به لطف هنرهای عامیانه ، مردم از اوایل کودکی با سرگرمی آشنا شده اند. اما یک شخص از نحوه زندگی این پرنده چه می داند؟ سرگرمی به همان سادگی که در نگاه اول به نظر می رسد نیست. در مقایسه با سایر پرندگان ، هوش بالایی دارد. پرنده می داند که چگونه یک خانواده مستحکم ایجاد کند و از فرزندان خود مراقبت خواهد کرد. علاوه بر این ، سرخابی به راحتی شرایط نامساعد زندگی را تحمل می کند.
سرخابی یک پرنده زیبا و روشن است ، رنگ براق سیاه و سفید آن را نمی توان با رنگ پر ، دیگر نمایندگان خانواده پرندگان اشتباه گرفت. این پرنده ای باهوش ، حیله گر و شجاع است ، تصویر آن اغلب در افسانه ها ، ضرب المثل ها و گفته ها استفاده می شود. در یک شعر کوچک که والدین برای کودکان می خوانند ، شخصیت اصلی چهل نفر است.
ظاهر
سرخابی از خانواده پرندگان زاغ (کلاغ) است. مشهورترین نمایندگان جیس ، ماسه خوار و کلاغ هستند. تعداد کل خانواده شامل بیش از 120 گونه پرنده است.
اندازه یک سرگرمی کمی کوچکتر از کلاغ معمولی است. دارای پرهای زیبا و دم بلند است. رنگ اصلی پرها با سایه مخملی مشکی با رنگ بنفش مشخص و براقیت فلزی نشان داده می شود. شکم و شانه ها به رنگ سفید روشن رنگ آمیزی شده است. به لطف این کنتراست ، سرگرمی بسیار چشمگیر و به راحتی به خاطر سپرده می شود.
بدن پرنده ، چشمان گرد و منقار مستقیم با کمی انحنا دارد. پاهای نازک و دم بلند لطف به شکل ظاهری سرخابی می بخشد. شکل دم می تواند متفاوت باشد. در بعضی از پرندگان ، می تواند از قاعده به نوک دیگر گسترش یابد ، در بعضی دیگر دارای گرداب های خاصی در طرفین است.
تعیین جنسیت فرد از نظر ظاهری دشوار است. رنگ پر و اندازه پرنده برای نر و ماده یکسان است. وزن متوسط هر فرد 215 گرم است در حالی که مردان می توانند کمی سنگین تر از ماده ها باشند. طول پرنده با احتساب دم 50 سانتی متر و طول بال ها به 90 سانتی متر می رسد.
روشنایی پرها ممکن است در طول سال متفاوت باشد. با فرا رسیدن بهار ، پرها کمرنگ می شوند و در ابتدای ژوئن کاملاً بی حالت می شوند. دوره نرمش در نوجوانان از ژوئن آغاز می شود. پرندگان بالغ نه تنها در ماه جولای ، بلکه همچنین در ماه آگوست نیز ممکن است لکه دار شوند. برای تعیین سن یک سرگرمی ، باید به رنگ دم و پر آن توجه کنید. پرندگان جوان دم کوتاه و کسل کننده ای دارند و پرهای سفید رنگ خاکستری دارند.
سرخابی ها کجا زندگی می کنند
سرخابی ها در بسیاری از نقاط جهان زندگی می کنند. این پرنده را می توان در کشورهای اروپایی ، خاور دور و آسیا یافت. در ژاپن ، این سرگرمی در جزیره کیوشو زندگی می کند ، جایی که به عنوان یک اثر طبیعی محافظت می شود. در آفریقا ، این پرندگان را می توان در مناطق ساحلی تونس ، مراکش و الجزایر یافت. در آمریکای شمالی ، این سرگرمی در آلاسکا و باخا کالیفرنیا زندگی می کند. گروه کوچکی از پرندگان در کامچاتکا زندگی می کنند.
گونه ای از سرخابی که دارای پرهای آبی است در دو مکان مختلف در سراسر کره زمین زندگی می کند. برخی از نمایندگان سرخابی آبی در خاور دور ساکن شدند و عده ای دیگر در اسپانیا و پرتغال اقامت گزیدند. از نظر علم ، هنوز هم یک معما باقی مانده است که چرا یک گونه از پرندگان با هزاران کیلومتر از هم جدا شده اند.
در جزیره تایوان در اقیانوس آرام ، پرنده ای فوق العاده زیبا وجود دارد به نام سرخابی لاجورد با صفحات قطور. او ترجیح می دهد در کوه ها و در ارتفاع 1200 متری زندگی کند. مردم تایوان این پرنده را نمادی از این جزیره می دانند و سعی می کنند جمعیت آن را حفظ کنند.
سرخابی مهاجر در اسکاندیناوی زندگی می کند ، بقیه گونه ها بی تحرک هستند. آنها کاملاً برای زندگی در شرایط نامساعد زمستانی سازگار هستند. سرخابی ها ترجیح می دهند در کنار مردم مستقر شوند ، جایی که امکان تهیه غذا برای خود به راحتی وجود دارد. لانه های سرخابی را می توان در باغ ها و پارک ها یافت. در طبیعت ، آنها در جنگل های عمیق و جنگل های گرمسیری یافت می شوند.
شیوه زندگی
سرخابی ها مانند کلاغ ها دارای هوش و ذکاوت هستند.این یک پرنده محتاط است ، که با صدای خاص خود می تواند همه ساکنان جنگل را از نزدیک شدن خطر آگاه کند. بنابراین بیهوده نیست که جمله ای گفته می شود "مربا خلر دم آورده". سرخابی ها ، با استفاده از جیک جیک بلند ، دائماً با اقوام صحبت می کنند و برخی از پرندگان قادر به تقلید از صدای حیوانات دیگر هستند.
برخلاف زاغ خروس ، پرنده ای چابک و چابک تر است. اغلب او به اشیا براق علاقه مند است ، اما به طور خاص آنها را شکار نمی کند. اگر چیزی را که دوست دارد بدزدد ، آن را در لانه خود پنهان می کند.
سرخابی توانایی های فکری خوبی دارد. این تنها پرنده در جهان است که خود را در آینه می شناسد. به عنوان مثال ، اگر شما آینه ای را جلوی طوطی نصب کنید ، در این صورت او بازتاب خود را به عنوان یک طوطی دیگر درک می کند.
برای غذا ، سرخابی از هر غذایی استفاده می کند. از آنجا که این پرنده از خانواده Corvid است ، نه تنها از حیوانات و گیاهان بلکه از لاشه نیز تغذیه می کند. بنابراین ، آنها دوست دارند شکارچیان بزرگتر را برای پذیرایی از بقایای طعمه های خود همراه کنند.
پرنده عاشق بازدید از لانه های دیگران است ، با لذت تخم مرغ می خورد و جوجه ها را می کشد. در همان زمان ، سرخابی سعی می کند مراقب باشد ، زیرا پرندگان کوچک قادر به دفاع از خود هستند. آنها غالباً در گله ها جمع می شوند تا با شرمساری دزد لانه را بیرون کنند.
در حال حرکت بر روی زمین ، سرخابی ها جوندگان کوچک و مارمولک ها را شکار می کنند. حلزون ، سوسک و لارو حشرات رژیم غذایی وی را تکمیل می کنند. پرنده شهر از مردم نمی ترسد و با آرامش غذا را از آنها می دزدد. در صورت لزوم ، شهامت او فراتر از همه مرزها است ، و سرخابی قادر به سرقت غذا از زیر بینی سگ است.
در کشورهای آفریقایی ، سرخابی ها دوست دارند در مراتعی که گاومیش ها چرا می دهند ، به دنبال غذا باشند. در آنجا آنها نه تنها حشرات را شکار می کنند ، بلکه انگلهایی را که در پشم پشت حیوانات پنهان می شوند ، جمع می کنند. بنابراین ، با انجام لطف گاومیش ها ، غذایی برای خود پیدا می کنند.
تولید مثل
در سال اول ، پرندگان به دنبال یک جفت می گردند. سرخابی ها در طول زندگی خود به یکدیگر وفادار می مانند. آنها می توانند به تنهایی مستقر شوند یا مستعمره ای از چندین جفت ایجاد کنند. لانه های این پرندگان به ویژه شسته و رفته است. برخلاف لانه کلاغ ، خانه سرخابی به شکل یک توپ جمع شده است ، که در داخل آن می توانید از ورودی کناری عبور کنید. برای ساخت لانه ، پرندگان از شاخه های کوچک استفاده می کنند. پر ، پشم و چمن نرم به عنوان بستر جوجه ها عمل می کند.
یک زوج حیله گر همزمان چندین خانه می سازند و فقط یکی برای پرورش فرزندان مورد استفاده قرار می گیرد. سرگرمی ها به عنوان یک خانه اضافی به بقیه لانه ها احتیاج دارند. آنها که به خانه های مختلف منتقل می شوند ، شکارچیان را گمراه می کنند و بنابراین از لانه اصلی محافظت می کنند. در طبیعت ، سرخابی دشمنان زیادی دارد. لانه های آنها مورد حمله گل مروارید قرار می گیرد. بزرگسالان طعمه شاهین ها ، جغدها و سایر پرندگان بزرگتر هستند.
به طور متوسط ، ماده حدود 5 تخم گذاشته و آنها را به مدت 3 هفته انکوباتور می کند. جوجه ها برهنه و نابینا متولد می شوند. هر دو والد درگیر پرورش فرزندان هستند. آنها به نوبت پرواز می کنند و به لانه می روند و جوجه ها را تغذیه می کنند. توله های بالغ لانه را ترک می کنند و روی شاخه ها زندگی می کنند ، در حالی که والدین به آنها غذا می دهند. بعد از اینکه جوجه ها قوت گرفتند و می توانند به تنهایی پرواز کنند ، آنها با والدین خود به دنبال غذا می روند.
نگرش انسان به سرخابی
در کشورهای شرق آسیا ، سرخابی را پیام آور خوشبختی می نامیدند و قبایل هندی پرنده را روح جنگل می دانستند. برخلاف این مردم ، اروپایی ها با این اربعین رفتار منفی داشتند. ترک خوردن سرخابی از ظاهر یک مرد به ساکنان جنگل خبر داد و به این ترتیب شکار را مختل کرد. در هنگام کار کاشت در زمین های قابل کشت ، پرنده دانه را دزدیده و به محصول صدمه زد. علاوه بر این ، سرخابی ها آفت محسوب می شوند زیرا لانه پرندگان آواز را خراب می کنند.
اما سرخابی فقط آفت نیست. این حشرات مضر ، جوندگان کوچک و حلزون ها را که برای توسعه کشاورزی خطرناک هستند از بین می برد. سرخابی با یک شخص دوستانه است.به راحتی می توان آن را رام کرد ، اما به عنوان مرغ معمولاً نگهداری نمی شود.
