دارکوب ها عمدتا درختکاری هستند. توانایی های شگفت انگیزی که این پرنده دارد اجازه داد تا به عنوان پزشک جنگل شناخته شود. در واقع ، هیچ یک از پرندگان جنگل به اندازه دارکوب در جنگلداری کمک نمی کند.
حشرات و لاروهای آنها صدمات جبران ناپذیری به جنگل وارد می کنند. شپشک ، سوسک پوست و سوسک شاخدار در اعماق چوب و زیر پوست درختان پنهان می شوند و باعث ایجاد و از بین رفتن بیماری های گیاهی می شوند. فقط یک دارکوب می تواند به آفات برسد و درخت را نجات دهد. در عین حال ، یک درخت سالم به دارکوب آسیب نمی رساند. اینکه آیا گیاه به کمک "بهداشتی" احتیاج دارد ، با ضربه زدن روی آن تعیین می کند. از زیر با منقار شروع به چکش زدن درخت می کند و با چنگالهایی که به پوست می چسبد ، از اطراف تنه بالا می رود. پرنده تا زمانی که درخت را از آفات پاک نکند ، درخت را ترک نمی کند و یا مطمئن نمی شود که تحت تأثیر آن قرار نگرفته است. پس از آنکه دارکوب بر روی درخت ضربه زد ، لاروهای ترسیده شروع به حرکت می کنند و سعی در فرار دارند. پرنده این حرکات را با گوش های حساس می شنود و در مکان مناسب شروع به شکستن پوست پوست یا لارو خارج شدن از چوب می کند. زبان دارکوب با بزاق چسبناک مرطوب شده و از منقار خود به طور مستقیم در سوراخ های درخت بیرون می زند ، جایی که لارو و حشرات به راحتی به آن می چسبند. دارکوب ها علاوه بر "معالجه" درختان ، به بسیاری از پرندگان برای زنده ماندن در جنگل کمک می کنند و پس از بیرون آمدن جوجه های خود ، توخالی های خود را برای آنها می گذارند. پرنده همیشه کف خود را با کوچکترین تراش چوب می پوشاند ، بنابراین یک ملافه تنظیم می کند و توخالی را عایق بندی می کند. در لانه های دارکوب سابق ، حدود سی نوع پرنده جنگلی ، از جمله جغد های کوچک و اردک های درختی ، برای خود پناهگاه پیدا می کنند. کار دارکوب بسیار مثمر ثمر است و در مدت زمان کوتاهی او کار فوق العاده ای انجام می دهد. منقار دارکوب در حین تراشکاری با سرعت هفت متر در ثانیه حرکت می کند ، بنابراین یک ضربه در یک هزارم ثانیه انجام می شود. در این امر عضلات گردن بسیار قوی به او کمک می کنند و تخلخل استخوان جمجمه دارکوب ضربه را نرم می کند ، که از مغز پرنده در برابر ضربه مغزی محافظت می کند. روزانه حدود 800 آفت حشره توسط یک فرد از بین می رود.
