گورکن: یک گول تنبل یا یک دهقان اقتصادی جنگل؟

گورکن: یک گول تنبل یا یک دهقان اقتصادی جنگل؟
گورکن: یک گول تنبل یا یک دهقان اقتصادی جنگل؟

تصویری: گورکن: یک گول تنبل یا یک دهقان اقتصادی جنگل؟

تصویری: گورکن: یک گول تنبل یا یک دهقان اقتصادی جنگل؟
تصویری: Caruurta dhaqan Celiska xamar Jooga oo school ka ay bartaan ka sheekeenaayo daawo 2024, نوامبر
Anonim

به سختی می توان پوزه خوش قلب و بینی تیز را که با نوارهای سفید روی زمینه قهوه ای تزئین شده است ، تشخیص داد. به نظر می رسد این حیوان نسبتاً دست و پا چلفتی و سنگین است و دارای چربی هایی برابر است که اعتقاد بر این است خاصیت درمانی دارد. و با این حال هنوز یک حیوان درنده است.

گورکن: یک کله تنبل یا یک دهقان اقتصادی جنگل؟
گورکن: یک کله تنبل یا یک دهقان اقتصادی جنگل؟

با طول بدن 110 سانتی متر ، با در نظر گرفتن دم ، در زمستان حیوان تا سی کیلوگرم را می خورد. برای یک سبک زندگی فعال ، این در واقع کمی زیاد است ، اما در عرض های شمالی ، که زمستان ها سخت و برفی است ، کاملاً ضروری است ، زیرا حیوان در حفره عمیق مجلل خود به خواب زمستانی می رود. گورکن برای زمستان ذخیره نمی کند ، اما آنها را به شکل رسوبات چربی مانند خرس جمع می کند. در عرض های جغرافیایی پایین دامنه ، این نماینده از خانواده گیاهان خرس ، زندگی معمول یک حیوان درنده جنگل را در زمستان انجام می دهد ، در طول روز می خوابد و در تاریکی به شکار می رود. گورکن ها حیوانات کم تحرک هستند و خانه های خود را ترجیح می دهند. توله های بزرگ شده ، لانه مادر را ترک کرده و در همان حوالی مستقر شوید. بنابراین ، کل شهرهای گور شکل گرفته اند ، که در آنها سلسله حیوانات هزاره ها زندگی کرده اند. با پاهای کوتاه و قدرتمند با پنجه های محکم که طول آنها به 5 سانتی متر می رسد ، گورکن ها خستگی ناپذیر خانه خود را بهبود می بخشند. Badger Burrow یک شاهکار واقعی از معماری زیرزمینی است. معمولاً 2-3 محفظه تودرتو دنج ، پوشیده از ملافه های نرم خزه و شاخ و برگ ، توسط تونل های چند متری به هم متصل می شوند و مجهز به مجاری هوا هستند. آنها می توانند در عمق 5 متری قرار بگیرند ، گاهی اوقات در زیر یک سفره زیرزمینی قرار دارند که محل زندگی را از باران و آب ذوب می کند. سوراخ های همسایه همچنین می توانند توسط معابر به هم متصل شوند و یک اسکان واحد تشکیل دهند. این شکارچی به طرز شگفت انگیزی تمیز است. حداقل هر شش ماه یکبار ، بسترهای موجود در گودال کاملاً با یک قطعه جدید جایگزین می شود. حیوان قبل از ترک محل زندگی خود ، با احتیاط خود را مرتب می کند - پوست خود را لیس می زند و مسواک می زند. برای توالت ، سوراخ های جداگانه ای حفر می کند ، که با پر شدن سوراخ ها آنها را فرو می کند. جای تعجب نیست که عمارتهای چنین کارگر سخت و آراسته ای اغلب به تمایل سایر ساکنان جنگل تبدیل می شود ، که با انواع و اقسام شگردها سعی می کنند صاحب قانونی را از چاله خود خارج کنند.

توصیه شده: