شترها در دسته پستانداران نشخوارکننده قرار دارند. هزاران سال پیش اهلی شدند. در تغذیه ، شترها بی ادعا هستند و با کمال میل تقریباً هر غذایی را که به آنها پیشنهاد شود ، مصرف می کنند.
بسیاری از مردم شترها بسیار گرانبها هستند. این امر در درجه اول به مزایایی است که این حیوانات به همراه دارند. نگهداری از آنها سختی زیادی به همراه ندارد و از نظر استقامت ، حیوانات چندین برابر برتر از اسب هستند. در مورد شترها افسانه جالبی وجود دارد. در اورشلیم دروازه ای وجود دارد که به آن "چشم سوزن" می گویند. در دوران باستان ، آنها به اصطلاح آداب و رسوم را بازی می کردند. برای حمل کالا برای تجارت از شتر استفاده می شد که مقدار آن می تواند محدود باشد. حیوانات از معابر باریک رانده می شدند و اگر به دلیل محموله نتوانستند از دروازه ها عبور کنند ، حمل و نقل بسته های اضافی از مرز تجاری ممنوع بود.
تغذیه شتر در محیط طبیعی آن
در شرایط طبیعی ، شتر حتی چنین غذاهای گیاهی را می خورد که بسیاری از نمایندگان دنیای حیوانات جرات امتحان کردن ندارند. در این حالت منظور از خار و کاکتوس است. نیاز اصلی بدن شتر نمک است. گیاهان کویر نیز همین موارد هستند که با محتوای بالای این جز متمایز می شوند. علاوه بر این ، حیوانات می توانند آب بسیار نمکی مصرف کنند که برای بیشتر ساکنان صحرا ضرر دارد.
به دلیل پینه های متعدد روی بدن ، شترها شن و ماسه گرم کویر را احساس نمی کنند ، بنابراین می توانند حتی در مناطق باز روی آن دراز بکشند.
شتر مدام در جستجوی نمک است. این حیوان خاک رس شور می خورد ، که به طور طبیعی در مناطقی خالی از پوشش گیاهی تشکیل می شود. توانایی خوردن غذای خشن و حتی خاردار به دلیل ساختار خاص دهان شتر است. غشاهای مخاطی او به هیچ وجه احساس درد نمی کنند.
ریشه برخی گیاهان کویری دارای رطوبت بالایی است. این نوع غذا است که در دوره های خشکسالی خاص مورد توجه شترها قرار می گیرد. غذاهای گیاهی مورد علاقه حیوانات ، اقاقیای صحرا و گل ساخال است. در مجموع ، بیش از 50 گونه چمن ، بوته و درخت در صحرا رشد می کنند که برای اکثر حیوانات مناسب نیستند ، اما به راحتی توسط شتر خورده می شوند.
قوز منبع چربی است
این باور گسترده وجود دارد که مایعات در کوهان شتر جمع می شود ، بنابراین حیوان می تواند برای مدت طولانی بدون آب بماند. در واقع ، او برای تأمین نشاط و انرژی در طی یک دوره کمبود غذا و آب به یک قوز احتیاج دارد ، فقط چربی در پشت او جمع نمی شود.
کوهان نه تنها منبع چربی برای شتر است بلکه از ویژگی های بیولوژیکی است که در شرایط بیابانی مفید است. واقعیت این است که شترها از رطوبت و انرژی بسیار اقتصادی استفاده می کنند. اصلاً عرق نمی کنند. این کوهان ها هستند که به آنها در این امر کمک می کنند. اگر چربی در بدن بدن حیوان توزیع شود ، فرایند سرد کردن آن در زیر اشعه های سوزان آفتاب غیرممکن است.
شتر ترجیح غذایی غیرمعمولی دارد. اگر غذای گیاهی یافت نشود ، آنها می توانند استخوان اجساد و پوست حیوانات مرده را بخورند. شترها مهمانهای نادر در نزدیکی مخازن صحرا هستند. حیوانات هر چند هفته یک بار به اینجا می آیند.
ویژگی های تغذیه شتر در اسارت
یکی از ویژگی های اصلی شترها توانایی طولانی مدت بدون آب و غذا است. این واقعیت باید در هنگام نگهداری حیوان در اسارت مورد توجه قرار گیرد. روزه گرفتن برای شتر یک حالت طبیعی است و تغذیه زیاد با آن می تواند باعث بیماری های زیادی از جمله چاقی کشنده شود.
شترهایی که در چمنزارهای سبز محبوس شده اند می توانند به دلیل کمبود غذا بمیرند. دقیق تر - از کمبود غذای شور. مصرف زیاد چمن منجر به کم آبی بدن این حیوان می شود.
شترهای خانگی از طیف گسترده ای از مواد غذایی - یونجه ، غلات و حبوبات ، سوخاری و آرد استفاده می کنند.علاوه بر این ، حقایقی وجود دارد که این حیوانات علاقه خاصی به سوپ و فرنی گندم سیاه دارند.
