سگ های پرورشی از هر نژاد به فداکاری و صبر نیاز دارند. جفت گیری از اسباب بازی های تریر معمولاً بدون مشکل انجام می شود ، زیرا مردان این نژاد بسیار فعال هستند و به هیچ وجه به کمک مربی نیاز ندارند. تریرهای اسباب بازی زن معمولاً مادران نمونه و مربیان بازیگوش هستند.
دستورالعمل ها
مرحله 1
نکته اصلی این است که یک سگ ماده اسباب بازی تریر خوب بدست آورید. هنگام پرورش ، وزن آن باید حداقل 1 ، 7 کیلوگرم باشد ، وزن مطلوب 2 - 2 ، 5 کیلوگرم است. سگهایی که وزن کمتری دارند گرچه از نظر ظاهری ارجح به نظر می رسند اما توانایی توله سگهای موفق را ندارند. جفت گیری و زایمان بعدی با سلامتی و زندگی آنها همراه خواهد بود. مصلحت تر است که یک سگ ماده زودتر از فحلی سوم جفت شود ، سن سگ باید از 1 ، 5 تا 3 سال باشد.
گام 2
پس نگران یک تولید کننده خوب باشید. فقط به عناوین و جوایز قهرمانی یا اندازه و وزن او نگاه نکنید. این بسیار مهمتر است که نر مورد نظر شما برای جفت گرفتن با سگ شما از پدر و مادر آینده دار باشد و فرزندان خوبی داشته باشد. مثمر ثمرترین روش پرورش خط است که در آن یک سگ و یک عوضی در نظر گرفته شده برای جفت گیری اجداد مشترکی در نسل سوم یا چهارم دارند.
مرحله 3
زمان جفت گیری بهینه بین 10 تا 14 روز از شروع فحلی است. یک ویژگی نژاد Toy Terrier اغلب فحلی بدون خون است ، زمانی که صاحب آن را با تأخیر متوجه می شود. بنابراین ، مهم است که بتوان با مشاهده رفتار عوضی زمان جفت گیری را تعیین کرد.
مرحله 4
پس از جفت گیری ، به منظور تعیین به موقع وجود بارداری ، به منظور تنظیم تغذیه مناسب و آماده شدن برای زایمان ، مراقب سگ باشید. علائم خارجی بارداری - افزایش اشتها در ماه اول پس از جفت گیری ، خستگی نسبتاً سریع ، افزایش حجم شکم ، تورم نوک سینه ها ، ظهور علائم احتیاط ، احتیاط در حرکات.
مرحله 5
حداکثر تعداد بسترهای ممکن 6-7 مورد است. صاحب آن باید آماده باشد تا به سگ و توله سگهای خود در دوران بارداری ، هنگام زایمان ، بعد از آنها کمک کند. برای این کار می توانید از یک پرورش دهنده باتجربه ، دامپزشک و متخصص زنان و زایمان مشاوره بگیرید ، خودتان ادبیات مربوطه را مطالعه کرده و تجربه کسب کنید.
مرحله 6
علیرغم وجود نژادهای تزئینی فراوان که اخیراً ظاهر شده اند ، اسباب بازی های تریر با روحیه شاد ، پرانرژی ، اندازه جمع و جور و بی تکلف طرفداران زیادی را به خود جلب می کنند. متأسفانه ، این نژاد هنوز توسط سازمان های بین المللی سگ شناخته نشده است ، اما فعالیت فعال پرورش دهندگان خصوصی ، لانه ها و آماتورها به ما اجازه می دهد امیدوار باشیم که به زودی به رسمیت شناخته شود.
