امروزه دیدن جیرجیرک در خانه های مدرن تقریباً غیرممکن است. اما در کلبه های دهقانان قرن های 18 تا 19 ، این حشرات "ساکن" دائمی بودند ، بی سر و صدا پشت اجاق گاز می خزیدند و بنابراین به خانه راحتی می بخشیدند.
کریکت - "بلبل پخته"
این همان جیرجیرک های خانگی بوده است. از نظر زیست شناختی ، این "خوانندگان" به ارتوپترهای خانواده کریکت تعلق دارند. سرزمین مادری آنها خاور دور و آفریقای شمالی است. از آنجا که جیرجیرک ها موجوداتی گرمادوست هستند ، زیستگاه های مورد علاقه آنها با شروع هوای سرد خانه هایی است که توسط اجاق گاز گرم می شوند ، و همچنین ساختمانهای صنعتی و کارخانه های گرمایش هستند. در فصل گرم این حشرات در فضاهای باز زندگی می کنند.
کنجکاو است که عشق به گرما ، و همچنین همان ترجیحات آشپزی ، جیرجیرک های خانگی را شبیه سوسک های خانه قرمز بسازد. اگر از نزدیک به این حشرات نگاه نکنید ، حتی شبیه به هم هستند! با این حال ، سوسک ها نمی توانند آواز بخوانند و به هیچ وجه صداهایی را که توسط انسان شنیده شود ، بر زبان نمی آورند. کریکت ، در اصل ، همچنین نمی تواند "خواننده" خوانده شود ، او یک ویولون است. جیرجیرک ها با مالیدن طرف تیز یکی از پیشخوارها روی سطح دیگری روی "ویولن" خود بازی می کنند.
ظاهر کریکت
جیرجیرک ها موجوداتی فوق العاده حیله گر و چابک هستند. دیدن آنها بسیار دشوار است ، زیرا آنها بسیار سریع در امتداد دیوارها حرکت می کنند ، و حتی بیشتر برای گرفتن آنها حرکت می کنند. با این حال ، اگر خیلی آرام به مکانی از جایی که "تریل" های کریکت شنیده می شود نزدیک شوید ، در اصل می توان آن را در نظر گرفت. اگر خوش شانس باشی. طول بدن کریکت بزرگسالان به طور متوسط 2 سانتی متر است ، اما افرادی با طول 2.5 سانتی متر نیز یافت می شوند. رنگ بدن این حشرات می تواند متفاوت باشد: از رنگ زرد کاه با نوارهای قهوه ای تا زرد با قهوه ای متنوع یا مات لکه ها (یا لکه ها).
از آنجا که جیرجیرک ها حشرات ارتوپترا هستند ، الیترای آنها در حالت آرام شکلی صاف و کشیده دارد و به پشت خوابیده است. کنجکاو است که چپ همیشه توسط یکی راست پوشانده شود. سر کریکت با سه نوار تیره رنگ آمیزی شده است. بال های جیرجیرک به خوبی توسعه یافته اند و برای پروازهای مداوم از یک مکان به مکان دیگر استفاده می شوند. آنتن ها (cerci) هم در ماده و هم در مرد وجود دارد. جیرجیرک ها تخمگذاری می کنند ، بنابراین ماده ها تخم چربی طولانی دارند که طول آن از 10 تا 15 میلی متر متغیر است. طول تخمها 2.5 میلی متر است. از نظر شکل ، شبیه موز سفید و زرد هستند.
جیرجیرک چگونه تولید می شود
نرها با "سرناد" های خود توجه زنان را به خود جلب می کنند. وقتی یک جفت تشکیل می شود ، لقاح صورت می گیرد. ماده در یک زمان تا 30 تخم تخم می گذارد. کنجکاو است که جیرجیرک ها پس از پایان تولید مثل ، می میرند. پس از دو هفته ، لاروها از تخمها بیرون می آیند که باید خود به خود زمستان بزنند. با بزرگ شدن ، معابر را حفر می کنند. در بهار ، لاروها به یک تصور - یک حشره کامل تبدیل می شوند.
