پرستوها هر کجا آبادی یا فضای باز وجود داشته باشد بسیار رایج هستند. در شهرها و شهرها ، معمول ترین نهنگ قاتل ("پرستوی انباری") و قیف ها ("پرستوی شهری") ، می توانند مشکلات زیادی را برای ساکنان ایجاد کنند ، لانه های خود را در زیر سایبان ها یا سقف ها ، در امتداد آستانه خانه ها بسازند.
برای ساختن لانه ، پرستو به یک سطح عمودی نیاز دارد. او زمین مرطوب را در گودال ها پیدا می کند ، آن را به صورت گلوله در می آورد و منقار خود را به محل انتخاب شده می آورد و با بزاق دهان خودش آن را به لانه وصل می کند. برای استحکام ، پرستو می تواند ساختار را با نی ، مو ، ساقه تقویت کند. ساخت کاملاً مکانیکی است و همیشه مطابق با همان اصل است. در شرایط جدید ، پرستو از بین می رود و نمی تواند با آنها سازگار شود (به عنوان مثال ، اگر سطح عمودی وجود نداشته باشد ، نمی تواند لانه بسازد).
برخی از مناسب ترین مکان های لانه سازی ، دیوارهای ساختمانهای کنار لبه های سقف ، زیر سقف ها و برجستگی خانه ها ، زیر ستون های پل ها است. پرستو سعی می کند مکانی مناسب برای عزیمت و همزمان در زیر سقف انتخاب کند تا ساختمان از باران خیس نشود و از جوجه ها محافظت شود. دلیل انتخاب پرستوها به عنوان مکان های لانه سازی شهر ساده است - در اینجا غذای زیادی برای آنها وجود دارد. آنها از نابودی صدها و هزاران پشه ، پشه و مگس در روز خوشحال هستند.
طبق باور عمومی ، خوشبختانه لانه های پرستو بر روی دیوار خانه قرار دارند. با این حال ، همه ساکنان خانه ها با چنین محله ای موافق نیستند و سعی می کنند پرستوها را از مکان انتخاب شده بیرون کنند. در واقع ، این بسیار دشوار است ، که با دلبستگی غریزی به مکان همراه است.
طبیعت شناس معروف روسی V. A. واگنر آزمایش هایی را انجام داد که در آن آنها با فاصله کمی و در مقابل والدین از آشیانه پرستوها سبقت گرفتند. پرستوها مدت طولانی در محلی که در آن ساخته شده است به دنبال لانه خود بودند ، آنها حتی آماده تغذیه جوجه های دیگران بودند. این دانشمند نتیجه گرفت که جایی که لانه ساخته شده است برای پرستوها بسیار مهم است - حتی از خود لانه و جوجه ها نیز مهمتر است. بنابراین ، تخریب ساده لانه منجر به هیچ چیز نمی شود ، پرستوها به سادگی یک جدید ساخته اند. تنها راه برای ترساندن پرندگان این است که دیواره ها را لغزنده کنید تا توده های خاک درست نشوند.