زنبورهای عسل حشرات اجتماعی هستند. آنها برای نگهداری عسل و پرورش فرزندان یک لانه خانوادگی می سازند. از هشت شانه تشکیل شده است. از موم به عنوان مصالح ساختمانی استفاده می شود.
لانه خانوادگی
تمام زندگی خانوادگی زنبورهای عسل روی شانه ها اتفاق می افتد. در اینجا آنها مواد غذایی (عسل) را ذخیره می کنند و فرزندان را پرورش می دهند. فقط زنبورهایی که در خانواده ها زندگی می کنند قادر به تولید موم و ساخت لانه زنبوری هستند. در این صورت خانواده باید کامل باشد. با رحم جوان و فرزندان بیشمار. یک زنبور عسل بدون خانواده نمی تواند زنده بماند.
لانه زنبوری ها در کندو به موازات یکدیگر قرار دارند. فاصله بین سلولهای مجاور (خیابانها) 12.5 میلی متر است. زنبورها در امتداد آنها حرکت می کنند.
ساخت و ساز شگفت انگیز
زنبورهای عسل معماری با استعداد هستند. طرح لانه زنبوری اقتصادی است. حداقل مقدار موم برای ساخت آن هزینه می شود. سلول ها به صورت منشورهای شش ضلعی با لبه 71/2 میلی متر هستند. به شما امکان می دهد تا جایی که ممکن است در کندو صرفه جویی کنید.
هنگام ساخت لانه زنبوری ، زنبورهای عسل توسط میدان های مغناطیسی هدایت می شوند. آنها قادر به تعیین قدرت و جهت خود هستند.
لانه زنبوری از موم ساخته شده است. توسط غدد موم تولید می شود. موم مایع از طریق کوچکترین منافذ آزاد می شود. یخ می زند ، به صفحات یا مقیاس های شفاف تبدیل می شود. زنبورها آنها را با آرواره ها خمیر می کنند. مصالح ساختمانی آماده است.
در بهار و تابستان ، کلنی زنبورعسل در قسمت بالای لانه زنبوری ترمیم و ساخته می شود. زنبورها عسل را در این سلول ها قرار می دهند. سپس آنها را با کلاه موم مهر و موم می کنند. بنابراین عسل می تواند برای مدت طولانی ذخیره شود.
نظم در خانه
در لانه زنبور عسل ، مانند خانه یک میزبان خوب ، همیشه نظم وجود دارد. در بالا انبار نگهداری عسل قرار دارد. فرزندان در زیر آن قرار می گیرند. برای اینکه بیش از حد گرم نشود ، لانه زنبوری ها با زنبورهای آینده در مقابل ورودی قرار دارند.
در روزهای گرم ، زنبورها به صورت ردیفی نزدیک ورودی داخل کندو صف می کشند و بال های خود را به هم می زنند. اینگونه خانه خود را تهویه می کنند. دما در آن باید ثابت باشد ، + 35 درجه سانتیگراد. در غیر این صورت ممکن است بچه از دنیا برود.
در زیر ، در قسمت تاریک کندو ، همیشه سلول های آزاد وجود دارد. در اینجا زنبورها نوعی کارخانه عسل دارند. عصرها سلول ها را با شهد مایع پر می کنند. در طول شب ، خشک می شود ، تخمیر می شود و به عسل تبدیل می شود. صبح ها زنبورهای عسل او را به طبقه بالا می برند.
برای تولید 1 کیلوگرم عسل ، زنبورهای عسل نیاز به جمع آوری شهد از 19 میلیون گل دارند. بنابراین ، آنها همیشه مکان های رشد گیاهان عسل را به یکدیگر اطلاع می دهند.
اگر زنبور عسل ، در بازگشت به کندو ، حلقه های کوچک ایجاد کند ، شهد کمتر از 50 متر فاصله دارد. در صورت ادامه ، زنبور عسل نه تنها به صورت دایره ای بلکه به صورت مستقیم حرکت می کند و شکم خود را تکان می دهد.
