ماهی مانند کپور در آب شیرین زندگی می کند. این عامل تعیین کننده در شکل ظاهری آن است. هنگامی که او هنوز جوان است ، هیچ چیز غیر معمول در ظاهر او وجود ندارد ، او مانند برخی از ماهی های دیگر به نظر می رسد. اما بسیاری از افراد 30 تا 35 سال زندگی می کنند و رشد حیوانات در 7 تا 8 سال متوقف می شود. بنابراین ، هرچه ماهی پیرتر شود ، عظیم تر شده و رنگ جالب تری پیدا می کند.
از آنجا که کپور ماهی آموزشگاهی است ، بدن حیوان معمولاً بلند ، بلند و پهن است. پوزه اشاره دارد ، در طرفین آنها کمی روی چرخش چشم قرار دارند. قسمت شاخه ای به وضوح مشخص شده است. نزدیک دهان سبیل کوچکی وجود دارد.
ماهی کپور چه شکلی است؟
بدن کپور با فلس های بزرگ زرد طلایی تیره پوشانده شده است. در پشت ، مقیاس ها البته تیره تر و روی شکم نیز سبک تر هستند. در لبه هر مقیاس یک نوار سیاه مشخص وجود دارد. در پایه مقیاس لکه های تیره وجود دارد ، بنابراین به نظر می رسد که بدن ماهی پر از گل میخک کوچک با کلاه های تیره است که به وضوح در زمین طلایی قابل مشاهده است.
باله پشتی کپور معمولاً خاکستری تیره است. باله دمی معمولاً قرمز و قهوه ای یا حتی سیاه است. بقیه پره ها خاکستری و با رنگ بنفش کم رنگ است. در جلو ، باله پشتی پهن دارای اشعه ای دندانه دار ، دندانه دار و دندانه دار است. تقریباً همان اشعه ، اما کمی کوچکتر ، در جلوی باله در زیر دم قرار دارد.
وزن متوسط ماهی کپور حدود سه تا چهار کیلوگرم است. و طول آن به حدود یک متر می رسد. اما برخی از افراد ممکن است 30 کیلوگرم وزن داشته باشند ، زیرا ماهی 30 تا 35 سال زندگی می کند. ماهی کپور بسیار سریع رشد می کند و تا پایان سال اول طول آن حدود 10 سانتی متر و وزن آن از 25 تا 30 گرم است.
کپور کجا زندگی می کند
این حیوان در حوضه های دریاهای آزوف ، سیاه ، آزوف و خزر زندگی می کند. این را می توان در دریاچه های بالخاش و کپچاگای ، در رودخانه آمور یافت. ماهی کپور همچنین در بسیاری از مخازن آسیای میانه ، در سیبری غربی و مرکزی و همچنین در کامچاتکا زندگی می کند. برخی از اشکال زندگی در یک توده آب را ترجیح می دهند ، برخی دیگر دائما در حال مهاجرت هستند. علاوه بر این ، آنها فقط در رودخانه تخم ریزی می کنند.
این ماهی به طور عمده از شاخه های گیاهان نیزار ، گربه دریایی ، حوضچه ، کپسول تخم مرغ تغذیه می کند. ماهی کپور می تواند از خاویار قورباغه ها ، یا خاویار سایر ماهی های تخم ریزی استفاده کند کپور با کمال میل حشرات ساکن در آب و همچنین کرم ، حلزون ، خرچنگ دریایی و زالو را می خورد. می تواند به نرم تنان بی مهره ، حلزون های برکه ای حمله کند.
کپور دریاچه های بزرگ ، رودخانه های پایین رودخانه را دوست دارد. ترجیح می دهد موج های پشتی ، پیرزن ها. این ماده را می توان در نیزارها ، زیر درختان یا بوته ها مشاهده کرد. این حیوان آب گرم را دوست دارد ، بنابراین می توان آن را در مکان هایی که آب راکد است پیدا کرد. قابل ذکر است که کپور ماهی که مردم در فروشگاه ها می خرند کپور ماهی است که به روش مصنوعی با روش انتخاب پرورش یافته است.
ماهیگیری کپور
این ماهی روی یک میله شناور با حلقه صید می شود ، می توانید از یک میله ته ، میله کناری یا خط استفاده کنید. در زمستان می توانید کپور را با یک میله شناور ، میله های ماهیگیری حلقه ای با حلقه چرخان یا ضرب شکار کنید. نکته اصلی این است که تکل قوی است ، معمولاً از خط بافته شده به طول 50 متر استفاده می شود.
ارزن ، دانه ، ذرت ، سبوس از مواد پیوست مناسب هستند. کیک روغنی ، سیب زمینی آب پز ، نان ، شاخه های نی نیز موثر خواهد بود. می توانید از جوش های مخصوص تهیه شده خود استفاده کنید ، گهگاه کپور روی کرم ، کرم خاکی یا کرم خاکی ، روی طعمه زنده گاز می گیرد. در زمستان بهتر است از کرم ، کرم خونی ، لارو پروانه بیدمشک ، گوشت خرچنگ استفاده کنید. ماهی کپور را با قاشق و آبله گیر می کنند.
قبل از شکار کپور بهتر است به او غذا دهید. برای این ، ذرت ، فرنی ، کراکر ، دانه ، کیک مناسب است. می توانید از سیب زمینی آب پز ، ماهی کپور مخصوص استفاده کنید. ماهیگیری در عمق 5-10 متری ، نیش کپور در تمام طول سال ، صبح و عصر لازم است ، اما نه در هوای باد و نه در هنگام افت فشار.
