گوزن ها یکی از برازنده ترین پستانداران هستند. انواع مختلفی از این حیوانات وجود دارد که ممکن است از نظر شکل و اندازه بسیار متفاوت باشند. در میان برخی از منحصر به فردترین گونه های گوزن ، گوزن پودو را می توان تشخیص داد.
با شنیدن کلمه "گوزن" ، فرد معمولاً یک حیوان نجیب بزرگ را نشان می دهد ، اما در میان نمایندگان گوزن شمالی یک "کودک" وجود دارد - پودو. قد آن در پژمردگی تا 40 سانتی متر و طول آن تا 93 سانتی متر است وزن کودک از 7 تا 10 کیلوگرم است.
محل اصلی زندگی منطقه ساحلی شیلی جنوبی است ، اگرچه زیستگاه در اوایل بسیار گسترده تر بود. این حیوان خجالتی است و ترجیح می دهد در جنگل ها یا کوه ها تا ارتفاع 3000 متری مخفی شود.
دو نوع وجود دارد - جنوبی و شمالی. اولی کمی بزرگتر است و ارتفاع زیستگاه کمتری را ترجیح می دهد.
نرهای پودو دارای شاخ های کوچک و بدون شاخه هستند که در ماه ژوئن می افتند. دم گوزن کوتاه است ، کت در سایه های مختلف قهوه ای درشت است.
شکارچیان زیادی - شکر ، قارچ ، روباه ، جغد - شکار شده است. گوزن ها ترجیح می دهند در صورت خطر بی سر و صدا و با احتیاط رفتار کنند ، آنها ناگهان با زیگزاگ فرار می کنند.
آنها از 8 تا 10 سال زندگی می کنند ، 5 سال بیشتر در اسارت هستند ، اگرچه اغلب بر اثر بیماری های مختلف می میرند. سلامت گوزن پودو پایدار نیست.
رژیم غذایی پودو از گیاهان مختلف ، برگها ، پوست درخت و جوانه تشکیل شده است ، آنها میوه های افتاده را می گیرند و سرخس می خورند.
آهوی کوچک حدود 7 ماه باردار است. ماده یک توله ، به ندرت دو ، اندازه 15 سانتی متر به دنیا می آورد. آنها خیلی سریع رشد می کنند و در 3 ماهگی به اندازه یک پودو بالغ می رسند ، در 6 ماهگی ماده ها برای پرورش آماده هستند ، مردان دو ماه بعد هستند.
