثر انگشت انسان بی نظیر است. علاوه بر این ، دم برای نهنگ ها نقش مهمی دارد: با کمک آن ، پستانداران قادر به حرکت در آب هستند بدون اینکه به کمک باله ها متوسل شوند.
دانشمندان بر این باورند که نزدیک ترین خویشاوند سزارین اسب آبی است. بیش از 50 میلیون سال پیش ، اجداد نهنگ های زنده زمین را رها کرده و به داخل آب می کشند.
