داستان هاچیکو در ژاپن بسیار مشهور و محبوب است به طوری که دهه ها به عنوان نمونه ای از فداکاری و وفاداری برای تلاش به کودکان آموزش داده شده است. همچنین دو فیلم در مورد این سگ ساخته شده است ، یکی در سال 1987 اکران شد و دیگری در سال 2009.
زندگی هاچیکو قبل از فاجعه
هاچیکو یک سگ ژاپنی آکیتا اینو است. نام او به معنای "هشتم" است و بر خلاف "هفتم" (نانا) ، نماد خوشبختی است. هاچیکو در تاریخ 10 نوامبر 1923 در استان آکیتا به دنیا آمد. مردی که این توله سگ در مزرعه اش متولد شد آن را به Ueno Hidesaburo ، استاد کشاورزی که در سال 1924 در دانشگاه توکیو تدریس می کرد ، داد.
هاچیکو خیلی سریع به استاد جدیدش عادت کرد. او را تا ایستگاه شیبویا همراهی کرد ، و از آنجا Ueno برای کار عزیمت کرد ، و پس از پایان روز کاری در ورودی همان ایستگاه او را ملاقات کرد و با صاحبش به خانه رفت. مسافرانی که هر روز از قطار استاد استفاده می کردند و همچنین کارگران ایستگاه و فروشندگان عادت داشتند که همیشه استاد و سگش را کنار هم ببینند.
در 21 مه 1925 ، پروفسور Ueno به خانه بازگشت. هنگامی که وی در دانشگاه بود ، دچار حمله قلبی شد و پزشکان نتوانستند او را نجات دهند. در آن روز ، هاچیکو منتظر استادش نماند. او تا عصر در ایستگاه ماند و پس از آن رفت تا شب را در ایوان به خانه استاد بگذراند.
چطور هاچیکو درگذشت
اقوام و دوستان پروفسور Ueno سعی کردند سگ را به خانه ببرند تا از او مراقبت کنند ، اما هاچیکو هر روز به ایستگاه می دوید و در آنجا می ماند و منتظر اربابش بود. مسافران و کارگران ایستگاه شیبویا خیلی زود از آنچه برای اونو رخ داده مطلع شدند. آنها فهمیدند که دیگر یافتن صاحب دیگری برای هاچیکو امکان پذیر نیست و از وفاداری سگی که هر روز وقت زیادی را در محل معمول خود می گذراند به امید اینکه استاد به زودی برگردد متعجب شدند. مردم هاچیکو را تغذیه کردند ، برای او آب آوردند ، از او مراقبت کردند.
در سال 1932 ، روزنامه نگاران داستان غم انگیز سگ را آموختند و داستان هاچیکو در روزنامه ها منتشر شد. دو سال بعد ، یک یادبود برای یکی از دوستان وفادار پروفسور Ueno ساخته شد و سگ در هنگام نصب آن حضور داشت. افسوس که در طول جنگ ، این بنای تاریخی ذوب شد ، اما در سال 1948 دوباره ساخته و نصب شد.
داستان یک سگ ، با وفای در انتظار بازگشت صاحبش ، قلب ژاپنی ها را جلب کرد. صدها نفر به ایستگاه شیبویا آمدند تا سگ را با چشم خود ببینند.
هاچیکو 9 سال در ایستگاه منتظر استادش بود. وی در مارس 1935 درگذشت. از جمله دلایل مرگ وی می توان به سرطان در آخرین مرحله و عفونت کرم های قلب با فیلاریا اشاره کرد. در این زمان ، داستان او چنان مشهور شده بود که عزاداری در ژاپن اعلام شد و پس از سوزاندن سوز ، خود هاچیکو در یک مکان افتخاری در گورستان حیوانات خانگی به خاک سپرده شد.
