گربه ها مانند انسان با گذشت زمان پیر می شوند. و اگر فردی نسبتاً بزرگ باشد ، پیر شدن گربه از همان 7 سالگی آغاز می شود. اما پایبندی به تغذیه مناسب و سالم ، فعالیت بدنی و معاینات پزشکی مداوم می تواند از بسیاری از بیماری ها در سنین پیری جلوگیری کند ، در حالی که عمر حیوانات پیر را تا حد ممکن طولانی می کند.
چگونه یک گربه پیر با بیماری های مزمن تغذیه کنیم؟
با بزرگتر شدن گربه ها و گربه ها ممکن است برخی از مشکلات سلامتی در آنها ایجاد شود. و اگر گربه سالم مانند گذشته به غذا خوردن ادامه می دهد ، پس افراد مسن مبتلا به بیماری باید در رژیم خود تجدید نظر کنند. بیشتر به تغذیه بستگی دارد: نحوه رفتار بیماری و احساس حیوان در همان زمان. تغذیه مناسب در چنین سن قابل احترامی به جلوگیری از اضافه وزن و عوارض بیماریهای مزمن کمک می کند.
گربه های مبتلا به نارسایی کلیه (CRF) نیاز به نوشیدن زیاد دارند. اگر حیوان مبتلا به نارسایی مزمن کلیه به اندازه کافی آب ننوشد ، مایعات به صورت داخل وریدی تزریق می شود تا بدن دچار کم آبی نشود. غذای خشک همچنین می تواند منجر به کم آبی بدن شود ، بنابراین توصیه می شود گربه ها را با CI به غذای مرطوب تغییر دهید. غذای مرطوب باید کم پتاسیم ، فسفر و مواد افزودنی مختلف باشد. خوراک باید حاوی موادی باشد که فسفر اضافی را از بین می برد (روی کلیه ها تأثیر منفی می گذارد).
گربه های مسن اغلب از بیماری دندان رنج می برند. این استوماتیت ، التهاب لثه ، پوسیدگی دندان یا تارتار است. برای چنین بیماری هایی ، خرید غذای مخصوص با قطعات بزرگ و متراکم توصیه می شود. گربه مجبور خواهد شد آنها را ببندد ، و این یک پروفیلاکسی خوب در برابر گز است.
بیماری پرکاری تیروئید بیشتر و بیشتر در میان گربه های پیر دیده می شود. شامل بیش از حد هورمون های تیروئید است که توسط تومور در غده تیروئید تولید می شود. به همین دلیل ، گربه باعث افزایش اشتها ، کاهش وزن ، اضطراب می شود. دامپزشکان مبتلا به پرکاری تیروئید توصیه می کنند غذاهای مرطوب را بر اساس مرغ ، گوساله ، گوشت گاو یا گوشت بره تغذیه کنید. غذا را درون تتراپک (مانند بوزیتا) یا کیسه های پلاستیکی (مانند یامس یا اکانوبا) انتخاب کنید ، اما نه در قوطی های فلزی.
گربه های مسن اغلب از یبوست مزمن رنج می برند. این به دلیل کاهش فعالیت بدنی است. در این صورت ، ارزش معرفی فیبر بیشتری (سبزیجات ، سبوس ، سلولز) یا غذای خشک با رطوبت بالا در رژیم غذایی است. غذاهایی با چنین افزودنی هایی به گربه های مبتلا به دیابت و مبتلا به کولیت نیز کمک می کنند.
گربه هایی که از التهاب روده و مقعد رنج می برند می توانند از غذاهایی استفاده کنند که دارای پروتئین قابل هضم هستند.
برای گربه های مبتلا به مشکلات قلبی ، رژیم غذایی حاوی تائورین توصیه می شود. اما محتوای سدیم در چنین خوراک هایی باید بسیار کمتر باشد.
گربه های مبتلا به سرطان باید از رژیم های آنتی اکسیدانی استفاده کنند.
تغذیه طبیعی
گربه ها در سنین پیری در انتخاب غذا ریز ریز می شوند. این اتفاق می افتد که یک حیوان خانگی شروع به خوردن چیزی می کند که هرگز خورده نشده است. این به دلیل این واقعیت است که با پیری اعصاب چشایی حساسیت خود را از دست می دهند. گربه ها و گربه های پیر باید چربی های با کیفیت بیشتری در رژیم غذایی خود داشته باشند. آنها با بوی شدید اشتهای حیوانات دمدمی مزاج را بیدار می کنند. رژیم غذایی پیرمرد را با جگر ، سینه مرغ ، قلب گوشت گاو ، احشا متنوع کنید. برای سبزیجات ، به او لوبیا ، کدو سبز یا کدو تنبل پیشنهاد دهید.
ماهی را نباید در هر سنی و حتی بیشتر از آن در گربه به گربه داد. حاوی مقدار زیادی فسفر است که از بدن به خوبی دفع نمی شود و به کلیه ها آسیب می رساند.
اگر گربه شما دچار لثه شود ، او از غذای جامد خودداری می کند. در چنین مواردی ، به حیوانات گوشت گوساله یا گوشت گاو ، با ادویه با پوره گوشت و جو دوسر ، پیشنهاد دهید. این رژیم به سرعت لثه های بی قرار را تسکین می دهد. بعداً ، می توانید گربه را گوشت نرم آب پز ، برش داده شده به قطعات کوچک کشیده ، ارائه دهید تا گربه بتواند آنها را بدون جویدن بخورد.
به گربه پیر با دندانهای بد نباید غذای جامد ارائه شود. بلغور جو دوسر با گوشت چرخ کرده ، سوپ شیر همراه با برنج ، کفیر ، پنیر دلمه ، املت با کمی روغن ، خیار رنده شده عالی است.
برای یبوست ، همیشه 1 قاشق چای خوری سبوس در هر خوراک اضافه کنید. فیبر به عادی سازی حرکات روده گربه شما کمک می کند. همیشه از سبزیجات در یک رژیم غذایی طبیعی استفاده کنید ، آنها همچنین سرشار از فیبر هستند.
هنگام تغذیه با گربه های پیر از مصرف غذاهای حاوی پروتئین بالا خودداری کنید. برای جلوگیری از افزایش وزن گربه ، از یک وعده غذایی کم کالری تغذیه کنید. بهتر است غالباً غذا تهیه کنید ، اما در مقادیر کم. ویتامین ها را به خوراک طبیعی ، به ویژه A ، B ، B6 ، B12 ، E ، C و گلوکوزامین اضافه کنید. آنها اندام های داخلی حیوانات پیر را تقویت کرده و شکل آنها را حفظ می کنند.