بیستون عقب زیبا و قدرتمند است ، از نظر اندازه و قدرت چشمگیر است. روزگاری گله های بزرگی از این حیوانات آزادانه در کوه های قفقاز پرسه می زدند و به کسی آسیب نمی رساندند …
بیسون با آرامش زندگی می کرد و به آرامی از مکانی به مکان دیگر می رفت و علف های آبدار می خورد. گاو های شاخ پیر با هوشیاری تماشا می کردند که آیا برخی از گوساله های احمق از گله دور شده اند یا خیر ، آیا درنده ای منتظر ماده هایی است که توله ها پشت بوته ها هستند. اما همه چیز در اطراف آرام است ، به سختی کسی جرات حمله به چنین حیوانات قوی را دارد. ساکنان محلی گاهی شکار بیسون می کردند ، اما صدمه زیادی به گله وارد نمی کردند ، آنها به اندازه نیاز خود برای زندگی می گرفتند ، نه بیشتر.
از بین بردن بیستون
اما دردسر پیش آمد. پس از پایان جنگ قفقاز 1864 ، شهرک نشینان به کوهپایه ها ریختند. شکار شدید بیسون شروع شده است. حیوانات دائماً از بین می رفتند و هیچ قانونی را تشخیص نمی دادند ، حتی ماده های توله سگ در بهار مورد اصابت گلوله قرار می گرفتند. تعداد بیستون به سرعت در حال کاهش بود.
بخش کوچکی از افراد برای مدتی در ذخیره گاه طبیعی Velikoknyazheskaya Kubanskaya Okhota فرار کردند. اگرچه شکار بیسون در روسیه ممنوع بود ، حیوانات همچنان با بی رحمی تخریب می شدند. حتی ایجاد ذخیره گاه گاومیش های دریایی قفقاز در سال 1924 نیز این روز را نجات نداد. در سال 1927 ، آخرین گاومیش کوهان دار توسط شکارچیان غیرمجاز در کوه آلوس کشته شد. بنابراین زیرگونه کوه قفقاز به تقصیر انسان کاملاً از روی زمین پاک شد …
بازگشت بیسون به قفقاز
دانشمندان با امید به زنده ماندن چند حیوان ، جستجوی خود را آغاز کردند اما نتیجه ای نداشت. در اروپا ، اوضاع نیز ناخوشایند نبود ، گاومیش کوهان دار نابود شد و تقریباً در آنجا فقط چند ده نفر در باغ وحش ها باقی ماندند.
در اواسط قرن ، کار برای بازگرداندن جمعیت گونه ها آغاز شد. اما در شکل خالص خود ، چنین حیوانی در هیچ کجا یافت نمی شد. در ذخیره گاه Askania-Nova ترکیبی از گاومیش کوهان دار وجود دارد و تعداد جمعیت نیز در آنجا احیا شد. اما آنها دارای پوزه کوتاه و جبهه عظیم تری بودند. خوشبختانه این گونه ها از نزدیک با هم رابطه دارند و فرزندان قادر به زاد و ولد تولید می کنند.
در تابستان سال 1940 ، چهار زن و یک مرد به ذخیره گاه قفقاز منتقل شدند. آنها کاملاً ریشه دوانده و با مناطق کوهستانی سازگار شدند و فرزندان به دنیا آوردند که یک جایگاه خالی زیست محیطی را اشغال کردند.
برای مدت زمان طولانی ، انتخاب برای پرورش حیوانی انجام شد که از نظر ظاهری تقریباً از زیرگونه های منقسم قابل تشخیص نیست. زنان بیسون با اسپرم مردان بلاروس-قفقازی مصنوعی لقاح یافتند تا اینکه درصد خون بیزانس به 6٪ کاهش یافت.
در حال حاضر ، این محل ذخیره بیش از هزار بیستون است. این نتیجه عالی از سخت ترین و پرزحمت ترین کار دانشمندان ، پرورش دهندگان ، متخصصان دام ، جنگلبانان ، نگهبانان دام است. گیاه گاومیش کوهی پرورش یافته مصنوعی (این نام این زیرگونه است) از لحاظ ریخت شناسی تقریباً از بومی که صدها سال در اینجا زندگی می کند قابل تشخیص نیست.
ویکی پدیا نام افرادی را ذکر می کند که زندگی خود را وقف صرفه جویی در مصرف بیستون کرده اند. HG. Shaposhnikov ، B. K. فورتوناتوف ، S. G. Kalugin ، K. G. آرخانگلسکی و بسیاری دیگر. به لطف آنها ، گاومیش کوهان دار بزرگ دوباره در دامنه کوه های قفقاز آزادانه چرا می کند.
