جغد و جغد نمونه هایی از نظم جغدها هستند. این پرندگان هم از نظر شباهت و هم از نظر تفاوت های قابل توجهی با هم دارند. هر دوی این پرندگان غالباً شکارچیان شبانه با چشمهای گرد بزرگ و شبحهای مشابه هستند.
ظاهر جغد و جغد عقاب
تفاوت اصلی جغدها و جغدها در ظاهر این پرندگان است. جغدهای عقاب بسیار بزرگتر از جغدهای معمولی هستند ، طول بعضی از آنها 70 سانتی متر و وزن آنها 4 کیلوگرم است. وزن جغد بندرت بیش از 2 کیلوگرم است.
محسوس ترین تفاوت خارجی جغد و جغد وجود "گوش" است. در جغدها ، پر و بال سر یکنواخت است و هنگامی که شبح جغد ظاهر می شود ، پرهایی که به بالا می چسبند و شبیه گوش هستند ، بلافاصله روی سر دیده می شوند.
"گوش ها" روی سر جغد نه تنها نقش تزیین را بازی می کند. به لطف آنها ، پرنده قادر است چندین برابر بهتر از جغد صداهایی را انتخاب کند.
سومین تفاوت خارجی جغد با جغد در رنگ پر است. پرهای جغد معمولاً تقریباً یکنواخت رنگ می شوند. فقط در بعضی جاها می تواند رنگ تیره یا روشن باشد. انواع مختلفی از جغدها وجود دارد که کاملاً سفید برفی هستند. رنگ دیسک صورت ممکن است با بدن جغد تفاوتی نداشته باشد ؛ در بعضی افراد ماسک هایی به صورت خطوط چشم سیاه و ریش تیره قابل مشاهده است.
پر و بال سر جغد به خصوص روشن است. این پرنده فاقد دیسک صورت است. لکه های سفید یا خاکستری به شکل قوس در بالای چشم قرار دارد ، در زیر منقار یک لکه سیاه وجود دارد ، به اصطلاح ریش است. دور چشم چشم و خط مشکی گسترده ای وجود دارد و در دو طرف منقار لکه های سفید قوسی یا خاکستری روشن دیده می شود. پرهای سیاه بالای چشم ها به شکل "گوش ها" در می آیند.
علاوه بر این ، پر و مزه بدن جغد عقاب هرگز تک رنگ نیست. رنگ حنایی مایل به قرمز با راه راه های تیره واقع در پشت و سر ترکیب می شود.
جغد گوش بلند به دلیل وجود "گوش" بر روی سر ، بسیار شبیه جغد است. با این حال ، بر خلاف نسب بزرگ خود ، پرنده در اندازه بزرگ آن تفاوتی ندارد و رنگ بدن او عمدتا تک رنگ است.
سبک زندگی و رژیم غذایی
تفاوت های جغد و جغد نه تنها در ظاهر ، بلکه در شیوه زندگی نیز مشاهده می شود. جغدها منحصراً در شب شکار می کنند. جغد می تواند نه تنها در شب ، بلکه در روز نیز بیدار بماند.
جغد به طور عمده از جوندگان کوچک تغذیه می کند. جغد به لطف اندازه بدن چشمگیر خود ، قادر است نه تنها موش ها ، بلکه حیوانات بزرگتر را نیز صید کند. رژیم غذایی این پرنده اغلب شامل خرگوش ، جوان بعضی از حیوانات ، پرندگانی است که از نظر اندازه از جغد پایین ترند. جغد عقاب حتی گوزن های کوچک را شکار می کند.
در طول پرواز ، جغد صداهای زیادی تولید می کند ، برخی از آنها شبیه سوت است. شنیدن پرواز جغد غیرممکن است ؛ این کار را کاملاً بی صدا انجام می دهد. این اثر به دلیل تفاوت در پرهای بال ایجاد می شود. در جغدها انتهای بال ها گرد می شوند و در جغدها بیشتر شبیه شکل نوک تیز هستند. به همین دلیل جغد در حین پرواز اوج می گیرد و جغد هوا را قطع می کند و صداهای مشخصی تولید می کند.
همچنین لازم به ذکر است که جغد عقاب یک پرنده نسبتاً کمیاب است که دیدن آن در محیط طبیعی آن چندان آسان نیست. جغدها در کتاب قرمز ذکر شده اند و به عنوان گونه ای در معرض خطر شناخته می شوند. انواع مختلفی از جغدها وجود دارد ، آنها تقریباً در هر قلمرو زندگی می کنند.