سگها با دنیای اطراف خود ارتباط برقرار می کنند ، از جمله با پارس. آنها می توانند تقریباً طیف وسیعی از احساسات در دسترس آنها را - از خشم و پرخاشگری گرفته تا شادی بی حد و حصر از دید صاحب برگرداننده ، برای آنها بیان کنند. حتی برخی از مردم به عمد سگهای کوچک را به عنوان "زنگ" نگه می دارند که نشان دهنده حضور غریبه ها در خانه یا اطراف آن است. اگر سگ ساکت باشد ، غیرعادی تلقی می شود.
و در میان سگها صدا خفه کن وجود دارد
نژادهای سگ وجود دارد که به هیچ وجه تمایل به پارس ندارند. به عنوان مثال ، سگ شکاری آفریقایی Bassendzhi. این سگها به طور کلی منحصر به فرد هستند - نه تنها پارس نمی کنند ، بلکه حتی به شکل پنجه ای نیز متفاوت از سگهای دیگر است - لنت های دو انگشت مرکزی Bassendzhi مانند پایه شغال در قاعده چیده می شوند. علاوه بر این نژاد ، چوپانان و تازی های انگلیسی به ندرت پارس می کنند و شما اغلب صداهای یادآور آن را از شارپیه نمی شنوید. اگر به یک توله سگ از نژاد ناشناخته برخوردید ، بررسی کنید که آیا او یکی از این سگهای ساکت است یا خیر.
نژادهای بی صدا لال نیستند. آنها می توانند احساسات خود را با غرغر ، زرد ، خرخر و حتی زوزه بیان کنند.
سکوت می تواند ناشی از بیماری یا استرس باشد
اگر توله سگ اخیراً در خانه شما باشد و در عین حال دائماً ساکت باشد ، شاید هنوز از تغییر مناظر ترسیده باشد و از جدایی از مادر در وضعیت استرس زا باشد. اگر دائماً پنهان و در حال حرکت است ، در حالی که دم در بین پاهای عقب افتاده است ، او را کاملاً ترسیده یا استرس می بیند.
دلیل کمبود پارس می تواند بیماری گلو و همچنین دستگاه تنفسی و تارهای صوتی باشد. وقتی توله سگ بیمار است ، از نظر جسمی نمی تواند پارس کند. می توانید با دامپزشک تماس گرفته و با وی مشورت کنید ، در صورت لزوم ، سگ باید به پزشک نشان داده شود. اما قبل از آن ، به نحوه غذا خوردن ، چگونگی بلعیدن غذا نگاه کنید - اگر هنگام انجام این کار علائمی از درد مشاهده کردید.
پارس می تواند آموزش داده شود
اگر همه دلایل بالا در مورد سکوت سگ کنار گذاشته شود ، باید به او یاد دهید که خود را پارس کند. سعی کنید احساساتی را در او ایجاد کنید که همراه با پارس در همه سگ ها باشد ، به عنوان مثال ، او را با بازی تحریک کنید ، او را مجبور به تحمل آن کنید. هنگامی که شروع به پارس کرد ، او را با یک درمان تشویق کنید ، در حالی که شما همچنین باید این دستور را تلفظ کنید: "صدا" ، تقویت کننده رفلکس.
به سگ خود بیاموزید نه تنها برای فرمان صوتی کار کند ، بلکه باید فرمان را خاموش کند ، خصوصاً اگر در خانه ای زندگی می کنید که راه پله ها می تواند پر سر و صدا باشد.
در مواردی که سگ پارس بلد باشد ، اما در صورت حمله غریبه ها به قلمرو شما از این مهارت استفاده نمی کند ، باید برای آموزش در یک مدرسه سگ به مربیان باتجربه اعزام شود. اگر می خواهید از این سگ به عنوان نگهبان استفاده کنید این کار باید انجام شود. اما اگر این مهارت برای شما خیلی مهم نیست ، شاید باید کمی صبر کنید تا توله سگ بزرگ شود و به عنوان محافظ خود موقعیت خود را شروع کند. وقتی سگ اطاعت و ناسپاسی ذاتی توله سگها را از دست داد ، خودش شروع به پارس کردن غریبه ها می کند.
