با وجود این واقعیت که این حیوانات کاملاً گسترده هستند ، دیدار با یک گورکن در طبیعت بسیار دشوار است. معمولاً گورکن های بزرگسال فقط هنگام غروب به طبیعت می روند و در طول روز در جوراب ها می خوابند. اما گاهی اوقات در تابستان گرم می توانید ببینید که چگونه مادر در طول روز گورکن کمی بیرون می کشد تا در آفتاب غوطه ور شود.
شکل ظاهری و زیستگاه ها
این گورکن نماینده بسیار چشمگیری از خانواده گیاهان موز است. از نظر طول ، بدن آن تا 1 متر و وزن آن تا 12 کیلوگرم می رسد و در زمستان حیوان می تواند تا 23 کیلوگرم وزن اضافه کند. این حیوان دارای یک سر کوچک با گوش های گرد ، یک بدن گوه ای با دم کوتاه است. روی پنجه های کوتاه اما چشمگیر ، پنجه های طولانی و قدرتمندی وجود دارد که به لطف آنها گورکن کاملا سوراخ می کند و ریشه و سبزیجات ریشه ای برای غذا می گیرد. این حیوانات دارای خزهای بلند و کمی خشن هستند که در بیشتر قسمت های بدن به رنگ روشن و خاکستری نقره ای است. شکم همیشه در تن های تیره تر رنگ است و سر آن سفید است و در کناره ها راه راه های گسترده ای سیاه دارد.
امروز ، گورکن ها در همه جا ، از ژاپن گرفته تا اروپا یافت می شوند. آنها در مورد انتخاب زیستگاه بسیار سخت گیر نیستند ، نکته اصلی این است که جارو در زمستان یخ نمی زند ، و در بهار سیل نمی کند. به همین دلیل حیوانات در شرایط یخ زدگی زندگی نمی کنند و از مناطق استپی و بیابانی جلوگیری می کنند.
شرایط زندگی
این گورکن یک سیب زمینی نیمکت است و معمولاً زندگی او از مرزهای یک و نیم کیلومتری گودال فراتر نمی رود. اگر این منطقه از نظر غذایی غنی باشد ، در این صورت چندین حیوان می توانند در نزدیکی حفره ها حفر کنند. معمولاً گورکن ها فقط در صورت کمبود غذا کنار می مانند. این گورگر شخصاً در ساختن حفره نقش دارد ، به طور مداوم طول یا عرض آن را تغییر می دهد. سوراخ خود یک پیکربندی پیچیده دارد. این یک سیستم کامل از گالری های مختلف در چند سطح ، سوراخ های تهویه ، بسیاری از بن بست ها و شاخه ها ، اتاق های لانه سازی دارد. طول این گودال می تواند تا 80 متر باشد اما محفظه اصلی ، که با دقت از لایه ای از برگ های خشک ، علف ها یا خزه پوشانده شده است ، "تالار ستون" در نظر گرفته می شود.
اگر یک جفت گورکن در آرامش زندگی کند ، فرزندان آنها لانه را به ارث می برند. هر نسل بعدی مسکن را برای خود بازسازی می کند. اغلب ، گورکن ها ، از معابر جدید عبور می کنند ، سوراخ های همسایه را به کل محلات متصل می کنند. در پاییز ، حیوانات چاق می شوند تا در زمستان به خواب زمستانی می روند. چندین نفر می توانند در یک سوراخ زمستانی بخوابند ، اما هر یک از آنها "اتاق خواب" خود را دارند - یک محفظه تودرتو. در مکانهایی با زمستانهای معتدل ، حیوانات فقط برای چند روز به داخل چاله می روند.
رژیم غذایی
این گورکن شب هنگام به دنبال غذا می رود ، در حالی که مخفی نمی شود و سر و صدا می کند. او آهسته و سنگین حرکت می کند ، گرچه کاملاً شنا می کند. حیوان را با پایین آوردن زمین ، با یک آهسته دویدن یا پله ای کم عمق پیش می رود. گورکن ها پاکیزگی را دوست دارند و در نزدیکی گودال های خود همیشه بیشترین تمیزی را دارند.
گورکن های جنگل همه چیزخوار هستند ، اما سوسک ، کرم خاکی ، مثل حلزون حرکت را ترجیح می دهند. آنها با موفقیت مارمولک ، بچه گور ، قورباغه شکار می کنند. آنها می توانند سوسک های بزرگ بخورند ، شاخه های سبز گیاهان ، ریزوم ها ، میوه ها را بخورند ، اما هرگز لاشه نخواهند خورد.
